Damer

14. çok güzelsin

Zeyneple sahile geçip bir banka oturduk birine aşık olmuştu ve çok heyecanlı görünüyordu bu ilk aşık olduğu kişi değildi ama eli ayağına dolaşıyordu sizce kime aşık olmuştu KUZEY!

Kuzey serkan abiyle bize geldiğinde numarasını vermişti profil fotoğrafını ekran görüntüsü alıp Zeynep'e atmıştım çünkü kim olduğunu çok merak ediyordu. Görür görmez "kanka aşık oldum ben" yazmıştı. "Çok ümitlenme kendinden küçüklerle ilgilenmiyormuş." Desemde diretiyordu aslında eren ve Zeynep aynı yaştaydı yani kuzeyden sadece 1 yaş küçüktü sorun olacağını sanmıyordum fakat kuzey Zeynep'in varlığından bile haberi yoktu.

Zeynep "tanıştır bizi" diyip duruyordu. "Kızım mal mısın! Çocuk dicek ki neden tanıştırdı bu bizi" dedim oflayarak düşünmeye başladı aklına birşey gelmiş gibi yerinden heyecanla kalktı "buldum!" Diye bağırdı sonra etrafa bakındı ve mahçup bir ifadeyle geri yerine oturdu "buldum" diye fısıldadı. "Ne buldun?" Diye sordum "planı tabiki! Şimdi sen onu çağırıp bişeyler konuşacaksın bende sanki tesadüfen karşılaşmış gibi yapıp yanına geleceğim sende tanıştıracaksın" dedi güldüm olabilirdi.

Saat 4 buçuktu ereni deli gibi merak ediyordum fakat Zeynep'i hayal kırıklığına uğratamazdım kuzeyi aradım bir kaç saniye içinde açtı "efendim ufaklık?" Dedi ufaklık kadar başına taş düşsün kuzey! "Yanıma gelsene canım sıkılıyor konuşuruz" dedim duraksadı "iyimisin?" Diye sordu tedirgin olmuştu.

"Evet evet iyiyim sadece konuşmak istiyorum" dedim "nerdesin?" Diye sordu "konum attım" dedim bir kaç dakika sonra "tamam 10 dakikaya oradayım" dedi telefonu kapatıp Zeynep'e baktım "geliyor" dedim başını salladı.

Konuşacak konu bulmam gerekiyordu aslında babam hakkında konuşabilirdim zaten fikrini merak ediyordum.

Aradan zaman geçince uzağımızdaki kuzeyi gördüm "geliyor geç biyere" dedim kuzey telefona baktığı için bizi görmüyordu. Zeynep koşarak az ilerimizdeki parkın arkasına geçti kuzey bir iki dakika sonra beni görüp yanına geldi "eren mi üzdü" dedi öfkeyle. "Yok ya ne alaka" dedim ona babamla olan olayı anlattım yüzünde acılı bir tebessüm oluştu "bak ben ne diceğimi bilmiyorum ama ben seni kardeşim olarak görüyorum ve beni dinlersen barış. O zamanlar cahilmiş ve korkmuş tabiki yaptığının açıklaması bu olamaz" dedi.

"Ve kendini sakın ama sakın yanlız hissetme tanışalı daha 1 hafta oluyor ama bir abi olarak arkandayım" dedi sarılmak için kollarını açtığında gülümsedim ve sarıldım bir kaç saniye sonra biri bizi sertçe ayırdı. Şaşkınlıkla Zeynep'e baktım bize öfkeli gözlerle bakıyordu bana döndü "yazıklar olsun sana! Birde gözümün önünde sarılıyorsun!" Diye bağırdı bana iğrenerek baktı kahretsin yanlış anlamıştı. "Zeynep bak" dediğim sırada öfkeyle kahkaha attı "yazık" diye mırıldandı ve arkasına bakmadan uzaklaştı. Peşinden gitmek için adım attım fakat kuzey kolumu tuttu "noluyor? Bu kim?" Dedi platonik aşkın.

"Ya bu kız zeynep. Kendisi benim en yakın arkadaşım ve annemin evlendiğini duyunca oğlu var mı diye sordu bende evet var dedim. Seni çok merak ettiği için profil fotoğrafını ekran görüntüsü alıp ona attım ve sana aşık oldu. Seninle tanışmak istiyordu bizde bir plan yaptık" dedim yüzüme baktı "ne planı?" Diye sordu. "Seni konuşmak için çağıracaktım oda sanki tesadüfen karşılaşmış gibi yapıp seninle tanışacaktı. Benimde konu bulmam lazımdı. Aklıma babam geldi zaten bu konu hakkında senden fikir almak istiyordum bu yüzden söyledim. Sen sarılınca da yanlış anladı" dedim tek nefeste. Kuzey "böyle birşeye gerek yoktu tanışmak istediğini söyleseydiniz kabul ederdim kız çok güzel ve tatlı" dedi sinir bozukluğuyla güldüm "numarasını atsana bana. ben halledeceğim" dedi başımı salladım "hadi gel seni eve bırakayım" dedi "yok ben biraz takılacağım" diyince başını salladı. Telefonumu açıp ona Zeynep'in numarasını attım "tamamdır görüşürüz ufaklık. geç gitme" dedi gülerek başımla onayladım. Gülümseyerek el salladım.