Damla ve Eren'in aşk hikayesi..
Damla, küçüklüğünden beri baba sevgisi olmadan ve babası olmadan büyürken, Eren babası yanında olsa da sevgisiz büyümüştü. Sevgiye muhtaç olan bu çift gerçek aşkı yıllar sonra buldular. İlk başta herşey güzel gitse de...
Herşeyin bu kadar hızlı ilerlemesini garipsemeyin hepsinin bir sebebi var ön yargılı olmayınnn💕
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
******
Büyük bir çığlıkla gözlerimi açtım saat kaçtı bilmiyordum. Eren ayakta delice ordan oraya gidiyordu. Korkarak lambayı açtım. Eren'in gözleri kapalıydı kabus görüyor olmalıydı. Yüzündeki ter damlaları yanaklarında kalmıştı.
Yataktan çıkıp "Eren." dedim. Eren bir yandan ağlıyordu "baba yapma!" Diye bağırdı. "Annemi bırak!" Diye bağırmaya devam etti ve duvara sert bir yumruk attı. Kendine zarar veriyordu hızlıca ona yaklaştım kolunu tuttum.
Travması vardı.
Babasıyla ilgili travmaları vardı.
"Eren dur, rüya görüyorsun!" dedim sakin olmaya çalışıyordum. Eren'i sarsınca gözlerini açtı. Derin nefes alıp verdi. "Damla ben.." dedi devam etmesine izin vermeden boynuna sarıldım elini kararsızlıkla belime koydu.
Gerçeklikle rüyayı karıştırıyordu. Dakikalarca derin nefesler alıp verdi. "Anlat." Dedim kısık sesle. Bir kaç saniye cevap vermeden sadece sarıldı.
"6 yaşındaydım. Çok küçüktüm, babam beni hiç sevmiyordu o kimseyi sevmezdi. Kalpsiz şerefsizin önde gideniydi. Annemle görücü usulü tanışmışlar annemle evlendiği gece onu dövmüş, diğer günlerde dövmeye devam etmiş. Annem bana hamile kalınca bile dövmeye devam etmiş. Ben doğunca annemle birlikte benide dövmeye başladı.." derin bir nefes alıp devam etti.
"daha 6 yaşındaydım lan.. herkesin babası kusursuzdu. Kusursuz bir baba hiçbir zaman istemedim ama bu kadar kusurlu olmamalıydı. Herkesin babası onu seviyordu, koruyordu ama benim babam beni hiç sevmemişti. Beni 6. Yaş günümde herkesin içinde ağladığım için ölesiye dövmüştü. Annem araya girdikce ona da vuruyordu o dayaktan sonra ben 3 ay hastanede kaldım babamı da göz altına almışlardı. Annemle babam boşandı ama beni rahat bırakmıyor Damla! Rüyalarıma giriyor!"
Rüyanın etkisiyle anlatıyordu.
Bana isyan etmesi kalbimi ağrıttı.
Ağlamaya devam ediyordu. Daha sıkı sarıldım yüzünü boynuma gömdü. "Eren özür dilerim. Çocukluğun için özür dilerim ama artık baban yok artık kimse seni dövemez güvendesin." dediğim de Eren "biliyorum, güvendeyim, gözlerin bana bunu hissettirdi.." dedi
Ne evlenelim mi?
"Bu gecelik yanında uyusam olur mu? Rahatsız olursan aramıza yastık koyarız."
olur tabi aslan parçası.
Ne demeliyim? Şuan karşımda bir çocuk gibi duruyorken ne demeliyim?
"Olur." dedim kararsızlıkla.
Ondan uzaklaşıp yatağa uzandım. Eren yanıma uzandı. Beni belimden tutup kendine çekti ve kafasını boynuma gömdü. Eren'in saçlarıyla oynadım o uyuyunca ondan uzaklaşıp arkamı döndüm ve uykuya daldım.
