Damer

11. aşık olmak

Eren Yalçın'dan..

Damlanın babasını bulmuştum.
İzmir'deydi bir karısı ve oğlu vardı. Oğlu 5 yaşlarında birşeydi ve inanılmaz tatlıydı. Bu sabah babasıyla bir görüşme yapmıştık buraya gelmişti. Bir kafede oturuyorduk adam merakla bana bakıyordu. "Buyur genç adam?"

"isminiz neydi?" Dedim sorusuna soruyla cevap vererek.

"İsmim Demir. Sen kimsin? Neden benimle bu kadar görüşmek istedin?"

Şey amcacığım ben sizin yıllar önce bıraktığınız kızınızın sevgilisiyim de..

Ona döndüm "Damla'yı hatırlıyor musun?" Diye sordum bunu sorarken içim acımıştı. Nasıl bir babaya evladını hatırlayıp hatırlamadığını sorulurdu ki?

"Damla kim?" Dedi gözlerime kuşkuyla bakarak.

"Kızın olan Damla, hani şu yıllar önce terk ettiğin." dedim sertçe. Kaşları çatıldı "Gülsüm'le olan kızım mı?" Sinirle yüzümü ovaladım. "kaç tane kızın var abiciğim?"

"Hayır sadece onu tanıdığına anlam veremedim." Dedi "neden böyle yaptın?" Diye sordum. Cebinden sigarasını çıkarıp dudaklarına götürüp yaktı derin bir iç çektikten sonra gözlerimin içine acıyla baktı.

"Gülsümle çok güzel bir ilişkimiz vardı ilk aşkımdı herşey çok güzel giderken hamile olduğunu öğrendim çok mutlu olsamda gençtim ve korkuyordum. Aylar geçtikçe daha çok korkmuştum dayanamayıp kaçtım herkesle bağlantımı kestim kolay gibi görünse de kolay değildi. Aradan 3 ay geçmişti Damla'nın doğduğunu öğrenince onu görmek istedim çok pişman olmuştum." Dedi.

"Gülsümün evde olmadığı bir gün bakıcıya yüksek miktarda para verip kızımı görmek istedim, Damla beni gördüğümde gülücükler saçtı sanki babası olduğumu anlamıştı. İsminin Damla olduğunu öğrendim. Kaçmadan önce Gülsüm'e en sevdiğim kız isminin Damla olduğunu söylemiştim ve oda Damla koymuştu." Dedi sigarasından bir nefes daha aldı kafasını eğip devam etti.

"çok tatlı bir çocuktu. Bir ay boyunca sürekli gizlice amla'yı ziharet ettim onunla oyunlar oynadım. Onunla vakit geçirmek hep güzeldi o huzurdu.. bir zaman sonra bunun böyle gitmiceğini fark ettim ne kadar korksamda gülsümden özür diledim tabikii affetmedi!" Dedi ve acıyla güldü.

"Bunun asla mümkün olmayacağını ve Damla'dan uzak durmamı söyledi. Yapamazdım buda onu bildiği için taşındı o zamanlar Yalova'daydık. Buraya taşındı aradan yıllar geçti çok aramama rağmen bulamadım ve evlendim" dedi. "Ve oğlunla mutlusun çünkü Damla'nın ne hissettiği umrunda bile değil!" Diyerek onu tamamladım. Başını öne eğdi bu benim için yeterli bir cevaptı. Masadan kalkıp cafeden çıktım.

-Damla kaya'dan-

Ertesi gün 21:00

Sabah kalktığımda yatağımdaydım. Eren beni eve getirmişti buna rağmen onu bütün gün görmemiştim. Akşam olmuştu ve Eren beni parka çağırmıştı.
Üzerime lila rengindeki sweati giydim altımda gri bir eşofman vardı da saçımı üstten bağlayıp düzelttim.

Parka gittim saat 21:00 olmasına rağmen parkta kimse yoktu Eren'i görüp ona yöneldim üzgün görünüyordu.

Yaklaştığımda elimi alnına koydum "ateşin mi var durgun gibisin?" Dedim sorgularcasına. Bana bomboş baktı benden birşey mi saklıyordu? Gözlerime neden bakmıyordu? Beni belimden tutup kaldırdı boru şeklindeki kaydırağın üzerine oturttu. Boylarımız eşitlenmişti.

Ona meraklı gözlerle bakıyordum. Gözlerini kapatıp dudağını dudaklarıma bastırdı. Bir kaç dakika sonda geri çekildi "nolduğunu söylesen mi artık? Korkmaya başlıyorum." dedim endişeyle.