Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Klaus'un size uzaktan böyle baktığını bir iki saniye ayırıp hayal edin lütfen...
***
Klaus Mikaelson sevdiklerini kontrol etmeyi ve onları elinin hemen altında tutmayı severdi. Tam olarak buydu. Kardeşleri onun planlarına engel olmaya çalıştıklarında ya da ondan uzaklaşmaya çalıştıklarında kendilerini bir tabutta bulurlardı. Bunu yapamayacağı tek kişi sendin.
Sana aşıktı, sıradan değildi. Kendisi gibi çılgın bir aşktı. Seninle sadece tek bir gece geçirmişti. Sen o esnada sarhoştun ancak her bir anı aklındaydı. Klaus seni telkin etmedi. Daha fazlasını yaptı. Aklına girdi ve her saniye onunla ilgili hayaller kurmana sebep oldu.
Onu o kadar düşünmeni sağladı ki ona aşık olduğunu sandın. Uzaktan gördüğünde kızardın çünkü senin aklına gönderdiği hayaller baş gösterdi. Gece uyurken baş ucuna gelir ve ellerini kafanın hemen dibinde tutar, sana bazı müstehcen görüntüler gösterirdi.
Onu düşlediğin için kendine kızdın. Kim olduğunu ve ne olduğunu biliyordun. Onunla ilgili hayaller kurduğunda suçlu hissetmemek elde değildi. Klaus'un bu planı telkinden daha başarılıydı. Kimse ona bakarken seni gördüğünde, seni telkin ettiğini düşünmezdi. Yavaş yavaş onun vahşi cazibesine kapıldığını söyleyebilmek mümkün olurdu.
Jenna'nın ölümü, Carol Lockwood'un boğulması -herkes bunu Klaus'un yaptığını biliyor- bunlardan dolayı arkadaşların ile aran bir hayli açıldı. Elena karşına geçip saatlerce Jenna için ağladığında, ve sen onu desteklemek istediğinde sana bağırmaya başlamıştı.
"Gözlerin sürekli ondayken beni teselli etme..." Sesinin kırgınlığı seni parçaladı. Haklıydı. Taylor ile iki sohbetiniz yoktu ama seni gördüğü yerde laf atar olmuştu. Bunlar daha beter hissetmeni sağlıyordu.
Sonunda duygularına yenik düşüp Klaus'u kabullendin ve ona ondan hoşlandığını söyledin. Zamanla gerçekten aşık olmuştun. Saatlerce onu uyurken izlediğini hatırlıyordun. Birlikte yaşamaya başlamanız beklenildik bir olaydı.
Elena sana saygı duymaya çalışıyordu ama pek başarabildiği söylenemezdi. Bir gün bunun yüzünden büyük bir kavga yaşadınız.
"Onun neler yapabildiğini hepimiz gördük YN. Hala onu savunmaya çalışıyorsun!" Bu sözler seni beklediğinden kızdırdı.
"Peki ya Damon? Ona aşık olman bir o kadar doğalken bana bu şekilde davranma. Klaus masum demiyorum ama Damon'ı herşeyiyle sen kabul ederken sadece komik geliyor. O beni öldürdü! Jeremy ve seni defalarca öldürmeye çalıştı. Hala da masum insanları öldürüyor. Ona sadece bağırsan bile gidip başka bir kızla öpüştüğünü gördün."
Sözlerin ağırdı ama canına tak etmişti. O günden sonra konuşmadınız. Klaus'un yanına gittiğinde ağlıyordun. Seni bu halde gördüğünde çok öfkelenmişti. Seni teselli edecek bir şey söyleyemiyordu çünkü hakkı olmadığını düşünüyordu.
Suçlu olduğunu biliyordu. Yaptığı şeylerin geri telafisi yoktu. Çok sevdiğin arkadaşların ile aranı düzeltmek istedi ama bundan vazgeçti. Onlar için değmezdi. Onlar seni haketmiyordu. Onlar senin zihnini zehirliyordu. Seni, onlara yaklaştırarak kaybetme riskini almadı.
Canının yanmasını göz ardı etti, unuturdun. Öyle de oldu. Anne ve baban ölmüştü. Yanlızdın. Bunca yaşına büyük annen sayesinde gelmiştin ancak o da geçen sene hayatını kaybetmişti. Sadece Klaus vardı. Onun kollarında huzurluydun. Herşey bir yana onunla kurduğun düşler devam ediyordu.
Senin Klaus'a duyduğun sevgiyi sorgulayan tek kişi Elijah'dı. Kanepede klaus'un dizlerinde uyurken ellerini kafanın üzerinde tutarken görmüştü. Bunu sadece birkaç saniye sonra idrak etti. Senin zihninle oynuyordu. Senin zihnine kendisini yerleştiriyor ve seni kendine bağlıyordu.
Elijah bunu birçok şeyden korkunç buldu. Telkin bile bir şeyi bir insana yaptırırken kendi düşüncesi olarak gösteremezdi. Bunu yavaş yavaş bilinçaltına yerleştiriyordu. Seni kurtarmak istedi ama ona inanmazdın.
Klaus ve Elijah bunun hakkında büyük bir kavga yaşadı. Sen Rebekah ile alışverişteydin. Malikanede kimse yoktu. Rahatça kavga ettiler. Sandalyeler, masa, koltuklar ve kırık porselenler... Kavgadan en çok onlar nasibini almıştı.
Klaus son hamlesini kardeşini ısırarak bitirdi. Elijah ona inanamazcasına baktı.
"Neye dönüştüğünü gör Niklaus! Aynaya bak. Masum bir insanın özgürlüğünü elinden aldın. Çocukluk arkadaşlarını senin yüzünden kaybetti. Bunca zaman bir çok hatana göz yumdum ama bu senin için bile fazla. Onu serbest bırak. Ona bunu yapma. Gerçek sevgi zarar vermemeli."
Klaus'un öfkeden gözü dönmüştü. Sözlerin etkisiyle gözlerinde hafif ıslaklık peyda olmuştu, "Bu doğru değil! Beni gerçekten seviyor Elijah. Onlar sadece basit dostluklardı. Kaybetmesi onu daha fazla yaralamaz." Elijah ısırığı hissediyordu. Kurt adam zehri vücuduna yayılmıştı. Yavaşça yere çökerken gözlerinin önünde olan şeyler dönmeye başladı ama bunu göz ardı etti.
"Görmüyorsun. Kör olmuşsun kardeşim. Acı çektiğini görmüyorsun. Seni ne kadar hızlı kabul ettiğini sorguluyor ama bir cevap bulamıyor. Bu sorular onu tüketecek. Onu kendi ellerinle öldürdüğünde senin ölmen için ak meşe kazığına gerek olmayacak. Kardeşi olarak gördüğü insanları özlemediğini mi sanıyorsun? En iyi oyuncu bin yıllık vampir olmak zorunda değil. Sen görmeyi reddediyorsun ve buna inanıyorsun!"
Sesi boğuk geliyordu. Onu daha fazla kızdırırsa sonunun tabutta biteceğini biliyordu.
"Yeter! Seni daha fazla dinlemeyeceğim Elijah!" Onu orada bırakıp gitmeye hazırlandı. Elijah arkasından bağırdı, "Ya öğrenirse?..." Olduğu yerde kaldı. Elijah bir çabayla ayağa kalkmayı başardı. Klaus içindeki yıkımı ustalıkla gizlerken sakince döndü.
"Öyle birşey yapmaya kalkarsan Elijah...sonu tabutta bitecek olan tek kişi olmazsın." Onu kardeşleriyle tehdit etti. Cebinden kan dolu bir tüpü eline alırken gülümsedi.
"Bazı şeyleri görmezden gelmek zorundasın Elijah. Herkesin iyiliği için." Şişeyi Elijah'a fırlattı ve hızla kayboldu. Elijah kan dolu tüpü ağzına götürdüğünde üzüldüğü tek kişi sendin.
***
Klaus aşkım bu kadar uğraşmaya gerek yok. Bir gülsen hepimiz tavız zaten ❤️
