Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
***
YN bir veelaydı. Türünün son ve tek örneğiydi. Kara veelaların ondan önceki tek hayatta olan varisi annesiydi ve lanetleri gereği bir çocuk dünyaya getirdiği anda ölmüştü. Kara veelalar bir canavardı. İnsanları kendilerine çekme becerileri diğer veelalardan daha kuvvetli ve tehlikeliydi. Sarışın veelaların etkisi zamanla geçerdi. Ama kara veelalar yakanıza bir kere yapıştı mı bir daha bırakmazdı.
İnsanın zihniyle oynar, istediğini gösterir, istediğini alır ya da yaptırırdı. Zihnebend gibi zor büyüleri yapan insanlar bile çaresiz kalırdı karşısında. Babasının dediğine göre annesi kırk yaşında onu dünyaya getirmişti. Yeterli yaşadığını düşündüğünde bir nevi intihar etmişti. Doğan bebek ise ömrü boyunca annesini öldürmenin bedelini taşıyordu. Bu doğruydu.
Lanet aslında yoktu. Sadece kara veelalar için söylenen bir şeydi. Doğrusu, bebeğin annesini öldürdüğüydü. Doğan her kara veela annesinin gücünü alırdı. Ve bu yüzden çok güçlü yaratıklar olmaları kaçınılmazdı. Salem cadılarının kadim toprakları, onu dışlamadan sevgiyle büyütmüştü. Güçlerini öğrenene kadar orada eğitim görmüştü. Gücünün her bir zerresini kullanmayı öğrendiği için bir zamanlar annesinin gittiği okul olan Hogwarts'a gelmişti.
16 yaşında olduğu için 6. sınıftan devam edecekti. Salemde her türlü büyüyü görmüştü zaten. Ancak eğitimini resmi olarak tamamlamak için buraya ihtiyacı vardı. Babası Albus Dumbledore'u bir şekilde ikna etmişti. Okulda kara veelanın bulunmasının tehlikesini bir kaç yıl önce bizzat annesi üzerinde şahit olmuştu. Casandra Bessinglar oldukça yaramaz ve tehlikeli bir çocukluk geçirdiği için bir hayli ün kazanmıştı elbette.
YN okulun kapısından girdiği anda aurasını kapattı. Herkes onun kara veela olduğunu hissedecekti ama onlar üzerinde etkisini kullanmak istemiyordu. Ayrıca sürpriz bir girişi hakediyordu. Siyah saçlarını savurdu ve koridorda ilerledi. Yeşil gözleri kara veela genleri yüzünden daha bir parlaktı. Hepsinin suratını merak ediyordu.
Büyük salona açılan kapı olduğunu tahmin ettiği yerde durdu. Geniş ve oldukça büyük maun kapıyı inceledi. Bugün okulun ilk günüydü. İçeriden sesleri duyuyordu. Müdür bir konuşma yapıyordu. Konuşmanın son kısmı olduğunu tahmin ettiği zamanda kapıları ardına kadar açtı. Elini bile kıpırdatmamıştı. Albus Dumbledore bu kızın geleceğini tahmin etse bile hissedemediği için gerilmeden kendini alamadı.
Tüm öğrenciler kapıların gür sesiyle oraya döndü. Uzun ve vücuduna yapışan siyah elbise, bedeninin kıvrımlarını açıkça ortaya seriyordu. Siyah kuzgun karası saçları daha önce görülmüş türden değildi. Özellikle bir kere baktığınız da bir kez daha bakacağız yeşil gözleri... Tüm öğrencileri sihrini bile kullanmadan etkilemeyi başarmıştı. Bunların arasında ona normal bakan tek kişi James Potter'dı.
Gördüğü tek şey yeni gelen bir öğrenciydi. Onun kalbi zaten birisine aitti. Diğer kızlar ise bu kıza karşı hemen gardını almıştı. Söz konusu erkekler olduğunda hemcinslerine davranış şekli siyah saçlı kızın midesini bulandırdı, "Beni beklemeden yemeğe başlamadınız değil mi profesör?" Dumbledore'un midesi kasıldı. Bu kız annesinin birebir kopyasıydı. Casandra Bessinglar hafızasında büyük travma bırakmış gibi görünüyordu.
Ayağa kalktı. Ve konuştu, "YN Bessinglar, Salem cadı akademisinden aramıza hoşgeldin. Minerva, lütfen YN'in binasını seçmesine yardım et." Herkes şaşkındı. Kız tahmin ettiğinin aksine kimsenin onun kim olduğunu hissetmediğini farketti. Büyü gücü azaldıkça insanların hisleri köreliyordu ve bu durum onu üzdü. Az önce ona gardını çeken kızlar bile oldukça şaşkın görünüyordu.
Bessinglar'ın kim olduğunu elbette biliyorlardı. Aralarında dönüp dolaşan bir efsane gibiydi. Kız sırıttı ve ona gösterilen tabureye oturdu. Kafasına konulan eski püskü fötr şapka birdenbire konuştuğunda şaşırmadı, "Hmm, kibirin kokusu burnuma tütüyor. Aynı zamanda korkusuzsun. Sinsiliğinin boyutu annenle yarışır ha? Yaşasaydı seninle eminim gurur duyardı. Ah, sanırım siz Bessinglarlar da sinsilik genetik. SLYTHERİN!"
Slytherin binası gür bir şekilde alkışladı. Zamanında olduğu gibi kara veelayı ağırlamaktan onur duyacaklardı. Birkaç dakika önce nefretle bakan çoğu kız ona korkuyla bakıyordu. Sadece kızlar değil, erkekler de öyle. Ve James Potter bu kız hakkında bir hayli şaşkındı. Kara veelaların gerçek olduğuna asla inanmamıştı ama şuan da karşısında oturuyordu.
İçinde tuhaf bir çekim vardı ama bunu gömdü. Kalbinin tek bir kişiye ait olduğunu sanıyordu. Lily onun için alışkanlık haline gelmişti ve ondan kolay kolay vazgeçmeyecekti...
***
Dün gece uyurken aklıma geldi birden...
Karaveela bana çok tanıdık geliyor ama bir yerden duyup duymadığımı bilmiyorum.
Benim karakterim oluyor kendisi. Orijinal seride kara veela diye birşey yok.
