27 : After All

107 5 0
                                    



Na-miss ko kung paano niya lagi sabihin sa akin iyon bago niya ako angkinin at ngayon alam kong ganoon ang gusto niyang mangyari. Pero mabilis ko siyang tinulak papalayo at tumayo.



"Please, Tiana... let me touch you."



Napailing ako. "I know why you're here."



"Tiana—"



"Tell me, may problema na naman ba sa buhay mo, Tyrone? Ano na naman ang gusto mong takasan at nandito ka?" Hindi ko na mapigilan ang sarili kong umiyak.



Napatingin siya sa sahig bago huminga ng malalim. "I feel alone when you left." He admitted while trying to sound cool... but he's failing. "Yesterday was my Dad's death anniversary and now that Mom's not around..." Pinigilan ako ang sarili 'kong lumapit ulit sa kanya noong makita ko ang pagtulo ng luha niya.



Para siyang bata na umiiyak at sobra akong naaawa. He is the epitome of loneliness and despair rolled into one. "Everybody's gone now and..." Hindi ako nakapaghanda noong nag-angat siya ng tingin at tumambad sa akin ang malulungkot niyang mga mata. "They're gone now and the one person who mattered to me went away... it's my fault." Lumuhod siya sa harapan ko at hinawakan niya ng mahigpit ang mga kamay ko. "I need you, Tiana."



"No." Kahit na ikakasira ng ulo ko ang ginagawa kong pagtanggi sa kanya, nanaig pa rin ang galit at sakit na nararamdaman ko. 



He needs me because I am his distraction from everything. He needs me because I am his distraction... not because he loves me. 



"Hindi ko responsibilidad ang lagi kang patahanin, Tyrone. Face the truth, you're lonely and hopeless." Hinila ko kaagad ang mga kamay ko. "Face the truth that your dear Yvonne doesn't love you. Accept it, Tyrone! Hindi 'yung gagamitin mo lang ako para makalimutan 'yung sakit na nararamdaman mo!"



"Tiana—"



I started to the door and opened it wide. "I am tired of being your bolthole, Tyrone. Thank you for the dinner, now get out of my life." I gestured to the door while wiping my tears. Dahan-dahan siyang tumayo at pinanood ko kung paano siya magpunas ng luha niya. He was not looking at me when he headed towards the door. "Just find someone else to fuck." I shouted at his face before shutting the door loudly.



---

He did not show up the following morning... and the days after that. Isang linggo na ang nakararaan simula noong pagtataboy ko sa kanya. Wala na dapat akong ikaiyak sa nangyari pero lalong nagpapabigat ng loob ko na talagang hindi na siya nagpakita. 

Pamumulaklak ni Tatiana Remedios (Kalandian Chronicles #2)Where stories live. Discover now