My other self (Vetja ime tjeter)

.19.

Pashe qe ne mes te asaj erresire nje cope e bardhe u shfaq si siluete...si fantazem e vogel...
-Vertet ?
-Po me vertet...
Dukej si leter...Liami e mori nder duar dhe tentoi ta hapte ate...por me
pas ngurroi...
-Thate se ne qese u gjet allci apo jo ?
-Edhe ?
-Persi cfare ke bere keshtu ?
-Si the ?
-Asgje
Pashe qe njeri prej burrave e mbertheu per bluze Liamin...
-Si ishte emri ?
-Nuk thashe asgje...
-Idiot...kush dreqin eshte ky njeri ?
-Thjeshte,nje person...qe jeton me mua...
-Ti hajvan...kjo shpjegon cdo gje...
Nje grusht u vulos ne faqen e Liamit...ai u plandos ne toke dhe pak me tutje letra e tij  u shtri prane tij...e pashe qe u zvarrit per ta kapur letren...
-Ai bastardi e ka bere gjithe kete...si ka patur aq guxim ai felliqesir...
Liami e hapi letren dhe nuk po reagonte...cfare mund te ishte e shkruar aty ?
-Eshte...bosh ?!
Nuk ka asgje ketu...ju..si mundet...ti bir...
-He he guxo thuaje...tani e kuptove idiot...hahahaha ishe aq kafshate e lehte per tu mashtruar...sikur me karamele...idiot i vogel...
-Si mund te bija kaq poshte..si nuk besova...si u tregova kaq naiv...Persi ti kishe te drejte...
-Mesa duket ky Persi paska me shume mend se ti Liam...por edhe ai do e paguaj per ato se cka bere...sikur ti sonte...
-Hahahahahahaha...te lumte vella te lumte Persi...
Liami filloi te qeshte...e qeshura e tij jehoi shume paster...
-Shume per te qeshur apo jo ?
Nje shkelm iu dha si cmim per ate te qeshur Liamit...ishte bere grusht...sec e njoha kete skene...e njoha shume mire...ishte sikur te shihja veten por ne nje mjedis komplet tjeter...
-Shume per te q-qeshur...hahaha-haha...
-Epo do na marre malli per te qeshuren tende Liam...fundja aspak...
Nje pistolet u drejtua atij...gjeja qe kisha me shume frike po ndodhte...nuk doja keshtu...nuk doja qe ai te vriste as nuk doja te lendohej...
-Liam...nuk doja....nuk e doja kete,-fola me ze te ulet...
-Mirupafshim Liam...
Jo,jo,jo...nuk ishte ky fundi...jo keshtu...mbylla syte sikur per te mos e pare por nje krisme u degjua ne ajer...zemra sikur me ndaloi...sikur gjaku mu tha...djerset me mbuluan...nuk ishte ky fundi...u bera sa nje grusht dhe fillova te qaja...
-Jo,jo,jo,jo....joooooo
Jo perseri...te lutem jo perseri...nuk mund te perseritet...nuk mund te kete ikur...
Edhe pse zemra nuk donte ta pranonte u ngrita per te pare se c'ishte bere...doja ta shihja me syte e mi nese ai kishte ikur...po sikur te me luante mendja ?
Mezi e kisha marre veten nga imazhi i nenes sime me trupin e saj te pajete...si do ia beja edhe me kete imazh ?
Ku ishin imazhet e bukura ?
Pse kishe vetem te kuqe ?
Isha kaq i perhumbur sa dritat e policise me terhoqen vemendjen...i kisha njoftuar nepermjet sherbimit postar ku perdora drogen si prove dhe parate qe Liami me dha per te paguar posten...pasi hengrem dreke...dreken e fundit...
Tani ata ishin vone...nuk ia vlente...bera te ikja por hodha syte si per ta pare per here te fundit vellane tim...
Ne te vertete nuk u besova syve...realiteti ishte komplet tjeter nga e gjitha se c'kisha perfytyruar une...Liami ishte mire..ishte ne toke por mire...por dikush tjeter ishte shtrire ne toke...Liami mbante ne dore armen qe para pak castesh i ishte drejtuar atij...e kishte shkrepur mbi njerin prej burrave...isha i lumtur qe ishte gjalle por tani qe policia kish mberritur druhesha se cdo te ndodhte...por a nuk duhej te isha mirenjohes qe atij iu dha nje shans i dyte per te jetuar ?
Isha sigurisht ama ai vrau dike...por fundja ishte vrasje ne mbrojtje te nevojshme...
Policia u afrua dhe filloi te arrestonte te mbijetuarin tjeter dhe Liamin e moren gjithashtu...ata e moren ate...tani nuk kisha nga ta dija se a ishte i zemeruar me mua apo jo ? Nese e kish gjetur te atin apo jo ?
Tashme nuk kisha asnje pergjigje...por dicka ishte e sigurte...rrugetimi i secilit prej nesh duhej te plotesohej vetem pa njeri-tjetrin...