My other self (Vetja ime tjeter)

.3.

Degjova hapat e nenes qe po largohej nga kuzhina dhe u fsheha pas shkalleve...
-Roza !
Roza eja ketu menjehere...
Pashe babane qe doli vrik pas nenes dhe e kapi nga krahu.
-Me lesho Piter...me lesho,-bertiste nena ime tek mundohej te bente rezistence
-Ku mendon se po shkon he ?
-Do te iki qe ketu...
-Ku do shkosh po te them ?
-Dua divorc Piter...
Nena s'mund te thoshte me asgje pasi fjalet i ngecen nga nje shpulle qe ime ate i dhuroi asaj...babai im ngriti doren mbi nje femer...mbi nenen time...u shtanga i teri...isha mpire nga brezi e poshte...gjeja qe bluaja me mendje ishte fjala "divorc"
Ndjeva trupin qe u perkul mbrapa dhe u rrezova ne toke...prindrit e mi me pikasen
Po perjetoja nje ankth...krahet po me dridheshin nga bluarja e mendimeve qe me shigjetonin mendjen...
-Persival !
Nena ime erdhi me vrap prane meje...me perqafoi si per te me qetesuar disi...faqja e saj ishte bere e kuqe flake dhe nxirrte nxehtesi...
-Zemer kur erdhe ketu...nuk te thashe te luaje jashte ?
-Nuk doja...nuk doja...por Klara po flinte...dhe....dhe...
Mezi flisja nga te qarat dhe ankthi qe me derrmoi kraharorin...
-Nuk ka rendesi tani...cdo gje do shkoje mire...
-Divorc....divorc
Perserisja shpesh...
-Cfare ?
Nena me kapi prej supesh dhe me solli nga vetja...
-Divorc...do divorcoheni...babi....babi...
Nuk arrija te flisja qarte dhe as te perfundoja fjalite e mia....ankthi me kishte pushtuar keqas...
-Persival merr fryme thelle...
Babi shpupurishi floket dhe doli nga shtepia..nena me perqafoi fort dhe ndjeva lotet e saj te me preknin faqet...nuk doja ta shihja te qante...nena,ai vend ku un merrja force,tani ishte dobesuar...nuk e dija me c'do te ndodhte por vertete jo gjera te mira...
E gjeta veten te shtrire ne divan...duhej te me kish zene gjumi nga te qarat dhe ankthi i tere qe me shkaterroi...ishte nje qetesi...si per cudi qetesia tani me
frikesonte me shume se cdo gje tjeter...
-Nene ?
Fillova te kerkoja nenen time...meqe pergjigje nuk mora nga salloni dhe kuzhina u ngjita lart per tek dhomat...pashe per motren time dhe ajo akoma ishte ne gjume...hyra ne dhomen e nenes sime dhe e gjeta te ulur mbi shtrat...prane saj kishte valixhe te mbushura fiks si diten qe u shperngulem...
-Nene...
-Persival,zemer eja ketu...
Vrapova drejt duarve te saj qe ishin gjithmone te hapura per ne...rrufiti hundet dhe psheretiu thelle...
-Nene...
-Zemer...ndonjehere ne kete jete ndodhin gjera te ndryshme dhe shpesh edhe te papritura...ka momente te bukura dhe jo aq te bukura...
-Te bukura si ti nene ?
Nenes i shkrepetiu nje buzeqeshje e embel ...te pakten arrita ta beja te qeshte per nje afat 2 sekonda...me dukej sikur heroizem...
-Momente te bukura si ti dhe Klara...jeni gjeja me e rendesishme ne jeten time...
-Nene...pse doje divorcin ?
-Zemer une nuk do t'iu lija kurre...por nuk dua qe te rriteni ne nje ambient jo te shendetshem...kjo zemer nuk eshte...
-Hera e pare ?
-E dije ?
-Ti na vije ne gjume kur vinte babai por zhurmat e grindjeve hynin poshte deres...
Nena ishte e trembur...dukej keq dhe sikur vuante faktin qe na kishte deshtuar...por ajo nuk e kishte bere kete ne fakt kur gjithmone,pavarsisht se c'kish filluar te vuante kohet e fundit,shfaqte dashuri...
-Me vjen keq zemer...nuk dua qe ...
-Nene...nuk dua te rri me me babin...nuk dua...
-Persival...
-Nuk dua te ndjej frike...nuk dua te...te...
Vendosa doren ne kraharor...ishin simptomat e atakut te panikut qe do i kuptoja me vone...
-Persival bir a ndihesh mire ?
-Po..por me dhemb ndonjehere ketu...
Nena filloi te qante dhe me mbeshteti ne kraharorin e saj...
-Te premtoj se do mbaroje shpejt...do jemi te lumtur perseri...sic premtuam
Isha dakort...mendoja per time moter kur te kerkonte babane pasi ajo nuk dinte gje akoma...por keshtu do ishte me mire...larg nje shtepie me te bertitura dhe me nje bilet vdekjeje qe ishte e prere per ne ne cdo moment...