.18.

88 30 0
                                    

Mendja e njeriut nuk e koncepton qe nata vjen shume shpejte...mendon se ka kohe plot...fiks si me vdekjen...sonte do te ndodhte cdo gje mire apo keq...zemra ime po me torturonte...goja me ishte thare dhe mundohesha ta njomja me peshtyme...
Liami dukej ne ankth...kemba e tij e majte qe tundej papushim e tregonte me se miri...
-Persi...em para se te iki une dua..dua te te them dicka...
-Ka akoma per te thene ?
-Sigurisht...edhe pse nuk jam tip qe me pelqen te hapem,ti Persi me largove vetmine qe kisha...me dhe nje mundesi te dyte per te treguar qe une mundem...mundem te mbroje time vella...dhe me fal per keto..hahaha me fal...nuk doja te qaja por...
-Nuk ka asgje Liam...
-Ti me dhe dicka tjeter me te rendesishme Persi...me mundesove qe per pak kohe te kuptoja familjen si koncept dhe ne praktike...sic the dhe ti Persi sonte eshte disi e cuditshme atmosfera...dhe doja qe pavarsisht se cfare do te ndodhe sonte...mbaji mend keto fjale vellacko...te dua Persi dhe do jemi bashke qofte gjalle ose vdekur...
Dy emocione krejt te kunderta moren jete ne fytyren e tij...kishte nje buzeqeshje e cila thyhej me lotet qe i rridhnin...ndihesha fajtor perbrenda...lotet qe me rane ishin per shkak te kesaj ndjenje...
-Cdo gje do shkoj mire Liam...te premtoj
Ai me buzeqeshi edhe pse me frike...nuk doja te ndaheshim keshtu...nuk doja qe ta shihja per here te fundit...doja te kalonim shume gjera se bashku...nuk doja me qe njerez te aferm te vdisnin...jo me
-Tani me duhet te shkoj...me uro fat
-Paq fat Liam...
Liami u largua si cdo here nga e njejta dere...e njejta dere qe mbase nuk do e kthente me pas...nuk ishte koha per mendime te tilla...tani me duhej te deshmoja nje burgosje...
Vendosa ta ndiqja Liamin...u kujdesa mjaftueshem qe mos te me vinte re por tekefundit ai dukej se nuk shqetesohej aq shume se mos e ndiqnin nga mbrapa...nuk ishte me ai djali qe e takova ne fillime qe shikonte here pas here mbrapa se mos ishte target...fabrika e porcelanit u shtri para meje...u pozicionova larg fabrikes...ne pjesen e mbrampe te saj...gjeja e vetme qe dalloja ishin dy burra qe te jepnin idene e te veshurit me te zeza...ata duhej te ishin kreret mbase...Liami nuk vonoi shume dhe u afrua dy burrave...filluan te bisedonin dhe nuk mund te degjoja asgje...pavarsisht sa mund te afrohesha ishte e kote...isha larg dhe ishte i vetmi vend qe mund te me mbronte nga zbulimi...
-E solle koken ?
-Si cdo here
-Mire bere...
-Besoj se eshte rregulluar malli apo jo ?
-Mallin e ke ketu Liam...nuk ka patur asnjehere ankesa per te deri ne kete javen e fundit...
-Te njejtin mall kam marre cdo here...
-Ashtu eshte dhe ashtu do e marresh perhere...
-Nuk eshte ndonje loje apo dicka e tille ?
-C'loje thua ?
-Une kam punuar prej kaq shume kohesh...dhe me patet premtuar qe do me ndihmoni te gjej babane tim...pastaj me nisni nje lokacion krejt te cuditshem...
-E dime Liam...prandaj duam te bisedojm per kete...si fillim le te flasim per ankesat...i kontrolluam qeset qe ke derguar ne lokalin e nates dhe doli qe ishte allci e tere...
-Allci ?!
-Njerezit kishin pire vecse allci...le te mos flasim per humbjet Liam...e ke dreqosur komplet...je shperndaresi me me pak pune qe te kemi ngarkuar...
-Nuk ishte faji im fundja...nuk e di si ka perfunduar allcia atje...
Nuk e dija se cpo flisnin por Liami dukej teper i tensionuar...levizte kembe e duar...
-Gjithsesi i dashur...na ke pyetur per babane tend...epo ja ku ke pergjigjen Liam...tek kjo leter ketu...

My other self (Vetja ime tjeter)जहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें