My other self (Vetja ime tjeter)

.9.

Fale koves arrita te largoja sadopak pisllekun...uji ishte akull si nje mije thika ne trupin tim...por nuk kisha si te beja ndryshe..shtatori kishte ardhur mire...pemet kishin nderruar garderoben dhe ne qender te vemendjes ishin ngjyrat e ngrohta...shtatori perkonte dhe me fillimin e shkollave...u kujtova se si arsimimi im mbaroi...keshtu vendosa te gjeja nje shkolle ketu afer si per te hequr merzine...nuk e njihja qytetin shume mire...mund te humbisja shume lehte...fillova te beja lidhje me mendjen time se afer kujt mund te gjendej nje shkolle...shkolla dhe qendra e qytetit...me biblioteken...Ah!
Asgje fundja asgje...krejt papritur syte me zune nje djale qe i kishte floket si te mite te zinj...ai mbante nje cante shkolle qe e kishte hedhur ne sup...dicka qe me terhoqi vemendjen ishte se here pas here hidhte veshtrimin e tij nga mbrapa...sikur po e ndiqnin...vendosa t'i qepesha nga pas...nena me thoshte qe te ndiqja gjithmone lepurin e bardhe sikur Liza sepse do me shpiente ne nje vend magjik...po fundja ku ka lepuj magjik...?!
E gjitha kjo ishte nje fare metafore per te ndjekur dhe shfrytezuar mundesite...gje qe do e kuptoja kur te rritesha...djali kaloi plot 2 kthesa nga rruga kryesore,pershkoi rrugen dhe me ne fund dallohej nje godine e kalter me te bardhe qe gumezhinte nga femijet...me sakte 15 vjecare dhe lart...arrita te lexoja fjalet "gjimnaz"...te gjithe ata gjimnaziste qe ishin atje me perhumben disi dhe me pas u kujtova qe po ndiqja dike..por nuk e pikasa askund...
-Ku shkoi ai,- pershperita me vete
Por me te qinden e sekondit e gjeta veten te mberthyer nga fyti..u trondita...fillova te bertisja dhe po terhiqja vemendjen...djali me terhoqi tutje ne nje rruge qorre...cdo gje dukej e njohur...fiks si im ate...mberthim i dhunshem...
-Me lesho...
-Pusho ose nuk te leshoje...
-Me lesho...
Fillova te kollitesha...djali me leshoi dhe une vendosa duart ne fyt si per te lehtesuar kapjen...
-Perse po me ndiqje...kush te ka derguar...fol !
-Doja te gjeja...nje shkolle
-Cfare ?!
-Te pashe me canten e shpines..dh-dhe mendova se ishe nxenes...nuk d-duhej te ishe ne sh-shkolle ti...-vazhdoja te kollitesha
-Nuk shkoj ne shkolle...
-Atehere c'po beje afer gjimnazit ?
-Sa shume do te dish si i vogel qe je !
Sa vjec je ?
-Dhjete..
-I jetimores je ?
-Jo...
-S'do mend fundja do ishe ne shkolle...perse ke veshur rroba te shqyera...jeton vetem ?
-A nuk po di ca si teper ?
E pashe qe me dha nje buzeqeshje sfiduese...
-Mire,mire...emrin si e ke ?
-Pe...Pers...
Ndjeva te me keputeshin gjymtyret...stomaku me dha nje dhembje te tmerrshme...
-Hej je mire ?
Ndjeva veten te leshohesha ne toke...pashe vetem djaloshin qe po vraponte drejt meje dhe asgje me shume...
Mendimet e djalit...
(Vrapova drejt tij dhe e mbertheva trupin e tij me duart e mija...ishte i dobet dhe i zbehte...me kapi nje frike...mos valle e lendova une ?!
Nuk bera gje une...po mbante doren ne stomak...ka uri ndoshta...?!
Kontrollova ne xhep per para dhe vrapova drejt fast-food-it me te afert dhe i mora nje hamburger dhe pak uje...u afrova prane tij dhe e laga me uje ne fytyre dhe i dhashe te pinte ca...filloi te kthehej ne jete..hapi syte e tij qe u mahnita nga ngjyra e tyre...ishin teper te rralle...pasi piu i zgjata buken dhe ia lashe nder duar...)
-Haje kete...
Nuk ngurrova por ia mora nga duart dhe filloja ta haja me te shpejte...Zot ishte gjeja me e mire...
-Me ngadale se do mbytesh...
Isha vertete i vdekur urie...te ngrenit e nderprisja me pirjen e ujit...asgje nuk degjohej rrotull pervec pllac-plluceve te mia duke ngrene...
-Ndihesh me mire tani ?
-Po...
-Ishe i uritur per vdekje...em,emrin si e kishe dhe nje here...Per...
-Persi...me quajne Persi...
Tani e tutje ky do ishte emri im...
-Persi nuk duhet ta lesh veten ne kete gjendje...me shume mundesi jeton vetem...
-Jetoj ne nje qoshe...
-Prinderit ?
Sa here duhej te me pyesnin per to ?
Kjo teme ishte si nje cekan qe me rrihte ne zemer dhe pikonte gjak...i tregova disa detaje dhe kaq...
-Me vjen shume keq...por eja me mua...nuk do te te le vetem...do rrime bashke...
-Ku do te rrime ?
-Nuk eshte kushedi se cfare por te pakten uj nuk fut brenda...deri diku...
Me zgjati doren..syte e mi takuan te tijat dhe ndryshe nga cdo njeri qe me shihte me nje keqardhje te gjendjes qe isha,shikimi i tij ishte ndryshe...i ngrohte...
Ai u zgjat te me perqafonte por nuk e lejova...nuk isha mesuar akoma...
-Nuk me pelqen kontakti fizik..
-Nuk,nuk ka problem...
Meqe ra fjala...me quajne Liam...