END

1.9K 55 83
                                    




For real?













Yes.
















Or maybe?







Lately, I am losing the courage to write and update this story. Been losing my motivation to finish off this or keep this hanging with no ending. Why?




Kasi hindi na gaya ng dati.



Aminado naman po akong ako ang mali. Ghost writer ako e. Palagi akong matagal mawala o magupdate. Pero isa lang ang sigurado.


Una kong minahal ang pagsusulat.



First love na paulitulit kong babalikan sa tuwing gusto kong takasan ang mundo ng reyalidad.


Masyado lang po akong marami dini-deal na problema na ultimo imagination ko hindi gumagana. Kulang na lang gawin kong apat ang katawan ko para lahat magawa.




Hindi naman kasi tayo ipinanganak na mayaman. Kaya kailangan nating maghirap para mabuhay. :)






Nakalagpas na ako doon sa era ng depression kung saan nakasurvive na ako. Pero I'm still struggling. Maraming dapat unahin sa totoong buhay.



Pero alam nyo po ba ang totoo?




Ang totoo namimiss ko lang yung mga dating active readers..



Kaya tuloy napapaisip ako kung worth it pa bang ituloy.



Ang haba na ng nilakbay ni Candid at Blaze. Pero dahil sa pawalawala ako, nagiging hindi na panigurado  exciting para sa inyo kaya kahit anong ganda pa ng mga susunod na update o plot, napanghihinaan akong ituloy.



Hindi naman po ako ma-demand na manunulat. Pero sa isip ko, lagi kong sinasabing maka-10 comments man lang sa chapter na update, maguupdate kaagad ako. Itutuloy ko parin.




Sabi nila may mga bagay na nararapat ipaglaban at isuko. Kaya ang pagpapatuloy ng Elites, hindi ko na alam kung worth it pa bang ituloy. :(



Pero sabi nga at lagi ko ring sinasabi, hanggat may isang naniniwala ay hindi ako titigil. Ang kaso, ang laking impact non sa kagustuhan kong mag-update. Nagiging sabaw lalo ang utak ko. Nawawalan na ako lalo ng gana.. :(



Am I too much to ask this?




Worth it ko pa bang ituloy, ilaban at tapusin?





Hindi na ako naniniwala sa sarili ko. Lalo sa paraan ng pagsusulat ko. Sa kakayahan kong maglahad. Ewan ko. Magulo lang siguro utak ko ngayon. Baka sa susunod hindi na. Baka mga ilang araw , linggo o buwan ulit?







Sorry, sa mga ilang naniniwala.




Sorry sa madi- disappoint ko. Sorry po sa inyo. Pero baka ngayon lang ‘to. Kinakain lang siguro ako ng mga pinagdadaanan ko.




I felt anxious, frustrated and tired. Kung pwede lang gawing apat ang katawan ko para lahat magampanan ko. Pero hindi eh. Kahit masakit. Kahit ang hirap. May mga bagay na ang bigat i-let go at iwan. Yung kahit gaano mo man gustuhin at kamahal ang pagsulat, kung sa reyalidad naman ay kailangan mong unahin yung mga bagay na dapat ginagawang prayoridad, wala kang magagawan kung hindi i-set aside yung isa sa mga bagay na alam mong makakapagpasaya sa'yo.





Sorry kung kailangan ko lang po sabihin ang mga nasa isip ko ngayon. Pakiramdam ko kasi para akong sasabog. 



Sasabog sa lungkot na bakit ganito? Bakit ganyan? Bakit hindi pwedeng itigil ang oras kapag ginagawa mo yung isang bagay at muling tumuloy kapag ang iba naman ang gagawin mo.





Ang dami ko pang gusto sanang sabihin, pero pati utak ko napapagod na rin...







Ngunit hangad kong hindi dito basta magtapos ang lahat.








Bahala na ang susunod na pahina kung kailangan pa n'ya akong gamitin upang maituloy ang hindi pa matapostapos na akda, kung saan si Candid at Blaze ang paksa.











Miss Young


Tiktok : wp.missyoung
FB :  Maybe Young



Feel free to message/contact me kung sakali mang..


ELITESTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon