Kayıp Dudaklar

7. Bölüm: "Sanal arkadaş."

İsmimi ve nereden geldiğimi bilmesine şaşırmıştım ama ondan daha çok şaşırdığım şey, beni düşünmesiydi. Bana tanıştığımız gün soğuk davranan çocuk neredeydi? Niye iyi davranıyordu bana?

"Tamam." Dedim sadece. Çok odunca bir cevap olduğunun farkındaydım. Arkamı dönüp siteye yürümeye devam ettim. Onun burada ne aradığını merak etmedim çünkü buralarda bir yerlerde oturuyor olmalıydı. Burası ev kaynıyordu, her yerde site ve apartman vardı.

Kapıyı anahtarım yanımda olmadığı için mecbur çalmak zorunda kaldım. Telefon sesine benzeyen zil kulaklarıma dolduktan kısa bir süre sonra kapıda annem göründü.

"Laden! Ne bu hal? Çabuk içeri geç." Dediğinde ayakkabılarımı çıkarıp içeri girdim. "Yağmurun altında öylece durup ıslanmayı mı bekledin?" Diye sordu üstümdeki ıslak hırkayı alırken.

"Evet." Dedim kısaca. Ne diyebilirdim ki? Sahiden de ıslanmayı beklemiştim. Yalan yok.

Kısa bir banyonun ardından yatağıma oturdum. Diz üstü bilgisayarın ekranına bakarken nereye gireceğimi düşünüyordum. 
En sonunda duygularıma tercüman olan postların paylaşıldığı sitenin ismini yazdım klavyeye.

Tumblr.

Sonra aklıma Kayıp Dudaklar geldi. Görüntülü sohbet ve chat. Arama motorundaki yazıyı silip Kayıp Dudaklar yazdım. Önüme ilk çıkan siteye tıklayıp açılmasını bekledim.

Tanıdık site bordo ve siyah rengini gözler önüne sererken popüler bloglara baktım. Genelde hoşuma gitmeyecek türden insanlar vardı.

Kendini bir bok sanma hastalığına yakalanmış insan topluluğu.

Tumblr gibi değildi.

Ama olsun. Herkesi tanımadan yargılamak haddime değildi.

Arada hoşuma giden bloglar çıkmıştı ve onlara takip isteği göndermiştim. Bazıları dakikasında kabul etmişti. Telefon veya bilgisayar başındaydılar sanırsam.

Birkaç kişi beni ekledi. Kabul ettim. Bloglarda takılıp paylaşılan şeyleri okurken bildirim sesiyle altta çıkan baloncuğa baktım.

1 yeni mesaj.

Baloncuğa tıklayıp gelen mesajı okudum. Sadece "Hey" yazmıştı. Aynı şekilde cevapladım.

Hey.

Yenisin galiba?

Bunu nereden anladığını sormadım çünkü bariz bir şekilde belliydi. Daha bir şey paylaşmamıştım. Blogum boştu.

Evet. Burayı yeni keşfettim.

Bana mesaj atanın bloguna girdim. Kızdı. Gerçek adını kullanmamıştı ve sadece dudaklarının göründüğü bir fotoğrafı vardı.

Burayı seveceksin.

Bundan emin değildim. Çok kafa dengi insanlar vardı ama sırf havalı biri gibi gözükmek için buraya kaydolmuş ve insanları küçük gören tipler de vardı.

Emin değilim.

Arkadaş edindiğinde seveceğine eminim.

Arkadaş edinmek mi? Bunu istediğimi sanmıyordum. Ben sadece görünmez bir kullanıcı olmak ve sadece postlara bakmak istiyordum.