İNTİKAM ATEŞİ

BÖLÜM 36

Hepinize merhaba. Yine bir bölümü geç atıyorum kusura bakmayın. YKS sınavı yaklaştığı için buraya vakit ayıramıyorum. Keyifli okumalar diliyorum. 😊

  Kesinlikle bu kadın Demir'in annesi olmalıydı. Hayır sen kimsinde  Demir'i alıp gideceksin buralardan. Bu duyduğumla sinirlenip odaya daldım.

  Yatağın üzerine oturmuş olan Demir'in annesi olduğunu düşündüğüm kadına bağırarak "kimsin sen?!" dedim.

  Kadın şaşırmış bir şekilde ayağa kalkarak "ne diyorsun sen Ada'cığım?" dedi. "Sen Emel değilsin Elçin'sin değil mi?!" dediğimde kadın şok geçirecekti. Bu şaşkınlıkla gidip odanın kapısını kapattı ve tekrar karşıma geçti.

  "Ada kızım sakin ol." diyen kadına öfkeyle "sakın, sakın bana kızım deme!" dedim. Ve sözümü "sen, sen nasıl bu kadar yalancı bir kadınmışsın meğersem." diyerek devam ettirdim.

  Kadın ağlayarak "evet yalan söyledim! Oğlum için yalan söyledim, her şeyi onu kazanmak için yaptım." dedi ve yatağın ucuna oturdu. Hıçkırarak ağlamaya başladı. Kadının bu hâli içimi parçalamıştı. Gidip yanina oturdum.

  Daha sessiz bir şekilde "peki neden, nede böyle bir şey yapıyorsunuz?" dedim. Kadın ağlayarak "ben çok zor zamanlar geçirdim Ada ve hâlâ da geçiriyorum." dedi.

  "Demir de zor zamanlar geçirdi ve hâlâ da geçiriyor. Ama siz yoktunuz, onun yanında değildiniz. Neden onu terk ettiniz?" dedim.

  Kadın daha sakin bir ses tonuyla "her şeyi anlatacağım sana kızım ama kimseye söyleme olur mu? Hepsi aramızda kalacak. Güvenebilir miyim sana?" dedi.

  "Tabi, tabi güvenebilirsiniz." dedim ve dikkatle kadını dinlemeye başladım. Kadın kendini toparlayarak anlatmaya başladı.

  "Ben Engin'i yani Demir'in babasını çok sevdim. Çok iyi bir adamdı. Evlendik. İlk iki ay çok iyiydi her şey. Sonra Engin değişmeye başladı. Sürekli tartışmalar başladı aramızda. İlk defa bana tokat attı. Bu sadece tokatla kalmadı. İlerleyen zamanlarda şiddete dönüştü. Sonra Demir'e hamile olduğumu öğrendim. Engin hamilelik dönemimde sırf çocuk için dokunmadı bana. Sonra Demir'i doğurdum. Doğumdan sonra şiddete devam etti. Çok dayandım, çok sabrettim ama olmadı. Demir iki yaşına girmişti. Kaçmayı planladım ve kaçtım. Sokaklarda kaldım, gece tuvaletlerde uyudum uzun bir süre. Sonra bir işe girdim. Orada Ali ile tanıştım. Bir süre sonrada Ali ile evlendim ve Münevver dünyaya geldi. Tabi Ali benim bütün geçmişimi biliyor. Ona her şeyi anlattım."

  "Şimdi de Demir'i mi almak istiyorsunuz?"

  "Evet istiyorum ama o benim yüzüme bile bakmaz ki."

  "Onu terk edip gitmişsiniz sizce de yüzünüze bakmaması normal değil mi?"

  "Öyle, öyle de geçerli bir sebebim var sonuçta."

  "Bu sizi haklı çıkarmaz Elçin Hanım."

  Elçin Hanım elimi tutarak "çok teşekkür ederim." dedi. Şaşkınlıkla kadının yüzüne bakakaldım. Kekeleyerek "n-neden teşekkür ediyorsunuz?" dedim.

  "Çünkü ben yokken sen vardın onun yanında. Sen iyileştirdin onu. Sen tuttun elinden. Sen baktın gözlerinin içine. O düştüğünde sen kaldırdın onu. Hani derler ya kız çocuklarının ilk aşkları babalarıdır diye aslında erkek çocuklarının da ilk aşkları anneleridir. Ama ben Demir'in ilk aşkı olamadım. Onun ilk aşkı sen oldun Ada. Benim ona göstermediğim ilgiyi, anneliği sen gösterdin."

  Elçin Hanıma şaşkın şaşkın bakarak "siz nerden biliyorsunuz bütün bunları?" dedim.

  O da ellerini ellerimden çekip karşıya bakarak "Cemile Hanım, onları terk ettiğim günden beri Cemile Hanımla konuşuyorum. Ondan haber alıyordum bu zamana kadar." dedi.