Julietta

Aleksander Jones

Uzun bir bölüm oldu keyifle okuyun..

Hızlıca doğruldum ve koşarcasına annemin yanına gittim. Annem başını yavaşça çevirip bana baktı ve yıllar sonra ilk defa benimle göz teması kurdu. Hayal görüyorum düşüncesiyle anneme seslendim. Belki de rüyadaydım kim bilir?

"Anneciğim." Tepki olarak gözlerini kırpıştırdı kurumuş dudaklarını tekrar araladığında kekeleyerek konuştu.

"Kı...kı...zım..." Sanki nefes almayı unutmuştum o anda. Tanrım bu inanılmazdı. Annem konuşuyordu.

"Anneciğim." Dedim ve bütün özlemimi yükleyerek başımı göğsüne yasladım.

"Buna inanamıyorum. Tanrım sana şükürler olsun." Gözyaşlarım olanca şiddetiyle coşarken bunların mutluluk gözyaşları olması ne tuhaftı. Mutluluktan ağlıyordum. Acı çekerken ağlamaya o kadar alışmıştım ki bu duyguyu tarif etmekte zorlanmıştım.

"Be.. be..ğim.."

Bu duygu yüklü bir andı ikimiz içinde. Ona baktığımda gözlerinin kenarlarından süzülen yaşları fark ettim. Sesleri duyan Agata teyze yanımıza geldi bizimle birlikte oda ağlıyordu.

"Tanrıya şükür kızım sonunda annene kavuştun." Birkaç dakika sonra bu mutlu haberi paylaşmak için sevdiğim adamı aradım.

"Kevın ne oldu bilemezsin?"

"Ağlıyor musun meleğim ne oldu?"

"Evet ama mutluluktan ağlıyorum." Dedim gülerek ve ekledim.

"Sana harika bir haberim var."

"Dinliyorum."

"Annem..." Burnumu çektim.

"Annem konuşmaya başladı. İnanabiliyor musun tepki veriyor Kevın."

"Bu çok güzel bir haber. Çok sevindim. Hemen doktoru alıp geliyorum." Bunu yapmasını beklemiyordum.

"Şey buna gerek yok. Yarın doktora gideriz."

"Bu önemli bir gelişme Juli. Bay Harman beni kırmayacaktır. Güven bana anneni evde görmesi daha iyi olacak."

İtiraz etmedim. Yarım saat sonra Kevın doktorla birlikte eve geldi.

"Hoşgeldiniz Bay Harman."

"Merhaba Julietta. Hemen Linda'yı muhayene etmek istiyorum."

"Tabi buyurun." Doktora annemin odasını götermeden önce Kevın gelip alnımdan öptü. Oldukça mutlu görünüyordu. Birkaç dakikanın sonunda Bay Harman odadan çıktığında diken üzerindeydim.

"Haberler güzel Julietta. Annen gayet iyi durumda görünüyor. Biliyorsunuz kasları oldukça zayıf düşmüştü fizik tedavilerinin sonucunu almaya başladık. İyi bir diyetle kısa sürede toparlanacaktır. Sanıyorum ki birkaç haftaya kalmaz yürümeye bile başlayabilir."

Rüyalarım gerçek olmuştu havalarda uçuyordum.

Bütün bunları maddi açıdan nasıl karşılayacağımı bilmiyordum ama gerekirse ek işe girecek ve annemin bakımı için ne gerekiyorsa yapacaktım. Karmaşık düşüncelerimin arasında Kevın konuştu.

"Teşekkür ederiz Bay Harman. Siz bir an önce randevu oluşturun ne gerekiyorsa yapılsın lütfen."

"Tamamdır Kevın. Kendinize iyi bakın yakında görüşürüz." Kevın Bay Harman'ı uğurlarken ben kendimi oldukça durgun hissediyordum.

Sevgilim yanıma geldiğinde kollarını belime sarıp kendine çekti, gözlerim gözlerini buldu.

"Senin adına mutluyum."