ECNADEYN: IŞIĞIN BATIMI

Yabancı

"Hayır bu konuşmayı başka zaman yapacağız." Benim elimden bardağı alıp kendisini ikna etmek için söylendi. "Geceyi mahvetme."

"Hangimize diyorsun?" Sia'nın elinden geri alıp bardağı kafama dikerken buraya bakan biri dikkatimi çekti.

"İkimize de. Nerina hiçbir şey öğrenme, duyma, görme. Üç maymun olarak bu geceyi geçir olur mu?"

Onun konuyu bilmeden yaşadığı rahatlığa gülümseyip beline sarıldım." Yaparım da şu buraya gelmeye çalışan adam kim?"

"Biraz daha adama ters ters bakmaya devam edersen partiden kaçacak tek kişi ve benim de bölünen eğlencemin ilk kaybı olacak."

Sia'nın fısıltıyla söylemesine rağmen neler döndüğünü az çok anlayan adam yanımızda sadece sessizce gülüyordu. Flört etmelerine izin verip sıradaki durağımı ararken Cassie'nin kontrol altına almaya çalıştığı vampir yüzünü gördüm.

" Sia görüş alanımdan sakın çıkma." Onaylayıp adama döndüğünde hızla Cassie'nin yanına gidip sıktığı ellerini tuttum. Buraya dönen birkaç gözü görmesem bile üzerinizde gezdiğini hissediyorum. "Tatlım?"

"Anne, ben..." sakinleşmesini kolaylaştırmak için büyüye başlayacaktım ama dişlerini sıkarak yapmamı engelledi. "Yapma."

Gözleri etrafımızda dönüp sonunda benimkilerle buluşunca sessizlik büyüsü yapıp sandalyesini kendime çektim. "Ne oldu?"

"İnsanlar çok konuşuyor bunlar duymak isteyeceğim şeyler değil ve bunu bilerek yapıyorlar. Üstelik kafamı her kaldırdığımda onun yüzünü görmek beni çıldırmaya zorluyor."

Kol'un yerinden kalkıp yanımıza gelmesiyle vampir hali yine çıkmıştı ama kısa sürede normale çevirmeyi başardı."Amcan olarak konuşmama izin..."

"Yeğenin olarak kaburgalarını kırıp içindeki kalbi sökmeme izin verirsen neden olmasın?"

Cassie'nin bu tavrı Kol'u kırdı. Umursamamaya çalışması bile gözlerindeki kırgınlığı saklamıyor. "Cassie benimle bahçeye gel."

"Babam onun yanından ayrılmamamı söyledi."

"Biliyorum ama senin gibi öfke kusmak için sıra bekleyen çok var." Kol'un Nim ve Louis'i göstermesiyle Cassie biraz daha toplandı. "Annenle biraz hava alman daha iyi."

"Sen de rahat nefes al değil mi? Hiç sanmıyorum amca."

"Sen haklıymışsın Nerina, babasının kızı bu."

Kol tekrar masanın uzak köşesine geçince boşalttığı yere Louis geldi. "Nöbeti ben devralırım bence Rebekah halamın hikayelerini dinlemelisin Cassie."

Benim her teklifimi reddeden kızım ikizine karşı bile çıkmadan beni de kaldırıp kalabalığa karıştı. Ama benim aklıma takılan cümlesi yüzünden onu merdivenlerin köşesine çektim." Cassie, konuşuyorlar derken ne demek istedin?"

"Doğru ya, sen artık vampir olmadığın için duyamıyorsun ama sorun değil anne benim sinirimden dolayı..."

"Lafı uzatarak kaçmaya çalışma gözlerinin birilerini aradığını anlayabiliyorum." yüzünü avucumun arasında bana çevirdim. "Ne oluyor?"

"Bu insanlar size öfke dolu. "

"Evet, bunu biliyoruz." ama sizin duyacağınız yerlerde özellikle burda dile getirmezler diye düşündüm. Kalabalıkta gözleri bizim ya da çocukların üstünde olanlara sürekli bakıyordum ama şimdi daha fazla rahatsız ediyor. "Bazılarının haklılık payı bile olabilir."