ECNADEYN: IŞIĞIN BATIMI

Ekseriyet

"Alexandre! İyi misin? Bana bak, hey."

Klaus'un hızla yabına gelip oturduğum yerden kaldırmasıyla sesleri susturdum. "Her şey yolunda."

"Az önce gördüğüm halin normal değildi."

"Yoruldum biraz her neyse sen konuştun mu?" O kardeşine bakmak için odanın içine girdiğinde ben de denedim ama yine giremedim.

"Şu kalkana alışamadın bir türlü."

"Unutuyorum her seferinde." duvara yaslanıp bir süre kardeşini izlemesini izledim. "Konuştun mu?"

"Evet. Yalanlarını çıkarırsak bazıları cadıları kışkırtmış, cadılarda kurtları. Swayze'nin meclisi kurtları vampirlere göre daha tehlikeli gördükleri için sürekli bataklık çevresindelermiş, kışkırtılan kurtlar da onlara saldırmış. Büyük ihtimalle cadıların belirgin egoları yardım için bizi değil Nerina'yı arayıp onun hayatını tehlikeye atmayı daha uygun görmüşler. Nerina'nın arkadaşı senin de sevgilin olduğu için dokunulmazlığı var ama ona söyle buna çok güvenmesin."

En azından artık Bellamy'nin çok ileri gitmediği sürece senin tarafından öldürülmeyeceğini biliyorum." Tehdit etmeyi bitirdiysen çözüme gel. "

"Nerina bana isim söylemeyecek bundan eminim o yüzden şimdi bataklığa gidiyoruz. Sorumluları bana vermelerini isteyeceğim."

"Savaş başlatmamak için çabalayacak mısın?" Çünkü savaş olmadan onları baskılayacak bir gücümüz yok.

"Denerim fakat çabalar faydasız, birçok kez gördük." son kez kardeşine ve odaya bakıp yanıma geldi.

"Freya ne zaman..."

"Bana yaşattığı korkuyu, acıyı yaşamadan ve deli teyzemi kızıma bulaşmadan nasıl öldüreceğimizi bulana kadar burda."

......

Orman yoluna giderken Klaus'un yine sürekli telefona baktığını gördüm ama bu sefer konuşma falan değildi. Benim ve Efruz'un fotoğrafı vardı ekranda ve sürekli birimizi büyütüp gülümseyip diğerine geçiyordu.

" Özlediysen eve bırakabilirim seni. "

"Nerina evde değil ve çocuklarla geçirdiğim her zaman hayatlarını tehdit eden şeyleri düşündükçe... Önce düşmanları ortadan kaldırmalıyım ki onlar özgürce dolaşabilsinler."

"Onları seviyorsun değil mi?"

"Sevmek... Onlar çok farklı Alexandre. Senin dışında Nerina gelene kadar kardeşlerimden başkasını düşünemem, hayatımı tehlikeye atmam diyordum hatta çoğu zaman kardeşlerim söz konusu olduğunda da önceliğim hayatım olurdu ama onlar.... Sevgiden çok güçlü, çok karanlık. Başkasının hayatı umrumda olmadığı gibi benimki de umrumda değil. Çocuklarımın tek bir günleri için her şeyi feda ederim. "

" Onlar da seni seviyor. Sadece bazen yeteri kadar vakit geçirmiyorsun. "

" Sebebini biliyorsun Alexandre. Kendi ruhumun karanlığını onlara bulaştırmaktan korkuyorum. Mikeal'ın bana yaptığı gibi. "

Mikeal. Sen kimsin? Ve ben Klaus şüphelenmeden seni nasıl öğreneceğim?

" Sen ruhun karanlık değil. "

"Uzun zamandır öyle. Kana bulandı bir kez ellerim, o kanların karanlığı çöktü artık ruhuma." kendinden bu kadar nefret mi ediyor? Ben de bunu yeni anlıyorum. "Her neyse, Nerina eve gitmiş midir sence?"

"Bilmiyorum." Beni arayacağını anladığım zaman lanet edip defalarca cevapsız kalmasını bekledim. "Meşguldür belki."

"Annesine gideceğini söyleyip Swayze ile buluştu sen de kalkıp bana meşguldür mü diyorsun Alexandre! Bu kadın beni delirtiyor."