W̸a̸y̸ O̸f̸ K̸i̸n̸g̸s̸

عشق کودکی❤

هنوزم هم نمی توانست درک کند!
همه ی کسانی که از لجن نجاتشان داده بود علیه اش شمشیر کشیده بودند!

-اون نمک به حروم های کثیف!...
تا ناخن هایش به خون نیافتادند ولشان نکرد و این بار عصبی به میله های اون زندان موقت مشت زد

-من رو بیارید بیروننن!!
جیغ و دادهای دختر بالاخره نگهبان خواب آلود را از جا بلند کرد و به آن سمت کشید

-بگیر بخواب خانم!...نگران نباشید اینجا موقتیه!

نگهبان با این لحن نرم و مودب می خواست ازش پول بقاپد درست مثل بقیه!

و دختر هم اعتراضی نداشت اگر بتواند کمکی بگیرد!
-بزار یک زنگ بزنم!...
نفس عمیقی کشید و موهایش را بالا زد
-چی به من میرسه؟!
نگهبان نزدیک تر شد و چراغ قوه را دقیقا به چشم های دختر زد

-بهت پول میدم!...اون شخصی که میاد پرداختش میکنه!

کار درستی نمی کرد و هزار بار به خودش و غرورش لعنت فرستاد تا توانست دست بر شماره ها بگذارد
-الو منم...بیا اینجا فقط!
همین رو گفت و روی زمین زانو زد

قول داده بود گریه نکند اما...
خورد شدن تک تک ستون های سلسله ای که بنا کرده بود درد داشت!
فداکاری ها و از دست دادن ها درد داشت!
اینکه مقصر خیلی چیزها بود هم درد داشت!
و الان واقعا به یکی نیاز داشت تا دووم بیارد!
یکی که باشد تا...تا..فقط باشد!

لازم نیست حرف بزند و سرپایش کند فقط باشد که گوش دهد!

باشد که به حالش غصه خورد و بتواند ببیند...
چه چیز را؟!
شخصی که در آینه های پاک محدبش خود را ببیند!....
اشتباهاتش را بازتاب کند تا راه آینده اش نمایان شود!

-سلام...
چشم هایش را بست!

نیازی نبود با چشم ببیند همین گرمای نزدیک حرف های زیادی نشانش می داد
-من اشتباه کردم...

سکوتش گوشی شنوا برای ادامه دادن بود
-خیلی زیاد!...

سر بالا نمی آورد که هنوز برای شکست و زمین خوردن از تخت پادشاهی آماده نبود!

-دردهای زیادی کشیدم و حرف های زیادی شنیدم...میخواستم ثابت کنم اشتباه می کنند!...میخواستم بگم که من میتونم از شماها..از همه بهتر باشم..

قطره اشکی بر روی لباس خاکی اش افتاد و او متوجه وضع خرابش شد

-انقدر درگیرش شدم که یادم رفت!...یادم رفت انتظاراتم از خودم چی بودن!

سایه ی فرد روی خودش افتاد و او بالاخره به چهره ی شیان نگاه کرد
-دیگه آدمی که اون زمان بودم یادم نمیاد...من کی ام شیان؟!

لحن درمونده اش باعث لبخند شد
این لبخند خوشحالش کرد!...شاید چون شیان با ترحم یا مسخرگی نخندیده بود!