បេះដូងគ្មានសំឡេង| TaeKook | ចប់

08: How to be loved.

តើមានអ្នកណាស្ម័គ្រចិត្តទៅប្រាប់ជុងហ្គុកបានទេថាអាការ:របស់គេពេលនេះគេហៅថា ប្រច័ណ្ឌ?

ជុងហ្គុកស្ពាយកាតាបដើរតម្រង់ទៅកន្លែងហាត់បាល់ គេមកបោះបាល់លេងឲ្យហត់ដើម្បីឈប់គិតរវើរវាយអត់ប្រយោជន៍ប៉ុណ្ណោះ។ ក្នុងខួរក្បាលចេះតែនឹកឃើញដល់នាយវែនតាម្នាក់នោះ នេះមិនគិតតាមមកលួងទេឬយ៉ាងមិច? រាល់ដងណា៎! មានរឿងអីបន្តិចបន្តួចគឺតាមពន្យល់គេសឹងតែភ្លេចដកដង្ហើមទៅហើយ
"មកមិនមកអត់ទៅ! មិនខ្វល់ទេវើយ!"

@@@

"ហឹស! ដើរទៅណាក៏ឃើញគេនិយាយពីអាក្មេងមុខស្លេកនោះ! គួរឲ្យធុញណាស់! យើងនេះស្អប់វាកាន់តែខ្លាំងហើយ!" ហ៊ីហ្គេនស្រែកទាំងធុញទ្រាន់នៅក្នុងបន្ទប់ពិសោធន៍សម្រាប់រៀនគីមីប្រចាំសាលា។
នាងដកកញ្ចប់ថ្នាំពណ៌សម៉ត់នៅក្នុងនោះមកហិតនិងច្បិចខ្លះមកដាក់ក្នុងមាត់។ ដូចគេនិយាយថាការប្រើប្រាស់ថ្នាំនៅកម្រិតស្រាលគឺធ្វើឲ្យសាច់ស្អាត ហើយក្រោយពេលផុងខ្លួនកាន់តែខ្លាំងនោះវានឹងប្រែពីស្អាតទៅជាសាកសពចេះមិនខាន។ ការប្រើប្រាស់ថ្នាំបានត្រឹមនាំឲ្យសប្បាយរយ:ពេលខ្លី សូមកុំយកអនាគតរបស់ខ្លួនមកផ្ញើនឹងរបស់ខុសច្បាប់ ព្រោះបើវាល្អមែន គ្មានអ្នកណាគេហាមយើងមិនឲ្យប្រព្រឹត្តិទេ។
(បើរៀបរាប់ទៅខុសអធ្យាស្រ័យផង adminមិនដឹងថាគេជក់ថ្នាំឬញៀនថ្នាំហ្នឹងគេធ្វើអីខ្លះទេ😭)

ផាំង!
សំឡេងធ្លាក់របស់បែកធ្វើឲ្យហ៊ីហ្គេនប្រហោងពោះធ្លាក់កញ្ចប់ថ្នាំទៅលើឥដ្ឋមុននឹងបែរទៅរកប្រភពសំឡេង។
ថេយ៉ុងដែលនៅពួនក្រោមតុក៏ត្រូវនាងចាប់បានរួចទាញគេនិងច្រានគេឲ្យដួល

"ឯង! ឯងមកលួចមើលយើងហើយទៅប្តឹងគ្រូមែនទេ?" ហ៊ីហ្គេនក្របួចកអាវថេយ៉ុងជាប់ឯអ្នកដែលតែងតែចាញ់ប្រៀបគេនោះក៏មិនបានផ្លាស់ប្តូរដែរគឺនៅភ័យខ្លាចនាងដូចដើម

"ខ្ញុំ...ខ្ញុំមិនបានទេ...ខ្ញុំមកយករបស់ឲ្យគ្រូ..តែនាងចូលមកខ្ញុំក៏ពួនទៅ" ថេយ៉ុងដកដង្ហើមញាប់ៗ

"កុំគិតថាទៅនិយាយរឿងនេះប្រាប់អ្នកផ្សេងឲ្យសោះ! បើមិនចឹងទេ...យើងនឹងបំផ្លាញឯងឲ្យខ្ទិចខ្ទីមិនសល់សូម្បីនរណាម្នាក់!" ហ៊ីហ្គេនរុញគេឲ្យអុកក្បាលនឹងតុរួចក្រោកចេញទៅបាត់។