Finding others (NL)

Hoofdstuk 33: spijt?

Louna,

Het spijt me. Ik had geen andere keuze. Ik wist dat het dom was om eraan te beginnen, maar ik deed het toch. Ik had met mijn vader gepraat. Hij bracht mij gelukkig wat realisme bij. Ik was verdronken in een wereld van fantasie. Het idee was leuk, maar uiteindelijk zou ik er alleen maar pijn en verdriet aan overhouden. Ik moest het eindigen, nu het nog kon.

Het was lastig, maar het moest gebeuren. Ave was een bedreiging voor mijn vrijheid. Ik wilde je niet zonder uitleg achterlaten, want ik wist dat je dan terug zou komen. Dat kan zijn voor wraak of veiligheid, maar beide zul je niet vinden als je terug komt.

Ik zal eerst uitleggen wat er is gebeurd.

Sinds ik Ave had verrast met ons avondje onder de sterren, besefte ik wat er gebeurde. Ik begon verliefd te worden en had zonder na te denken een belangrijke keuze gemaakt die dag. Mijn maagdelijkheid heb ik verloren aan een waanidee. Vanaf dat moment besefte ik pas waar ik mee bezig was.

In het gesprek met mijn vader hadden we het over mam. Hij vertelde weer het verhaal over wat ze deed en waarom pap haar moest vermoorden. De hormonen die een vrouw ondergaan zijn een gevaar voor ons dorp. De enige vrouwen die wij hier toestaan zijn de vrouwen boven de zestig. Zij hebben minder hormonen en kunnen voor de kinderen zorgen. In eerste instantie had pap jullie nog niet weggestuurd, omdat hij eerst mijn verhaal wilde horen. Ik wist dat jij het zou kunnen laten gaan als wij je wegstuurde. Jij kan alleen overleven. Jij kan je verleden loslaten. Ave was verliefd op mij. We konden haar niet wegsturen met zekerheid dat ze niet zou terugkomen.

Hoe langer ik naar het verhaal van pap luisterde, hoe meer ik terug kwam naar de realiteit. De echte wereld kan hard zijn, maar als je wilt overleven moet je zelf nog harder zijn. Avelié sliep toen ik de kamer binnenkwam wat het een stuk makkelijker maakte. Geloof mij als ik zeg dat ik het lastig vond. Als ik het niet had gedaan had pap het alsnog gedaan. Om de pleister er vanaf te trekken had ik in een keer het mes in haar nek gestoken. Ze opende haar ogen en keek mij in recht in mijn ogen aan. Er kwam bloed uit haar mond en ze keek mij aan met ogen die recht in je ziel kijken. Ik sloot mijn ogen en stak het mes verder. ik wist dat dit de juiste keuze was.

Tarami hebben we bij onze dieren gedaan en we gaan nogbeslissen of we haar houden, vrijlaten of... je weet wel. Jij bent nooit meer dan een vriendin geweest. Over jou kom ik wel heen. Ik hoop alleen dat jij ook over mij heen komt. De rede waarom je niks herinnerd van alles nadat je koek had gekregen van iemand, is omdat er GHB in het koekje zat. We hebben je veilig naar een andere plek gebracht. Ik heb al je spullen in de tas gedaan en ook nog een deel van de spullen van Ave. Ik heb ook een kaart erbij gedaan, zodat je een beetje een idee hebt van waar je bent.

Alsjeblieft, ga niet terug. De plek waar je bent is relatief veilig en ik weet dat je het uiteindelijk zult overleven. Bedankt voor alles wat je voor mij hebt gedaan toen ik net mijn groep kwijt was. En graag gedaan voor het redden van je leven, want als het aan pap en zijn mannen lag, was je allang dood.

Veel succes met je verdere reis en probeer het verleden los te laten.

Groet,

Seppe.