KİLİT KAPI CİNAYETLERİ

OTUZ BİRİNCİ KİLİT

"Doğrunun veya yanlışın ne olduğunu tecrübe etmeden bilemez insan. Hayatın kuralı bu... Ya acı çekerek yaşamayı öğrenirsin ya da yaşamı öğrendikçe acı çekersin. Bu döngüde değişmeyen tek bir halka vardır. İnsan olmanın yegane kesişim noktası "Acı" kavramıdır."

.

.

.

Can saklandığı ağacın arkasında yere çöktü. Bir süre nefes alıp verdikten sonra ise yaka mikrofonuna yaklaşarak:

-Anlaşılmadı amirim. Tekrar eder misiniz?

-Can duymuyor musun beni? Az önce eve geldim ve içeri girerken kapımın önünde bir kilit buldum diyorum.

-Bu kilit...

Can gözlerini kapattı. Boğazındaki yumruyu zorlukla yutkundu.

Ardından dişlerini sıktı ve:

-Bahsettiğiniz kilit tahmin ettiğim...

Süleyman Amir Can'ın sözünü keserek:

-Evet Can. Doğru anladın! Bu kilit Büyük Patronun kurbanların evlerinin önüne koyduğu kilitlerden...

-Anlıyorum. Öncelikle sakin olun.

-Can benim için sorun yok ama bu evde karım ve çocuklarım yaşıyor. Benden böyle bir durumda sakin olmamı nasıl beklersin?

Can arkasında duran eve kafasını çevirdi ve:

-Şu an belki de Büyük Patronda sizin gibi zor durumdadır amirim. Bu yüzden panik yapmayın.

-Zor durumda mı? Bu da ne demek?

Can derin bir nefes alarak:

-Amirim eşinizi ve çocuklarınızı güvenli bir yere yollayın. Şu an da benim çok önemli bir işim var. Gece yarısından sonra sizinle buluşup bu durumu ayrıntılı şekilde konuşuruz.

-Tamam Can. Ben önce karımı ve çocuklarımı gönderecek bir yer bulayım. Sonra yine ararım.

-Tamam ama lütfen dikkatli olun. En ufak bir tehlike sezseniz bile beni aramadan harekete geçmeyin.

-Can, ben...

Süleyman Amir sustu.

Can ise tekrar yaka mikrofonuna eğilerek:

-Siz ne amirim?

-Düşündüm de sanırım bu durumla kendim ilgilensem daha iyi olacak. Zaten o adam seninle yeterince uğraştı. Bu kez de benim yüzümden zor duruma düşmeni istemem. Belki de sen, bu olaya dahil olmamalısın.

-Amirim siz sanırım bir şeyi unuttunuz. Kilit Kapı Cinayetleri Dosyasından sorumlu olan amir benim ve aynı zamanda bu ekibin lideriyim. Yani sizin beni bu olaya dahil etmeme gibi bir durumunuz olamaz. Ama dediğim gibi şu an benim çok önemli bir işim var. İşimi bitirdikten sonra konuşuruz.

-Tamam Can. Haberleşiriz.

Süleyman Amir telefonu kapattı. Konuşmayı dinleyen İlyas ve Selim ise olayın şokuyla bir süre sessiz kaldılar.

Ardından İlyas öfkeyle:

-Hemen yanına geliyorum Can. Bu fare fazla olmaya başladı artık!

Selim başını salladıktan solundaki kapıyı açmayı denedi. Ancak Can mahalleye girmeden önce arabayı kilitlemişti.

Bunun üzerine yaka mikrofonuna eğildi ve:

-Can Amirim arabanın anahtarı sizde mi?

Can ağacın arkasından ayağa kalkarak: