Στην κηδεία μου να φορέσετε πράσινο [✓]

Bonus II: Άγνωστα νερά

Πόσες φορές μπορείς να επαναλάβεις ένα λάθος; Εκείνη θα σου απαντούσε όσες φορές, αρκεί να το καλύψεις. Όμως τα δικά της δε μπορούσε, γι' αυτό καλύτερο θα ήταν να μην την συμβουλεύεσαι.

Βυθίστηκε, υπήρξε η χαμένη Ατλαντίδα, μα στο τέλος δεν πνίγηκε. Η Στεφανία κολυμπούσε σε άγνωστα νερά που την οδήγησαν σε μία αναπάντεχη ευτυχία.

«Δε μπορώ να πω με σιγουριά πως είχα πεθάνει. Αλλά δεν ήθελα να υπάρχω».

[song: Where do babies come from? - Melanie Martinez]

--------------------------------

«Αν η αποτυχία λοιπόν είναι σπόρος και βγάζει ρίζες, η απαισιοδοξία είναι το παράγωγο, ανθίζει και γίνεται καρπός. Αν το δαγκώσεις, γίνεται δηλητήριο και τρέχει στις φλέβες σου». -Νότες Τεσσάρων Εποχών.

Για άλλη μια φορά, ήταν άυπνη. Ζήτημα να είχε κοιμηθεί ένα δίωρο γεμάτο, χωρίς διακοπές από κλάμα μωρού. Δεν είναι εύκολο να μεγαλώνεις ένα μικρό παιδί μόνη σου και αυτό το συνειδητοποίησε σχεδόν αμέσως μετά τη γέννα. Αλλά αυτή ήταν επιλογή της, να το κρατήσει. Το ήθελε.

Ήθελε να κρατήσει την Σεμέλη, όπως την ονόμασαν τελικά. Ένα όνομα που είχε προτείνει η Εβελίνα σε μια απογευματινή βόλτα των τριών τους. Της είχε δώσει το βιβλίο που ήταν πρωταγωνίστρια εκεί και με το που άρχισε να το διαβάζει ξετρελάθηκε στην ιδέα! Παρόλο που το τέλος ήταν σκοτεινό και κακό, εκείνη θέλησε να κρατήσει την γλυκιά μεριά του.

Είχαν περάσει πέντε μήνες από τότε που η Σεμέλη ήρθε στον κόσμο και ξαφνικά, τα πάντα γύρω τής Στεφανίας φάνταζαν πιο εύκολα, ήρεμα και γλυκανάλατα. Ίσως η μητρότητα την έκανε να αποβάλλει την ξινίλα που κουβαλούσε. Ίσως απλώς οι ορμόνες της να επέστρεψαν στα φυσιολογικά τους πάλι.

Για ένα πράγμα που ήταν ευγνώμων αυτούς τους τρεις μήνες ήταν η στήριξη των φίλων της. Η Μυρτώ και η Εβελίνα -παρόλο που η πρώτη περνούσε αρκετά δύσκολες φάσεις- προσπαθούσε και φαινόταν. Χαιρόταν να την βλέπει να πολεμάει τις αρνητικές σκέψεις, να μην την τραβάνε προς τα κάτω και απλώς να συνεχίζει ομαλά την ζωή που απλόχερα προσφέρεται στον καθ' ένα. Υπήρχαν και οι μέρες που δε σηκωνόταν από το κρεβάτι, δεν ήταν όλα μέλι γάλα και αυτό πρόσθετε ειλικρίνεια στα συναισθήματα και στο πόσο σοβαρά είχε πάρει την κατάσταση η φίλη της.