Στην κηδεία μου να φορέσετε πράσινο [✓]

Ακόμη και ο Παράδεισος έχει φλόγες

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 33ο

«Real love doesn't meet you at your best. It meets you in your mess.» -J.S. Park

Υπάρχουν φορές που δε θα σου κυλήσει η μέρα όπως την έχεις σχεδιάσει. Υπάρχουν μέρες που η αγάπη δεν αιωρείται πάνω από τα κεφάλια σας και μέσα στις καρδιές σας. Υπάρχουν μέρες που οι μικροί ψίθυροι κοντά στ' αφτιά σου είναι πολύ δυνατοί και δεν σταματάνε την μουρμούρα ούτε μισό λεπτό.

Η Μυρτώ τους είχε πολύ συχνά αυτούς τους ψιθύρους. Και όταν το είχε εκμυστηρευτεί στην Χρυσάνθη, είχε σοβαρέψει και άφησε με ό,τι ήταν απασχολημένη και γύρισε προς το μέρος της -το πλέξιμο δεν ήταν η προτεραιότητα σε τέτοια σοβαρά ζητήματα.

«Μυρτώ μου, θέλω να με ακούσεις προσεκτικά αυτή τη φορά» γιατί η Μυρτώ τότε ήταν μόλις 13 όταν ερωτεύτηκε πρώτη φορά και της γιαγιάς της φαινόταν παράλογο να έχεις τέτοιο μυαλό από τότε «να τους θάψεις αυτούς τους ψιθύρους, να τους καταρρίψεις. Δεν είναι εσύ αυτοί οι ψίθυροι, είναι κάποιοι άλλοι που θέλουν να πάρουν τη ζωή σου και να την κάνουν παιχνίδι».

Τα βελονάκια έπεσαν από το μπράτσο της πολυθρόνας καθώς μετακινήθηκε προς το μέρος της μικρής ξανθούλας με τα μεγάλα γαλανά μάτια της κοκκινωπά, αλλά χωρίς δάκρυα. Τύλιξε τα χέρια της γύρω από το μικρό σωματάκι της και της φίλησε τα μαλλιά, σε προσπάθεια να την ηρεμήσει.

Δεν την άκουσε τη Χρυσάνθη, έκανε του κεφαλιού της. Οι ψίθυροι της έλεγαν πως δεν είναι αρκετή, δεν είναι αρκετά ζουμερή όπως αυτή η κοπέλα με τα μεγάλα στήθη και τα χοντρά μπούτια, γιατί τα αγόρια θέλουν κάτι να πιάνουν όπως την έλεγε η ίδια κοπέλα κάθε φορά στη τάξη της από το διπλανό θρανίο. Ούτε αρκετά όμορφη, είχε στο πρόσωπό της πολλά σπυράκια και τα δόντια της ήταν στραβά. Ήταν ένα άσχημο κορίτσι, πώς γινόταν αυτό το αγόρι να της λέει ότι του αρέσει; Της έλεγε ψέματα μες τη μούρη της.

Και τον χώρισε. Για να βρει κάτι καλύτερο, κάτι πιο όμορφο, του είπε.

Και οι ψίθυροι σταμάτησαν να είναι τόσο έντονοι. Όχι, όμως, να υπάρχουν.

Η Χρυσάνθη δεν της φώναξε, δεν την έβαλε τιμωρία, δεν της κράτησε μούτρα. Στεναχωρήθηκε; Ναι. Αλλά μερικές αποφάσεις όσο κι αν πονάνε, άλλο τόσο βγαίνουν σωστές. Στη Μυρτώ για εκείνη την περίοδο βγήκαν σωστές.

Αλλά αυτοί οι ψίθυροι, δε σταμάτησαν, ποτέ.

Και ξέρουμε όλοι πολύ καλά τι επακολούθησε.