“What?”
“mahal na mahal ni kuya yung girlfriend niya ngayon. Alam mo bang ngayon lang siya magdadala ng girlfriend? Yung ex kasi niya dati hindi naman niya dinala dito. Pero never siya nagbanggit ng mga pangalan. Gusto kasi nun surprise pa yata. Siguro sobrang ganda nung babae? baka kasing ganda mo ate!”
“please shut up for awhile” nagitla siya sa pagsusungit ko pero siguro naman naiintindihan niya ako.
“hello?” sagot ko sa tumatawag saakin
[Babe? Nasaan ka na?]
“don’t wait for me.”
[but you promised!]
“I’ll be running late. I’m sorry” I lied.
[pero pupunta ka hindi ba? Almost eight na kasi. May announcement daw si dad. Okay lang ba sayo kung sumunod ka nalang?] kinakagat ko nalang ang labi ko para pigilan ang luhang posibleng tumulo. I love Andie. I really do.
But I don’t deserve him.
With the situation we have? With the issues I have. I really don’t deserve him.
“You’ll see me. I promise”
[I’ll be waiting for you. Ingat babe]
***
Katulad ng sinabi ni Andie. halos 8pm na nga. Kanina pa din ako tinatago ni papa dito sa silid na ito. Si Shiela, ang kapatid ko ay nandito para samahan ako.
Isa akong Ventura. Isa sa mga maimpluwensyang pamilya sa lugar na ito. Pero protektado ni papa ang pamilyang ito. Ni minsan hindi lumabas ang mukha ng pamilyang kasama niya.
“ate halika na. pinapalabas na tayo ni papa”
Maingay na sa labas. Naririnig ko ang mga bulong-bulungan ng mga tao. Mga kamag-anak daw namin sila, yun ang sabi ni Shiela.
Tumitingin ako sa paligid. Nakahinga ako ng maluwag nang mapansin kong wala pa si Andie. Nagsisisi ako. Nagsisisi ako na maging isang myembro ng Ventura.
Madaming sinasabi si papa habang hawak-hawak ang mic. Masyadong mayaman ang pamilya nila. Mga kumikinang na damit, naglalakihang alahas, naggagandahang mga kutis.
“Andrea?” nakangiti si papa na nakatingin saakin. Lahat sila ay nakatingin din saakin na may halong gulat. Hindi makapaniwala sa nasabi ni papa.
“My first daughter. Andrea” kasama kong pumunta sa harapan si Shiela. Nakangiti siya.
Lahat ng mata nakatingin lang saakin. Mga bulong-bulungan na ayaw kong marinig. Pumikit ako dahil nagbabakasakaling hindi ko na sila marinig ba. Hindi nila ako tanggap.
Pero isang malakas na yabag ang pumukaw sa atensyon ko. minulat ko ang mga mata ko at nakita si Andie sa harapan ko. Galit at hindi maipaliwanag ang mukha niya ngayon.
Hinawakan niya ako at linayo sa lugar. Naiwan ang mga tao sa loob na punong-puno ng katanungan.
Hindi ko alam kung ano pa ang mararamdaman ko.
“Tell me Andrea, have you ever wanted to ask a question, but you didn’t because you knew that in your heart, you wouldn’t be able to handle the answer?”
Hindi ko siya maintindihan.
“AAAAAAAAAHHHH!!!” sinuntok niya ang pader sa likuran ko. “bakit? Bakit ka pumayag?” naguguluhan ako sa tanong niya. “
“I thought you hate your father?” basag at mahina na ang boses niya. umiiyak na din siya katulad ko.
“You knew it all along? And you chose to hide this from me?”
Tinulak ko siya para makawala sakanya.
“you lied? And I really thought you love me? Gees Andie!” nanginginig na ang boses ko at lalong naiinis.
“I do! I really do. Akala ko mas pipiliin mo ako kesa sa daddy mo pero mali ako. This is the reason why I don’t want to be a Ventura, Andrea.”
Walang nagsasalita saamin ngayon. Inaabsorb ang mga nangyari ngayon lang.
“let’s elope”
Tinawanan ko ng malakas ang naging suhestiyon niya. Hindi ko alam kung bakit siya nagsinungaling saakin. Madami pa akong hindi nauunawaan sa ngayon. Hindi ko din alam kung totoo pa ang sinasabi niyang pagmamahal.
“this is absurd. Sa mata ng batas, kahit hindi tayo magkadugo, magkapatid pa din tayo.” Hinila ko ang kamay ko mula sakanya at saka umalis na.
And here I thought I’m in love with a trustworthy guy. I shouldn't have trust him after all.
******
kinda lame :/
vote and comment. im so sorry sa UD :(((
watch niyo yung vid sa Gilid. for Andreen shippers yan.
nyways guys! step siblings sila not half. meaning they're not blood related. im kinda surprise dahil hindi niyo binabasa ng maigi ang words, 1 word will lead you to a wrong conclusion. keep that in mind :))))
Good day detective provers! :))) will make bawi nalang sa next chappies. kinda crappy kasi e hahaha
BINABASA MO ANG
Prove Me Wrong
Teen Fiction[NO SOFTCOPIES] Hindi ko alam kung paano makibagay. Ang pangyayaring iyon ang nag-udyok saakin na maging ganito ako. Ang pagiging iba sakanila, ang ugaling taglay ko at ang paniniwala ko ang tanging mayroon ako para maprotektahan ang sarili ko. Hind...
Chapter 37
Magsimula sa umpisa
