☆Tune Fifty : Ran Away

22 0 0
                                    

(KENNETH)

It's already morning, and she's not here. Naaalala ko pa ang mga nangyari kagabi, b'wisit na Toshihiro 'yan. Akala ko tumutupad siya sa usapan hindi pala.

Yesterday, maaga akong nagising para mag-jogging, balak kong gisingin si Ina para kasama ko siyang mag-jogging pero nung papunta ako sa room nila Ina, nadatnan ko si Toshihiro sa harap ng pinto.
Nainis ako kaya siya nalang inaya kong mag-jogging at makikipag usap na rin ako.

So ayun nag-jogging kami sa may mountain side.
---Flash back--

"So what were you doing infront of their room?" Tanong ko.
"*huff* huh? Nothing, i was just.. never mind, it's none of your business."
"You like her?" -ako
"Who? "
"Shaina."
"As i said, it's none of your business."

Tumigil ako, napatigil din siya at tumingin sa akin.
"Hey, i'm telling you, don't make a move. She's mine, i love her. If you did something, be my guest to show you your grave."

"Yeah, sure."
Sagot niya. Mula doon ay hindi na kami nag-usap, humiwalay na rin siya, pumunta ako sa isang part ng bundok at doon nagpahinga bago bumalik sa rest house at nadatnan ko siyang mag-isa.
--End of flash back

Pagkababa ko sa living room ay nadatnan ko silang lahat except Toshihiro, napatingin sila sa akin.
"Good morning." Bati ko.
"What's good in the morning?" Tanong ni sir Matt. Kaaga aga naka kunot ang mukha at pulang-pula pa ang mata.

"Where is she?" Biglang tanong ni tita Carrie, ang manager nila.
"Sino?" Tanong ko.
"Toshi-kun! Where is she?!" Biglang sigaw ni Nico habang umiiyak, ngayon ko lang napansin yung luha niya.
"What? Who?" Tumingin ako sa likod ko. Andoon si Toshihiro at nagkakamot pa ng ulo.
"Shaina-nee-san is missing, she's not in her room." Sabi ni Nico na agad kong ikinatakbo sa k'warto na ginamit niya. Wala nga siya doon. Chineck ko ang drawer, wala yung maleta niya dito.

"She ran away. What did you do?" Napatingin ako sa pinto andoon si sir Matt, nakatayo at nakakatakot ang tingin niya.

"I didn'--"
"You confessed right? And then Toshihiro did it also. That's too much to her, she has more problems than you thought! Tapos sasali pa kayo? I'm telling you this, if something happens to her i will never forgive you." Sabi niya at umalis.
Pero bago pa siya makababa ng hagdan ay nagtanong na ako.
"Bakit po kayo concerned ng sobra sakanya?"
"Siya lang ang meron ako ngayon ayokong mawalan pa ulit. She's my sister, i'm his adopted brother but she can't remember that i am his brother that's why i'm concerned. Find her."

Sabi niya at tuluyan ng nawala, brother? Kaya ba siya laging nandiyan para kay Ina? That day...
--Flash back--

Third week ngayon ni Shaina dito sa school, she's doing fine pero nakaka irita siya, lagi siyang tanong ng tanong tungkol sa mga bagay-bagay at ako naman tong si engot sagot ng sagot.

Break namin ngayon at may kailangan pa akong ipunta sa faculty na mga paper works ng classmates ko.

Kakatok na dapat ako kaso may nag uusap pa sa loob kaya tumigil muna ako, at 'di ko sinasadyang makinig.

"Mr. Mathew, this three girls don't have any guardians."
Boses ng principal. Hindi talaga pwedeng pumasok sa school na walang guardian kahit na nasa entertainment na ang taong 'yun.

"I'm sorry sir but i forgot to tell you that i am their guardian. I am Shaina Smith's--"

" Eavesdropping?" Napatingin ako sa tabj ko andito pala si ma'am Jimenez, ang English teacher namin.
"Hindi po. Uhmm.. ma'am heto na po pala 'yung activity nila kanina."

"How sweet. Thank you."
"Aalis na po ako." Tumango nalang siya bilang sagot sa akin.

"Ah.... Kenneth." Tawag ulit sa akin ni ma'am.
"Forget what you heard." Nagkibit balikat nalang ako at umalis.
----end of flashback--

Naglalakad ako sa labas ng rest housr hanggang sa napadpad ako sa place kung saan ako nagtapat sakanya.
---
(INA)

Hi. Hindi ako lumayas ha. Umalis lang ako, ayaw ko na doon eh, gusto ko ng space, time and air. Nakipag-meet ako kay Mike para samahan niya ako.

"Yo."
"Mike. 'Yung napag usapan natin ah, 'wag mong sasabihin kahit kanino na nandito ako."
"Sure."
Inangkas niya ako sa motor at ipinunta sa Cauldwin High.
"So what are you going to show me?" Tanong ko sakanya. Walang pasok ngayon kaya naman walang makaka kita sa amin dito maliban nalang sa school staffs.

"Basta, masu-surprise ka kapag makikita mo 'to."
Hindi nalang ako kumibo at sumunod sakanya, madami na ngang nagbago sa school na 'to, may part ng school na puro vandals na tapos yung classroom na nadaanan namin basag 'yung ibang bintana.

"Mga students ang gumawa ng mga 'yan, laging puno ang discipline office at lagi ng busy ang mga SC. (STUDENT COUNCIL)."

"Ayos lang na laging puno ang discipline office pero ang sinisira nila ang school? Kabaliwan na 'yan. So saan na ang ipapakita mo?"

"Chill. Nasa private part."

Ok. Sabi ko nga nasa private part diba? Nagpunta kami doon, naaalala ko pa 'yung day na tinakasan ko 'yung mga 'fans' ko, dumaan ako sa bintana ng library.

Nasa private part na kami at pinasok ang dating pricipals office, pinasok na rin naman ang room na nandoon. Ang mas kinagulat ko pa ay ang underground room. Adik ba ang mga magulang ko?

"'Wag kang magugulat sa loob ha. Tara."
Nagkibit balikat nalang ako at sumunod sa loob.

Sinara niya ang pinto papunta sa underground room. May ilaw naman, maliwanag, hindi masyadong mainit, katamtaman lang ang temperature, hindi rin masyadong masikip. Pagdatin sa baba ay nagulat ako sa mga gamit na nandito.

Para siyang study room pero walang computer, puro books and papers lang ang nandito. May picture frame din doon sa table.
Kinuha ko iyon at tinignan. Kaming tatlo nila mom and dad tapos may isa pang frame, picture ng lalake. Siguro mga ka-age namin ngayon, at siguro sa panahon ngayon ay mas matanda na siya.

"Sino naman 'to?"
"sir Matthew. Matthew Smith. I checked his background. He's is the adopted son of mr. & Mrs. Smith--your parents."

"Ampon? Bakit hindi ko alam?"
"Siguro effect ng accident noon or siguro hindi nasabi sayo ng parents mo."

"Then bakit hindi siya nagpakilala sa akin?"
"That's what i don't know. He has the answer."
Nag kibit balikat nalang ako at nangalkal pa ng mga gamit doon. Mga story books lang naman ang mga nandito 'yun lang.
Pagkatapos ng ilang oras pa ay umalis na kami, dumiretso muna kami sa isang park.

Naiwan ako sa isang bench dahil bibili daw siya ng drinks namin.

Nakatingin ako sa mga punong nasa harapan ko, it's so peaceful... parang wala akong prino-problemang bagay.

"Ate?"
Napstingin ako sa batang nagsalita, babae, cute, at nakatingin sa akin.
"Oh. Hi, bakit?" Tanong ko, pinaupo ko muna siya sa tabi ko.
"Why are you sad po?"
"Huh? Ah... haha, hindi ako sad may iniisip lang akong bagay."
"Tulad po ng?"
"Mga problems na hindi matapos-tapos."
"Hmm.. Ate why are you alone?"

Natawa ako bilang sagot.
"I'm not alone, may pinuntahan lang ang kasama ko, eh bakit ikaw?"

"Ahh, kasama ko po parents ko."
"Saan sila?"
"Nasa--"
"Bella!" Lumingon ang bata sa sumigaw, parents niya siguro.
"Mama! Papa!" Sigaw niya tumakbo siya papalapit sa kanila at umalis. Pero bago pa man sila makalayo ay lumingon siya sa akin at kumaway. Kumaway rin ako pabalik.

Ilang minuto pa ay djmating na si Mike na may dala-dalang drinks.
Dito muna ako, bahala silang maghanap sa akin kasalanan nila eh, babalik din ako pag nakapag isip-isip na ako, at pag tapos na ang problem ko.

---
Le-le-le-laaaaame!!!
:D
Sarrey po.

The Angels VoicesWhere stories live. Discover now