The Adelaide for Majesty: (sense of self-worth. family feud.)

PHASE 45

Mabilis kong naibaba ang pants niya at sumalubong sa akin ang tayung-tayo at tumitibok na tukhang niya, kahit na naka-brief pa ito ay siyang tunay na bakat na bakat.

Napabuntongininga ako ng malalim. Kada matutulala ako sa aking nakikita ay parang lalong lumalaki.

Kaya ko na ba? Handa na ba ako? Gusto ko ba?

Pero iyon ang isinisigaw ng laman ko.

Kaya ko na. Handa na ako, at... gustung-gusto ko.

I'm already knelt in between his legs, immediately held the waistband of his underwear and began pulling it down.

"Are you sure about this, mi adelaide?" namamaos na tanong niya. Parang mas kinakabahan pa siya para sakin.

"B-Bakit parang pakiramdam ko, wala kang bilib sakin, aber?" hindi ko maiwasang magtaray para matabunan ang kaba ko.

Kahit hindi ko siya tinitingala ay alam na alam kong nakangisi siya habang nakatungo sa akin. Mukhang nasisiyahan sa kabado kong mukha. Gaga mo talaga, Phryne!

Ngayong kuryoso ka, panindigan mo! Tutal matigas naman ang ulo mo eh, diba? Hindi ba't makapal ang mukha mo kaya bakit ganito ang nararamdaman mo?

"You're an amateur. Alam kong first time mo lang itong gagawin, right?"

Kinunotan ko siya. "Stop mocking at me! I-I can do it, Heimlich!"

"You can't. Wag mong ipilit at wag mo nang ituloy. Mukhang kinakabahan ka pa—ah! Shit, Phryne!" napaungol siya nang pisilin ko muli ito at agad na tinanggal ang boxer niya para matigil siya.

Holy shit!

Now that I have his cock right in front of my face, it's as if I'm suddenly out of breath!

"Damn it..." mahinang utas ko.

"Huge, right?" dinig kong halakhak niya bago siya napatikhim. "Mi adelaide, listen to me. I'm worrying. Do you think it will fit to your small mouth, huh?"

He sounded so confident that I won't make it. Napapakurap pa ako sa tapat kong nakatutok sa akin, para bang dagli akong nagsisi sa aking kapangahasan...naputulan ng dila at hindi alam ang sasabihin at unang gagawin.

Napaisip ako. Will it fit perfectly? I think so.

"You can even back out if you can't. It's also for your good and the peace of the two of us. Sinasabi ko na sayo. I won't force you, Phryne."anito na para bang binabalaan pa ako na huwag ituloy gayung kabaligtaran naman ng kagustuhan ng katawan niya.

Isa pa siyang uhaw at tawag rin naman ng laman at sabik na sabik lagi.

"I can, Heimlich. I can, okay?" pag-uulit ko.

I heard him chuckled. At kahit hindi ako nakatingin ay alam kong sobrang laki ng ngisi nito sa akin.

What to do?

How do I start?

Shall I kiss it first?

Am I going to lick it right away?

Shall I suck half first?

Or will I swallow it whole right away?

Fuck! Pero ayaw kong mabilaukan! Kasya ba iyon? Baka magkabeke ako sa leeg!

"Stubborn, stubborn woman..." he grinned widely.

Yan! Napakatanga mo na sa harapan niya! Nasaan na ang tapang mo? Akala ko ba matapang ka? Shit, Phryne! Ikaw na! Ikaw na talaga ang pinaka makapal ang mukha sa balat ng lupa!