HAPPY ENDING [ YIZHAN ]

Episode - 22

" မုန့်အာက ဆုံးဖြတ်ချက်ကောင်းကောင်းချခဲ့တာပဲ "

" ဒါကချီးကျူးနေတာလား ၊ ရွဲ့နေတာလား "

ဦးထုပ်ခပ်ငိုက်ငိုက်ဆောင်းထားသည့်လီမုန့်ရဲ့ခေါင်းကို ပုတ်ပေးလိုက်ပြီး။

" ဒီအကိုက ချီးကျူးနေတာပါကွာ "

ကောင်းမင်ဘေးနားနေရလျှင် လီမုန့်ရဲ့တင်းကြပ်နေသည့်အာရုံကြောများက ပြေလျော့သွားပြီးသက်တောင့်သက်သာဖြစ်လာသည်။

ခုံပေါ်အားပျော့စွာမှီလိုက်ပြီး ဦးထုပ်ကိုချွတ်လို့မျက်နှာပေါ်တင်လိုက်ကာ။

" ဒီရက်ပိုင်းကောင်းကောင်းမအိပ်ရသေးဘူး ၊ မင်းရှုတင်ပြီးသွားရင်ငါ့ကိုနှိုးလိုက် "

လျင်မြန်စွာအိပ်ပျော်သွားတဲ့လီမုန့်ကိုကြည့်ပြီး ကောင်းမင်ခေါင်းတခါခါဖြင့်။

• အဆိုးလေးပါကွာ •

ရှေးခေတ်နန်းတွင်းကားဖြစ်တာကြောင့် ဇာတ်ဝင်ခန်းတစ်ခန်းရိုက်ကူးသည့်အချိန်မှာ ထင်ထားသည်ထက်ပိုကြာခဲ့ကာ ညဘက်သို့ရောက်မှန်းမသိရောက်လာခဲ့တော့သည်။

အိပ်ပျော်ရာမှနိုးလာသည့်လီမုန့်မှာလည်း ကိုယ်ပေါ်တွင်ခြုံပေးခဲ့သည့်ကုတ်အင်္ကျီကိုလက်တွင်ပိုက်ကာ ရိုက်ကူးရေးလုပ်နေသည့်ကောင်းမင်ကို ရပ်ကြည့်နေသည်။

မင်းသမီးရဲ့အမှားကြောင့်နောက်ဆုံးအခန်းကို ထပ်တလဲလဲရိုက်နေရသည့်ကောင်းမင်မှာ အများအမြင်တွင်တော့ စိတ်ရှည်ပြီးနားလည်ပေးကာ ဖေးမသည့်လူအဖြစ်မြင်နေကြပေမဲ့ လီမုန့်မျက်လုံးထဲတွင်တော့ ထိုသူမှာအတော်လေးကိုစိတ်ပျက်ပြီး ဒေါသထွက်နေလေသည်။

ရုတ်ချည်းဆိုသလိုသူ့ဘက်သို့
အကြည့်ရောက်လာတာမြင်တော့ နှုတ်ခမ်းလှုပ်ရုံစကားပြောလိုက်သည်။

" ဒေါသမထွက်နဲ့ "

မာန်ဖီနေသည့်ဝံပုလွေရိုင်းကနေ ချက်ချင်းကိုနာခံတတ်သည့်
ခွေးပေါက်လေးဖြစ်သွားတော့သည်။ တစ်နာရီကျော်မှစောင့်ပြီးသည့်အချိန်တွင်တော့ မိတ်ကပ်ဖျက်ကာအဝတ်အစားလဲပြီးသည့် ကောင်းမင်သူ့အနားသို့ရောက်လာတော့သည်။