Chapter 42

12 7 2
                                    

Jaiizyl

Daz took me to the hospital first before he left for his business. I didn't bother to refused because I also wanted to get back as early as I can since I have my patients waiting for me this afternoon.

Hindi pa naman ako late sa una kong pasyente ngayon dahil alas-dos pa iyon. I still have 1 hour. And that 1 hour, I guess I'll take it to have some rest, rest even just for a while.

I badly want to rest tho. This morning is kinda tiring.

-

I'm currently walkin' into my office when someone suddenly blocks my way.

Sa suot palang na white coat ng babaeng nasa harap ko ngayon. Kahit nakayuko ako, alam na alam ko kung sino marahil 'to.

Awtomatiko naman akong napasinghap ng dahil rito.

Wag na muna ngayon. I slowly breath.

Wag muna ngayon, pakiusap. I murmured in my mind.

"I heard that Daz has come home." She stated.

I didn't bother to look at her and just decided to kept on walking.

"Wag mo kong layasan Zyl. Kinakausap pa kita." Madiing sambit nito na ngayon ay mahigpit nang hawak ang braso ko.

Ayokong makipag-usap na muna ngayon, Can she sense it?

"Pagod ako. Wag na muna ngayon Macy." I weakly uttered.

There, she scanned my face before she spoke again.

"Go ahead. We'll talk later." Ani niya saka mabilis na binitawan ang braso ko't umalis.

I was left their blank as I watch her walked away.

Is what I heard right?

Tama bang hindi niya ipanagpilitan ang gusto niya?

I shut my eyes off.

I never thought you would treat me like that again.

Hindi ko inasahan na makarinig ulit ng pag-aalala sa boses mo.

Matagal narin.

"Doctor Jaii, nag-lunch kana?" She asked while now walking in my direction.

"Tapos na." I immediately replied.

"Mag-isa?"

"Hindi."

"Sinong kasama mo doctor Jaii?"

"Basta tao." I lazily reply as I kept on walking.

"Ah,,, Nga pala, pinapatawag kayo sa office ni Sir Chaos."

I turned to her, confused.

"Bakit daw?"

"Hindi ko alam. Inutusan lang naman ako ni Doctor Antara." Inosenteng sagot niya.

"Okay."

----

Hindi na muna ako nagpatuloy ng opisina dahil sa sinabi nito. Ang plano kong magpahinga na muna ngayon ay biglaang naagrabyado dahil sa biglaang pagpapatawag ni Chaos.

Ang rason, wala akong ideya.

"Hi, Jaiizyl." He smiled at me as I entered his office.

Hindi naman ako alangang pumasok rito dahil may ilang pagkakataon narin na nakapunta na 'ko rito. Isa siya sa apat, Mali. limang tao na ngayong labas pasok sa Opisina ko kaya wala na 'kong hiya sa kaniya.

Hindi rin naman ako alangan dahil kilala ko narin naman 'to. However, we do set aside it naman kapag oras na ng trabaho.

"Oh?" I asked while lazily looking at him.

"I have an assign task for you" He quickly respond.

"Task?" I asked in antonishment.

I'm actually curious on what would it be. Ngayon niya lang 'to ginawa. Pabor? Wala iyon sa bokabularyo niya. Hindi niya ugali ang humingi ng pabor sa iba kahit minsan ay hirap din siyang solusyunan ito. He always to do things alone. kaya kung ano man ang rason, hindi ko alam.

"Yeah. The most privilege task." He softly spoke, getting some papers on his table.

Privileged tasked? Ang lalim ah.

"What is it?" I lazily asked, while now putting my arms on my chest.

"You'll be the one who will attend the President's health." Pormal at mabilis na tugon niya sa tanong ko.

I almost loss my balance when I heared what he just say.

"What?" Wala sa sariling tanong ko.

Anong?

The heck.

"The president has a brain aneurysm and he need a good doctor to take care and look of him."

"Bakit ako?" Nag-aalburutong tanong ko.

This is crazy.

"The head of DOH asked my dad to look for a good doctor for the president. And guess what? He asked me to do it." He chuckled.

"Bakit kailangan pa nilang maghanap ng ibang doktor kung pwedeng-pwede namang sila nalang?" Magkadugtong na kilay kong tanong.

Are they losing they mind?

Iaasa nila sa kamay ng ibang doktor ang kalusugan ng presidente ng ganun nalang kadali?

And duh. It's just aneurysm, hindi niya yun ikakamatay.

"It's a private matter and there's a reason in it."

"What's the reason then?"

"Take the task first then I let you know." Mapanghamong sabi nito.

I stare at him confusingly.

Bakit hindi niya nalang sabihin ngayon?

Pero bakit nga ba 'ko interesado?

Tss

"Teka nga, bakit ako? Ikaw ang hiningan ng pabor tapos sakin mo ipapasa?"

She weakly looked at me.

"I doubt that maybe I failed." He almost whispered.

"MAYBE you failed. It's just maybe Chaos." Pagtatama ko rito.

"Kahit na, I still can't."

"You can." Diretsong buwelta ko.

"It's not that easy Jaiizyl. I chose you because I know you can." He weakly replied.

"Ayoko." Mabilis na tanggi ko.

"Bakit ayaw mo?"

"Dahil ayoko."

"Jaiizyl naman. Ngayon lang naman ako humingi ng favor sayo."

"Pwede kang humingi sakin ng kahit na anong pabor. Huwag lang ang bagay na yan." I said coldly.

Wag na wag lang ang bagay na yan.

"Why not?"

Dahil ayoko na uli'ng matali sa nakaraan kong matagal ko ng kinalimutan.

I don't want to see him.

Never in my entire life.

I don't want to see again the person who left us 20 years ago.

Embracing Her (ON-GOING)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin