The Love Encounter (Varsity Boys Series #2)

Chapter 28

Chapter 28

Kina Allen na ako kumain ng hapunan dahil gabi na rin nang makarating kami ng Manila. Pagkatapos naming kumain ng hapunan ay sa mansiyon nina Doc Carlos na lang ako nagpahatid.

Wala pa namang pasok bukas, kaya duon na muna ako. Para na rin makaiwas kay Keano. Nag text ako kay Manang na pauwi na ako, para hindi rin sila magulat kapag dumating na ako.

Dahil exclusive village iyon ay hindi pinayagang makapasok ang kotse ni Allen. Kaya duon nalang ako bumaba at sinabi sa kaniyang maglalakad nalang ako.

Gusto niya pa sana akong samahang maglakad ngunit tumanggi ako. Pagod na siya sa biyahe mula sa probinsya tapos ay nagpahatid pa ako rito, masyado na akong nakaka-abala sa kaniya.

"Ayos na ako rito. Umuwi kana para makapag pahinga ka-"

Hindi ko na natapos ang sasabihin ko nang may humitak sa braso ko. Nang lingunin ko ay ang seryosong mukha ni Keano ang aking nakita.

Bahagyang nanlaki ang aking mga mata dahil sa gulat. Hindi ko siya inaasahang makita ngayon!

Walang sabi niyang isinara ang pinto ng kotse ni Allen saka ako hinitak. Wala akong nagawa sa kaniyang paghatak sa akin dahil sa gulat ng biglaan niyang pagsulpot.

Halos mapasigaw ako sa sakit nang may humitak rin sa kabila kong braso dahilan upang mapahinto kami sa paglalakad.

"Shit! Sorry Eli!" Aligagang sabi ni Allen nang makita ang pagngiwi ko dahil sa kaniyang ginawa. Siya pala ang humitak sa akin.

"What the hell is your problem?!" Galit na bulyaw ni Keano kay Allen. Nagtangis ang kaniyang mga panga. Ang kaniyang mga kilay ay salubong at madilim ang mga mata.

Kapwa pareho kaming nagulat ni Allen sa pagsigaw ni Keano. Hindi ko inaasahan iyon, lalo na ang galit sa kaniyang boses at mga nagbabagang mga mata.

"T..teka K-keano ano bang problema mo? Tsaka pwede mo ba akong bitawan?" Pumiglas ako ng kaunti dahil humihigpit ang pagkakahawak niya sa akin.

Sa halip na tumugon sa pakiusap ko ay marahas lamang niya akong tiningnan tapos ay muling ibinaling kay Allen ang mata.

"Let go off his hand, Vasquez." Mariin nitong utos kay Allen.

Nakita ko ang pagtangis ng bangang ni Allen tila nagtitimpi. Nakikipag sukatan siya ng tingin kay Keano. Nakadama ako ng tensiyon sa hanging umiikot sa amin. Kinabahan ako sa pwedeng mangyari kaya nang sumulyap siya sa akin ay tumango ako upang sabihing sundin nalang niya si Keano.

Suminghap siya saka binitawan ang kamay ko. Magsasalita pa sana siya nang kaladkarin na naman ako ni Keano papasok na sa gate ng village. Hindi naman na ako sinundan ni Allen, dahil hindi rin naman siya makakapasok.

Padabog na binuksan ni Keano ang kaniyang kotse na nakaparada pala roon. Tapos ay binitawan niya ako.

"Pumasok kana." Mababa ang kaniyang boses. Tila nag pipigil ng inis.

Lumunok ako at walang sabing pumasok sa kotse niya. Sumunod rin siyang pumasok sa driver seat tapos ay pinaandar niya ang kaniyang kotse.

Wala kaming imikan sa loob. Ang tensiyon sa pagitan namin ay hindi humupa. Rinig ko ang malalalim niyang paghinga, tila pinapakalma ang sarili.

Ang puso ko ay ayaw rin magpaawat sa pagkabog. Ngunit hindi gaya noong mga nakaraan, ang pagkabog nito ay dahil sa kaba. Ngayon ko lang nakita ang ganitong side ni Keano, nakaramdam ako ng takot.

Kanina ay parang kaunting pitik nalang ay sasapakin na niya si Allen. Kaya nanatili akong tahimik at iniintay nalang na makarating kami sa bahay nila.