The Love Encounter (Varsity Boys Series #2)

Chapter 10

Chapter 10 

"You sure, ayaw mong sumabay?"

Muling tanong ni Stella sa akin nang makababa kami sa lobby ng building. Alas-sais na nang hapon at kakatapos lamang ng huling subject namin para sa unang araw ng klase.

Umiling ako. "Hindi ayos lang ako, may kasama naman ako." Sagot ko.

"Okay. See you, tomorrow nalang Eli."

Tumango ako at nagpaalam na rin sa kanila. Kumaway pa si Yuri sa akin.

"Ingat, Eli." Pahabol namang sabi ni Flynn.

Sinundan ko sila ng tingin na maglakad palabas ng building kasabay ang iba pang estudyante na papauwi na.

Nang hindi ko na sila matanaw ay naupo nalang ako sa isa sa mga upuan sa lobby para intayin si Keano. Sabi niya ay malapit na rin naman matapos ang klase niya.

Habang nagiintay ako roon ay dumating naman si Allen. Kaagad itong lumapit sa akin nang makita niya ako.

"Kumusta, first day?" Tanong niya nang makaupo siya sa tabi ko.

"Okay naman. Nakakapagod, pero masaya." Sagot ko.

Ikinuwento ko sa kaniya ang nangyari sa akin sa maghapon. Sinabi ko rin sa kaniya na may mga bagong kaibigan na akong nakilala.

"Mabuti at may mga kaibigan kana agad. Pero huwag kang magtitiwala agad sa mga nakikilala mo, iba ang Manila sa probinsiya." Bilin niya sa akin.

"Opo itang." Biro kong tugon. Humalakhak naman siya at ginulo ang buhok ko.

"Eli,"

Nahinto kami sa kulitan nang may tumawag sa akin. Si Keano pala. Kasama niya ang mga kaibigan niya.

"Let's go." Tipid niyang sabi saka nauna nang maglakad palabas. Kasunod naman niya sina Dylan na nakikipagkulitan kay Lou at si Kenny na binigyan ako ng maliit na ngiti, wala si Sandy. 

Tumayo naman kami agad ni Allen upang sumunod sa kanila. Sabay na kaming lumabas at nagpunta sa parking lot ng university.

Naghiwa-hiwalay lamang kami nang makarating kami roon ay sumakay sila sa kaniya-kaniya nilang mga sasakyan.

"Bukas ulit, Eli. Ingat!" Paalam ni Allen bago ako makasakay sa kotse ni Keano. Tumango ako at kumaway sa kaniya bilang paalam.

Sa backseat ako naupo dahil si Kenny ang nasa tabi ni Keano. Duon rin pala siya nakatira at nakisabay sya sa amin dahil sira raw ang kaniyang kotse.

Pagpasok ko ay kaagad na pinaandar ni Keano ang kotse. Habang nasa biyahe kami pauwi ay tahimik lamang si Keano na nagda-drive habang si Kenny naman ay kinakausap ako.

Tinanong niya kung kamusta ang unang araw ako at katulad ng sagot ko kay Allen kanina nang mga naging sagot ko. Kami lamang dalawa ni Kenny ang nagsasalita buong biyahe hanggang sa makarating kami sa building.

"Sige, una na 'ko." Paalm ni Kenny nang huminto ang elevator sa floor ng unit niya.

Tipid lamang tumango si Keano sa kaibigan. Wala ba siya sa mood? Kanina ko pa napapansin ang pagiging tahimik niya, ang awkward sa pakiramdam.

Nang makarating kami sa unit niya ay dumiretso siya sa kaniyang kwarto nang walang imik. Nagkibit balikat nalang ako nang isara niya ang pinto.