NAUGHTY MATE: TAMING THE MISCHIEVOUS MAVERICK [SERIES #2][COMPLETED]✓

CHAPTER 49

PS: Brutal scenes, vulgar words and languages ahead.

[Leighra's Pov]

Ngumiti ako sa kaniya pagkatapos niyang sabihin na mahal na mahal niya ako.

Tumayo ako at hinarap siya, lean down on him and kiss his forehead.

“Mahal na mahal din kita, I am so proud of you and I adore you for being that tough and strong.” Sabi ko na halos pabulong.

Namasa ang mata niya, bago pa man bumagsak ang kaniyang luha ay tumayo na siya at niyakap ako.

Hindi na siya nagsalita at nakayakap lang, alam kong umiiyak siya dahil ramdam ko, hindi ko man marinig ang kaniyang hikbi ay gumagalaw ang balikat niya at bahagyag sumisingot.

Niyakap ko siya pabalik at hinigpitan iyon.

“Huwag mo akong iiwan ha?” Aniya.

“Hindi kita iiwan.”

‘Pero hindi ko iyon maipapangako.’

Ayokong mangako gaya niya, dahil sa gaya naming nagsisimula pa lang ay alam kong marami pa kaming mararanasan. Marami pa kaming kakaharapin na problema sa buhay.

Alam ko na hindi habang buhay ay ganito kami, sweet at masaya.

Alam kong darating din sa punto na pareho kaming manlalamig pero sana ay hindi namin magagawang sumuko, sana ay mas tumatag kami at sana lang ay hindi kami makakagawa ng ikakabigo namin sa isa’t isa.

Sa sandali naming magkasama at nagkakilala ay minahal ko siya, kahit naging saksi ako sa kung paano niya ipakita ang sarili niya sa iba, maging tarantado man, walang modo, maging walang kwentang kausap, lahat ng iyon nasaksihan ko.

Pero kahit na ganoon man ay heto ako, minamahal siya at mamahalin pa.

Kung sakali mang dumating sa punto na nagawa naming biguin ang isa’t isa, sana ay ang pagmamahal namin ang siyang manguna, hindi ang pagkabigo, hihinakit at pagkadismaya.

Lumakas ang kaniyang pag-iyak at naririnig ko ang kaniyang hagulgol kahit gaano man niya iyon pigilan.
Matiyaga akong nakatayo habang magkayakap kami, hindi nagsasalita at hinahayaan lamang siya.

I don’t know how to comfort through my words, but hoping that my actions can comfort him.

Sandali pa ay naramdaman ko na ang unti unti niyang pagtahan hanggang sa siya na ang kusang kumalas.

Ngumiti ako sa kaniya at pinunasan ang kaniyang luha and rested my palm on his cheek.

Pinakatitigan ko ang kabuuan ng kaniyang muka at isa isang pinapasadahan ang bawat parte no’n, mula sa kilay, pilik mata, mata, ilong at labi at ibinalik sa kaniyang mata na nakatitig lang din sa akin.

“Tonight, I am going to introduce you to everybody, I mean to my relatives.” Sabi nya.

“But, I am not that close to them.” dagdag niya.

“You know what, why don’t we enjoy the day, let’s have some fun.” Sabi ko sa kaniya.

“Let’s swim then?” He asked.

“Sure.” Sagot ko.

“Sandali, nireregla ka.” Aniya.

“Tumitigil kapag nasa tubig.” Sagot ko.

“Weh? Baka mahalo sa tubig, kadiri.”

Sinamaan ko siya ng tingin.