"Yow!"
Bigla namang may yumakap sa akin.
"Ni-nico mabigat ka. Baba." Utos ko. Ang bigat niya parang mapuputol leeg ko.
"Gome gome." (Sorry, sorry) tinanguan ko nalang siya dahil hindi ko naman naintindihan ang sinabi niya.
Pinapasok ko silang apat sa bahay at walang hiyang tumakbo ni Nico papunta sa living room, sarap itapos sa labas eh.
Pagkarating naming apat nila -- kalimutan ko ang pangalan-- sa living room ay nagsimula nanaman silang mag kwentuhan, ngayon lang umingay ng todo dito sa bahay halos wala na akong marinig, lahat sila ay sabay sabay na nag uusap, palakasan ng boses pa.
"Uhm.. hello? May bisita tayo from Japan."
Singit ko sakanila nagsi-tinginan naman silang lahat sa gawi namin.
"Nico introduce them again." Utos ko na tinanguhan naman ni Nico.
"*eherm* let me introduce you to the members of Stars boy group of Japan. First one me. Nico Lynge, i'm a filipino but when i was a kid we migrated to Japan. Second one, this red haired guy, Shu-kun, Hagiwara Shuji, he's nice really. Next is, Toshi-kun, Hirayama Toshihiro. And last but nat the least, Konishi Yoshio. And we're the Stars."
Pagpapakilala nanaman ni Nico sa tatlo niyang kaibigan. Nagpakilala naman ang mga lalakeng kasama namin. Nag usap usap lang naman sila tungkol sa mga bagay bagay. At makaraan ang ilan panv minuto ay dumating na rin sila Ken kasama si Lyca at Raille, postponed si Raille sa France eh, baka next year nalang daw.
Pagkarating naman ni Manager ay dumiretso na kami sa ampunan.
--
*ampunan*
"Mga bata, may bisita tayo ngayon kaya behave kayo ha?" Sabi ni Mother sa mga batang masayang umupo sa damo. Ayos lang naman sakanila yun eh. Ganyan din naman kami nung mga bata kami, dito rin kami sa play ground umuupo.
"Mother, mother sino po sila?" Tanong ng isabg bata.
Nasa likod palang kasi kami ng mini stage na ginawa ng mga sisters simpleng kutina lang at ayun na ang stage namin. Hindi naman mayaman ang ampunan na 'to kaya huwag rin kayong umasa na magara ang stage dito.
"Hindi namin alam eh... pero may ideya ba kayo?" Tanong ni Mother.
"Ah! Mother si Dingdong Dantes po ba?" Boses ng babae.
"Ay! Naku hindi..."
"Si Lee Min Ho po?" Tanong ng isang batang lalaki, natawa naman ako pero hindi malakas.
"Mga bata. Lumaki din sila dito noon pero inampon sila kaya wala na sila dito. Alam niyo bang sobrang paghihirap ang nangyari sa buhay nila? Tatlo silang babae, maganda, mabait at matalino. Kaso tulad ninyo ay wala na rin silang magulang. Ang isa sakanila ay namatay ang magulang niya, ang isa naman ay nakulong dahil sa masama nilang ginagawa, at ang huli ay bigla nalang iniwan ng magulang dito sa ampunan. Nagsikap sila para mabuhay ng sila lang, at ni minsan ay hindi sila umasa sa iba, umasa lang sila sa kanilang mga sarili." Pagkwe-kwento ni Mother. Lumingon ako kanila Lexa. Ayun naluluha sila, maging ako rin nato-touch sa kwento pero hindi ko afford ang umiyak ngayon mas lalo na't nandito ang hayup (Forty) na to.
"Mother, bakit po kailangang may stage pa po sila?" Tanong ng isang babae kung iba-base sa boses ay medyo matured.
"Dahil mula sa kung sino sila noon ay ngayon mga sikat na sila. At, hindi lang sila ang nandito, kasama rin nila ang sikat nilang kaibiga na pumupunta rito noon. "
"At dahil tila medyo napapahaba ang ating kwentuhan, bakit hindi nalang natin sila tawagin dito sa harapan. Tinatawagan ko sila, Shaina, Alexa, Emmy at Nico at ang mga kaibigan nila."
p☆Tune Fourty Four: Charity Work; First Kiss
Start from the beginning
