DS #1: Snatching The Billionaire's Heart(Under Revision)

Chapter 10

Nanatiling nakaawang ang mga labi ni Lei, muntikan ng lumabas ang eyeballs nito dahil sa gulat. Agad na tumigas ang mukha ng dalaga at umupo sa harapan nito pero agad din itong lumambot dahil sa hiya at bumalik sa pagkakahiga pero ay nakadapa.

"B---Bakit ba kasi nakatusok sa likuran ko?! H-hindi ko kasalanan 'yon!" sigaw niya sa ilalalim ng kumot nito.

Tumiim ang bagang ni Phoenix at tiningnan ang gitnang bahagi ng katawan niya. Nakatayo ito at nanatiling matigas. Napailing siya habang binibigyan ng tingin ang dalagang nakasaklob ng kumot.

"I didn't know! It's morning, Lei. Of course this will stand like it should be. You should have wake me up instead!" sabi nito at tinakpan ang mga hita.

"Wake you up? Eh, hindi ka nga magising, sobrang higpit pa ng yakap mo sa'kin!" sagot nito, "Kung alam ko lang na totoy mo pala 'yon, edi sana hindi ko ginawa 'yon! Ang feeling mo!" nakatiim ang panga ng dalagang ngayon ay nagsimulang mag-init dahil sa inis. Nakayukom ang mga kamao niya animo'y may pagbubuhatan nito.

Tumaas ang magkabilang kilay ng binata sa kaniya, umismid ito, "Hindi ka naman na bata na hindi mo alam na nangyayari 'to sa mga lalaki, ang sabihin mo chansing ka talaga! Bakit? Hindi ka pa ba nakahawak nito?" tanong niya. Halos mapugto ang ugat niya sa leeg dahil sa dere-deretsong pagsalita nito.

"Huy! Grabi ka sa'kin ah?" napaupo ito habang tinuturo ang lalaking ngayon ay nakatingin sa kaniya ng masama, "'Wag na 'wag mo akong pagbintangan ng ganiyan! At bakit ka nakayakap sa'kin? Nanghingi ka ba ng permiso?!" singhal niya sabay irap.

"Excuse me, Lei. I was sharing with your blanket and you hug me first! You hug me first! Understand?" he explained. He looked so frustrated.
Hindi ito makapaniwalang tumawa habang pinapalakpak ang mga kamay sa ere, "Wow, napakatalino mo talaga, Nix. Akalain mo 'yon? Nakagawa ka ng storya?" nagpakawala ito ng malagkit na ngiti, "Sa huling pagkakaalala ko, ay nakatalukbong ako ng kumot," tugon niya. Pinagekis niya ang dalawang braso at tinaasan ng kilay ang binata.

"I can't believe you. How can you say that? You did really hug me last night. I was telling you that I will share with your blanket," he explained.

"Hindi ko magagawa 'yon!" sagot niya.

"Bahala ka sa buhay mo! I didn't intend to do that! I was sleeping peacefully when you touch my d*ck, Lei!"

Napatakip si Lei ng tenga at parang batang nata-tantrums sa paghampas ng paa nito sa sahig at bumalik sa pagkakahiga.

"Ayoko ko ng marinig 'yan!" sigaw niya.

Napahawak si Phoenix sa ulo, "What? That you touched my d*ck?! No way! You are at fault right now!"

"Akala ko may gamit akong nahigaan!" sigaw niya pabalik habang pilit na isiniksik ang mukha sa ilalam ng kumot niya. Kung puwedi lang siyang tumagos sa lupa ay gusto niyang magtago mula sa binata, "Kasalanan mo 'yon, sino kasi nagsabi sa'yo na yumakap ka sa'kin?! Gong-gong ka!"

"Look what did you now! I can't close my eyes again! I was in a deep sleep when you suddenly f*ck!" sabi niya na parang hindi kayang ituloy ang sasabihin. Lalong namula ang mukha nito ng bigla itong pumintig ng husto.

"Bakit ikaw pa yata ang agrabyado? Eh, ang liit-liit naman niyan!" singhal niya, "Wala namang mawawala sa'yo! Tang*na ka!" malutong niyang mura.

Naglalag ang panga ni Phoenix habang nakaiwas tingin. Hindi naman  maliit ang kaniya, malaki nga ito.

Napaupo ang dalaga, nanatiling nasa ulo niya ang kumot habang tinitingnan ang nakabukas na palad.

"Ako nga 'tong nabahiran ng dumi ang kamay! Ang kawawa kong kamay, kung gusto niya sanang makahawak ng t*t* edi sana 'yong malaki naman!" pag-arte niya. Para siyang nasa dramang kagaya ng napapanood niya, mangiyakngiyak pero may halong pangungutya.