DS #1: Snatching The Billionaire's Heart(Under Revision)

Chapter 5

Matapos maligo ni Lei ay nag-ayos siya ng sarili. Nakasuot ng blouse at saya. Mukhang makakasanayan niyang suotin ito kaysa sa butas-butas na pantalon at malaking damit. Dito naging maayos ang galaw niya, unti-unting nalulusaw ang parang lalaki kung gumalaw.

"Lei, tayo na. Kanina pa tayo tinatawag ni Lando sa labas, kakain na daw," sabi ni Lorna mula sa labas ng kwarto niya. Sinuklay niya muna ang buhok bago naglakad palabas.

"Opo, manang. Tapos na ako," sagot niya gamit ang malambing na tono ng boses niya.

Magkasama silang lumabas ng bahay at nakitang medyo madami palang tao. Nilibot niya ang paningin at nakitang kumakaway si Jun sa kaniya.

"Lei, dito!" sigaw niya habang nakangiti.
Umangat naman ang gilid ng labi niya saka kumaway pabalik.

"Mukhang napapadalas ang pagsama niyo ng binatang iyan, hija. May gusto ata sa'yo," bulong ni manang Lorna sa kaniya.

Agad namang umiling si Lei sa kaniya, "Naku, manang! Magkaibigan lang kami!" sabi niya saka inakbayan ang matanda.

Hindi niya nakita na papalapit na pala si Jun sa kaniya, "Lei, tabi tayo ah?" aniya saka siya hinila.

"A-ano..." Hindi na siya nagsalita at nagpahila na lang sa kaibigan. Tipd siyang ngumiti nang batiin siya ng mga tao na nadadaanan nila.

"Magandang gabi, Lei." Bati sa kaniya ng mga kasamahan.

Tumango si Lei, "Magandang po," bati niya pabalik.

"Kung hindi lang talaga maganda ang batang 'yan, aakalain ko talagang tibo," biro ni Nestor. Nagsitawanan naman silang lahat maliban kay Phoenix na ang sama ng tingin sa kamay ni Jun na nakahawak sa pulsuhan ni Lei.

Bigla namang nahiya ang dalaga at napakamot ng batok, "Ganito lang po, talaga ako," sagot niya saka bumaling kay Phoenix, "Uy, babalik ko na lang mamaya ang telepono mo ah?" sabi niya saka ngumiti. Umigting ang panga ni Phoenix at umiwas ng tingin. Napairap naman ang dalaga sa kaniya.

"Suplado talaga," bulong niya sa sarili.

Nakatayo silang lahat sa gilid ng mga pinagtagpi-tagping mesa sa gitna. Merong nakalagay na na kanin sa ibabaw ng dahon at kasalukuyan namang hinihiwa ang baboy at manok na inihaw. Isa-isa namang nilalagay ang mga isda at nakahilera na ang mga prutas.

"Tulungan ko na po kayo, manang!" aniya saka naglakad papunta sa matandang hawak ang tray ng inihaw na isda.

"Salamat, hija. Ayusin mo lang 'iyan at kukunin ko ang natapos ng hiwain na karne," sagot niya saka iniwan sa kaniya ang malapad na tray.

Napangiti siya at tumango. Kitang-kita niya ang sarap ng pagkakaihaw, "Excuse me po. Maglalagay muna ako." Amoy na amoy niya ang usbong ng preskang isda. Isa itong tilapia. Nagsibigay naman sila ng espasyo para sa kaniya, "Salamat."

Akma siyang maglalakad ng may biglang humawak na kamay sa tray na hawak niya, hindi lang isang pares kung 'di ay dalawa. Nanlaki ang mga mata niya ng makarinig ng tinig.

"Ako na," sabi ni Phoenix.
"Ako na dito, Lei." Ani Jun.

Sabay nilang sambit. Dahan-dahan niyang inangat ang tingin, at hindi siya nagkakamaling sina Jun at Phoenix nga ang nakahawak sa tray na hawak niya rin. Napamaang siya sa dalawang mga mata na nakatingin sa kaniya. Pasalit-salit niyang tiningnan ang dalawang binata sa harapan niya.

"Ako na ang bahala, Jun," sabi ni Phoenix sabay hila ng tray sa gawi niya.

Umiling si Jun sa kaniya, "Hindi, sir. Nakakahiya naman po sa'yo. Bisita kayo rito kaya ako na po," sagot niya saka hinila papunta sa gawi niya.