Chapter 24
Tahimik lang na naghihintay si Vice sa loob ng Gen'Ed faculty. It's just 3pm at isang oras pa ang palilipasin niya bago magdismiss si Karylle. He was playing the pen with his finger. Hanggang ngayon kasi ay hindi parin maalis sa isip niya ang pinag-usapan nila ni Chris, one week ago.
"Hindi ko sasabihin lahat kay Karylle... just be mine,"
'I thought, he's nice... akala ko lang pala yun," paulit-ulit na sigaw ng utak niya. Wala naman siyang ibang magawa kundi ang sundin ang gusto ni Chris. He gave what he wants. "Eh kung sabihin ko nalang kaya kay Karylle yung totoo?... e kaso baka kamuhian ako nun,"
"Sinong kinakausap mo?" naputol ang malalim na iniisip niya when Vhong get inside the faculty. Binigyan niya lang ito ng maliit na ngiti.
"Wala, may iniisip lang ako,"
"3:30 daw magdi-dismiss si Karylle. Magpe-prepare pa kasi for the intramurals and sports fest," Vice just nodded. Napansin naman ni Vhong na tila matamlay ang bakla but he just chose not to ask dahil baka masiyado ng personal ang problema niya.
"Ah, Vhong... may itatanong lang ako about kay Karylle," nagsmile lang si Vhong who seems so ready sa kahit anong tanong na ibibigay ng binata, "Ano bang mga hilig ni Karylle? Yung masusurpresa siya,"
"Simpleng tao lang naman si Karylle. Hindi naman siya demanding, uhh... actually ayaw nga niya yung sobrang bongga na surprise..." then he paused, "Alam ko na... intramurals na bukas, marami kang pwedeng gawin,"
//
Karylle
"Okay class, dismissed..." I said sabay kuha sa mga gamit ko which is placed above the table. Lumabas ako ng classroom and what I saw made my brows knitted.
"Nakakunot nanaman yang noo mo. Wag mo namang ipahalata na ayaw mo 'kong makita," then he laughed.
"Hindi mo naman ako kailangang hintayin dito sa corridor. Sabi naman sa 'yo dun ka nalang magstay sa faculty," kinuha niya saakin yung books and bag na hawak ko. "Vice ako na,"
"Ako na miss. Sayang naman yang ganda mo kung magbubuhat ka lang ng gamit," I rolled my eyes. Hindi ko naman maiwasang matawa dahil sa ikinikilos niya.
"Ma'am, boyfriend niyo po?" tanong ng isang student ko kaya pinanlakihan ko siya ng mata. "Ay joke lang po yun Ma'am,"
"Haha! Nagsusungit nanaman 'tong ma'am niyo, opo boyfriend niya ko..." this time, si Vice naman ang pinandilatan ko. "Oh bakit? Hindi ba?"
"Ayiiiiieeeeh! Si Ma'am lumalablayp," pang-aasar pa ng magagaling kong estudyante na ngayon ay naghahampasan na.
"Pinapainit niyo nanaman yung ulo ng Bebe Loves ko, sige na. Magsiuwian na kayo, may gagawin pa kame..." I pinched his arms kaya napakislot naman siya sa sakit. "What I mean is, aayusin natin yung stage diba? Tutulong ako,"
"Ayusin mo nga," naiinis kong sabi bago maunang maglakad. Hinabol naman niya ako then he held my hand at sumabay.
"Sorry na. Nagagalit ka nanaman,"
"Mauna ka ng umuwi. Aayusin pa namin yung stage,"
"Tutulong nga ako diba? Sinabi ko naman na kay Vhong..." hindi nalang ako nagsalita and let him hold my hand as we went down the building. "Sana hindi na mabago 'to no..."
"Ang alin?" I puzzledly asked.
"Eto,"
"Ang alin nga?"
"Oh, ayan! Nagagalit ka nanaman..." then he chuckled. "Etong tayo... hinahayaan mo 'kong patunayan yung sarili ko. Hinahayaan mo 'kong mahalin ka,"
