Fazed Arrow (The Athletes #2) COMPLETED

Chapter 9

Chapter 9

Effort

Ang hirap kapag hindi ka matalino. Kahit gustong gusto mong pumasa, kung ayaw ng utak mo, wala ka talagang magagawa. Matalino naman ang Mommy ko, doctor pa nga... Si Daddy rin ay matalino at kilala pa rito sa eskwelahan ko hanggang ngayon dahil sa mga parangal na natamo niya. At heto ako, pahinga-hinga lang.

"Pass muna ako. Mahirap coverage ng exam ngayon. Kailangan kong magseryoso," sabi ko sa aming group video chat.

Nasa iPad holder ang gadget ko. Nasa kitchen counter ako habang may kinukuha sa cabinet sa itaas. Nang makuha ang noodles, umupo na ako sa stool, sa harap ng iPad.

"Dito ka na mag-review! Tutulungan ka namin..." si Anikka.

"Anong review? Tuwing magkakasama tayo, wala tayong natatapos!"

Nagsimula na akong ilagay ang mga seasoning. Bumukas ang pinto at nakita ko si Manang Sel.

"May ulam doon, 'Nak... Bakit kailangan mo pang mag-noodles?" aniya habang may hinahanap sa ref.

"Ito ang gusto kong kainin, Mimi... Kumain na po kayo?" balik kong tanong.

Mimi ang tawag ko sa kanya. Siya ang pinakauna naming kasambahay at may katandaan na. May anak siya na mas matanda sa akin ng ilang taon. May sarili na silang bahay rito sa compound namin, bigay ni Mommy sa kanila dahil sa pag-aalaga sa akin tuwing pumupunta si Mommy sa ibang bansa para sa mga seminar o operation.

"Oo, Weya, oo! May kausap pa kami!" rinig kong sigaw ni Jaya mula sa call.

"Saglit lang! Parang tanga 'to..." balik ko.

"Kumain na kami, 'Nak. Magluluto na ako ng tanghalian..."

Tumango ako at kinuha na ang kumukulong tubig sa electric kettle.

"Sige po..." sagot ko bago siya tuluyang umalis. Bumaling ako sa mga kaibigan ko. "Hindi talaga ako pwede ngayon. Bukas na lang! Gusto ko talagang may pumasok sa isip ko..."

"Sige sige. Kung may hindi ka maintindihan, tawag ka lang sa amin."

Tumango ako kay Demi bago naputol ang tawag. Magkakasama na sila ngayon, susunduin sana nila ako pero tinawagan ko na para hindi na sila pumunta pa. Dahil sa oras na sunduin nila ako, wala na akong magagawa kundi ang sumama. Mayroon kasi sana kaming group study, kaso alam kong scam 'yon. Wala kaming natatapos tuwing magkakasama.

Hindi ako masipag mag-aral, ngayon ko lang naisipan na maglaan ng oras sa pag-aaral. I'm not really the studious type of a student. I just enjoy school, but not studying. Hindi rin naman strikto si Mommy sa grades kaya hindi kailanman ako nakaramdam ng pressure.

I tried to focus studying different subjects. I'm happy that something is staying in my mind. Nakatutok lang ako sa aking study table, seryoso sa pag-aaral. Marami na akong natapos at satisfied naman ako. Hinatid na nga lang Mimi ang pagkain ko rito sa kwarto dahil hindi ko na naharap na bumaba pa. Hindi ko pa naubos dahil masyado akong nawili sa pag-aaral.

Bumukas ang pinto ng aking kwarto habang nagliligpit ako ng gamit ko. Plano ko kasing mag siesta muna...

Nagulat ako nang makita ko si Mommy sa bukana ng pinto ko. She's still wearing her lab coat. Kadarating yata...

"Ang aga mo naman, My?" pagtataka ko.

Hindi siya pumasok sa kwarto ko. Nakapinta sa kanyang mukha ang pagkabigla nang makita ang mga libro at notes kong makalat sa aking lamesa. Sa huli ay ngumiti siya.

"Uh, are you free?"

Umiling ako. "Matutulog na muna ako—"

"Samahan mo ako sa mga Montevinski, kina Cha..."