Fazed Arrow (The Athletes #2) COMPLETED

Chapter 8

"Ano ba'ng gusto nitong lalaki na 'to?"

Tumakbo na ako paliko. Kabadong kabado ako habang naghahanap ng mapagtataguan. Naisip ko na anim ang library namin kaya mahihirapan siyang hanapin ako. Sa pinaka malayo ako pumunta.

Walang gaanong tao sa library na pinasukan ko. Tumaas ako sa second floor, doon ay wala talagang katao-tao. Sumiksik ako sa bookshelves sa, pinakadulo at umupo sa sahig. Sumandal ako at kinalma ang sarili ko.

Para akong miserable dahil sa ginagawa ko. Kaya hindi ko pinangarap na maging sobrang ganda, e...

Bumuntong hininga ako. I was about to read a book when I thought of him.

Xydon Zeus Montevinski is one of the heirs of Montevinski clan. I can say he's really a head turner. Gwapo siya, sa katunayan nga ay sobrang gwapo. Hindi ko makuha kung bakit nasungkit siya ng karisma ko. Sa daming isdang gustong magpabingwit sa kanya, bakit ako pa, hindi ba? To think that's I'm just an immature grade eleven blows my mind even more.

"Hindi ako sasabay. May hinahanap ako."

Mabilis pa sa kidlat ang pagbaling ko sa gilid kung saan nakita ko ang nakatayong si Xydon, pabaling baling. Kahit wala nang tsansa na makatakas, tinabunan ko pa rin ang mukha ko ng libro.

"Shut up, Tiago. I gotta go now, nahanap ko na..."

I groaned when I felt him nearing me. Palakas nang palakas ang tunog ng kanyang mga hakbang. Naramdaman ko siyang umupo sa aking harapan. His manly scent banged my mind.

"Nandito ka lang pala..." sa maloko nitong boses. "Why are you ignoring me? Hmm?" Nagtataka siya.

Hindi ako umimik. Hindi niya naman nakita ang mukha ko kanina. I'll just pretend he's mistaken.

"And now you don't want to talk to me? Bakit kaya?" Tuwang tuwa siya.

I sighed. Buo ang desisyon ko, hindi ko siya bibigyan ng atensyon.

"Hey..." Nagpipigil siya ng tawa. "Ikaw lang ang pinunta ko rito. Why not talk to me?"

Halos mapa-tili ako nang may humila sa aking braso. Nag-slide ako palapit sa harap niya. With my widened eyes, I stared back at him. He looked so playful and happy at the same time. Malambot ang pagkakakulong niya sa aking braso.

"A-ano ba..."

"A-ano ba..." pang-gagaya niya sa sinabi ko.

Masama ko siyang tinignan. Hindi man lang ako makagalaw dahil sa panghihina.

"Bakit iniiwasan mo ako?" tanong niya.

Nakasandal siya sa isang bookshelf. His one knee was bent, and his other leg was rested on the floor. Nasa gitna ako ng dalawang hita niya. We're too close, at lagot ako kapag nahuli kami!

"Hindi kita iniiwasan. Ano ba? Bitaw na..."

Umiling siya. "Baka tumakas..."

Mas lalong sumama ang tingin ko sa kanya. Hindi man lang natinag ang nang-aasar niyang titig sa akin.

"I should be the one hiding from you, dahil ako ang hinalikan mo..."

"Xydon!" Hindi ko na napigilan ang aking sarili. My cheeks were burning so much I could feel it.

"What?"

"E 'di iwasan mo ako! Basta huwag mo nang babanggitin 'yon! Pwede ba? Lasing ako no'n!" Inis na inis ako. Parang umuusok ang ilong ko dahil sa pagkairita.

"Bakit kita iiwasan ngayong pakiramdam ko nananalo na ako..."

Nananalo? Hinaklit ko ang braso ko sa kanya. He looked stunned because of what I did. Tatayo na sana ako para makaalis pero hinila niya ulit ako pababa. Napahawak ako sa kanyang dibdib dahil sa pagkabigla. He's serious now while trying to hold me softly.