(Zawgyi)
ကားေပၚကဆင္းလိုက္တာနဲ႔ အေအးဓာတ္ကပိုလို႔ကဲလာတာေၾကာင့္ long coat ကုိလက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ဆြဲစိလိုက္တယ္။ နယ္ဘက္ဆိုေတာ့ရြာေသးေသးေလးလို႔ထင္မိတာမွားသြားေၾကာင္းကုိ အေမွာင္ေတြထဲမွာေတာင္ ထင္ထင္႐ွား႐ွားျမင္ေနရတဲ့ေတာင္တန္းေတြသက္ေသထူတယ္။ ေလတစ္ခ်က္ဟာ
သူမရဲ႕ long coat ေအာက္ဖ်ားစေလးကုိ ဘယ္ဘက္ကေနညာဘက္ကုိ ယိမ္းယိုင္ေစသည္အထိ တိုက္ခပ္တယ္။ တစ္ေယာက္ထဲ႐ွိရင္ ေလေတြဟာလြင့္ခနဲျဖစ္ကာ သူမ,မ်က္ႏွာကုိေဝ့ခနဲတိုက္ခိုက္တဲ့အခ်ိန္ မ်က္လံုးမွိတ္၊ ေခါင္းေမာ့ကာ ဆံသားေတြလြင့္ထြက္သြားတဲ့ခံစားခ်က္၊ အက်ႌအနားစေတြလြင့္ခါသြားတဲ့ခံစားခ်က္၊ အဝတ္လြတ္ေနတဲ့ ခႏၶာကုိယ္အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုခ်င္းဆီကုိ တစ္ၿပိဳင္နက္ တိုက္ခပ္သြားတဲ့ခံစားခ်က္ေတြကုိ အလြန္ႀကိဳက္တဲ့သူမဟာ အရင္လိုေပ်ာ္ျမဴးဖို႔ကုိေတာင္ သတိမရပဲ ေဘးကုိခ်က္ခ်င္းၾကည့္လို႔ သူမရဲ႕ပူပန္ရာေလးဆီ ခပ္ေသာ့ေသာ့ကေလးခ်ဥ္းကပ္ရပါတယ္။
အနားေရာက္ဖို႔ေျခလွမ္းေတြဟာ ခန္႔မွန္းေျခ သံုးလွမ္းေလာက္မ်ွသာ လိုပါေတာ့တယ္။ ႐ုတ္တရက္ လွမ္းေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြဟာ ကပ္ေၾကးနဲ႔တိခနဲဖ်က္ခ်သလို ရပ္သြားတယ္။ သူမ,မ်က္ေတာင္တစ္ျဖတ္ခပ္ႏႈန္းေလာက္သာမၾကာခဲ့ပဲ သူကေလးရဲ႕ ကုိယ္လံုးေသးေသးေလးေပၚမွာ အေႏြးထည္အဝါေရာင္ကေလးဟာ ေနရာယူသြားတယ္။ ေယာင္ယမ္းလို႔သာ ႏႈတ္ခမ္းကိုက္မိသြားတယ္။ လွမ္းေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြဟာ အေနာက္ဘက္ကုိအနည္းငယ္ယိုင္နဲ႕သြားတယ္။ မ်က္ေတာင္ေတြတဖ်က္ဖ်က္ခပ္လို႔ လိႈက္တက္လာတဲ့ ဝမ္းနည္းစိတ္ကုိ အလ်ွင္အျမန္ထိန္းရတယ္။ ေဝ့ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနတဲ့မ်က္ရည္စေတြဟာ မ်က္ေတာင္ေတြရဲ႕ပုတ္ခပ္မႈေၾကာင့္ အနည္းငယ္လြင့္စင္ခ်င္ျဖစ္ေနပါတယ္။
ႏႈတ္ခမ္းကုိလ်ွာနဲ႔သပ္ရင္း ေကာင္ေလးနားျပံဳးကာပဲ သြားလိုက္တယ္။ အစ္ကုိေ႐ွာင္းက်န္႔ကေတာ့ အိမ္တစ္အိမ္ထဲဝင္သြားပါတယ္။ ကားထဲမွာေတာ့ Gary ကေတာ့အိပ္ေနပါတယ္။ မီးခိုးေရာင္မ်က္စံေတြကုိ အေသ,သေဘာက်ေနတာေၾကာင့္ သူ႔ကုိ Gary လို႔ေခၚခ်င္တယ္။
""ဝမ္ ..""
""မင္းကုိစိတ္ဆိုးမေျပေသးဘူး။ လာစကားမေျပာနဲ႔။""
