Naked Eye

Chapter Fifteen

"We don't have time for leisure, Eury. You can take the two days with Simon if you want. Buy some stuff for your friends," my mother thrilled.

I controlled myself to glance at Simon. Mahirap sa akin na iwasan siya, bukod sa magkasama kami sa kuwarto ay wala akong choice sa katotohanang palagi kaming magdidikit. Ang kahit ano mang paghawak niya sa akin ay normal lang, dapat. Pero para sa akin, bakit ganoon? I could sense something strange I couldn't name. Weird for me but I needed him. For others, they might think we had an intimate relationship but for us, it was purely a boss and a helper thing. That includes the issue of Nene. Alam kong gusto niyang pag-usapan, bagay na kanina ko pa iniiwasan.

Kay daddy ako tumingin. Kasalukuyan itong may kausap sa cellphone niya. Nakakadalawang subo palang siya ng may tumawag sa kanya, patapos na kami pero hindi pa rin siya bumabalik. Mukhang may malaking problema siyang kinakaharap. Kung nakaharap ba siya ng sabihin ni mommy ang tungkol sa leisure, papayag kaya siya?

They never allowed me to go outside by myself. A plain fun of what others called freedom. Somehow, I think my mother allowed me only because I am with Simon. And I think our presence will only distract them from work?

Right! Why would I expect much from them?

My attention flew at Simon. To my surprised, I caught him glaring at me. As if he was trying to read what was on my mind. Don't forget those angry eyebrows. I know what was happening right now was against his will. Come on, who would choose this kind of job than be with the love of his life, Nene?

Galit na naman siya sa akin!

"Anak?"

"Mom?"

"Ang sabi ko, puwede na kayo lumakad."

Mariin kong tinitigan si mommy. Gusto kong mamasyal. Sino ba ang may ayaw ng kalayaan. Noon pa man iyon na ang hangad ko, pero hindi sa ganitong sitwasyon. Ayaw kong makita ako ng mga tao na buhat ni Simon. Baka kung ano pa ang isipin nila.

"Iniisip mo ba ang daddy mo?"

Sumulyap ako kay Simon. "Mahihirapan lang po si Simon—"

"Wala pong problema sa akin. First time ko ang makaalis ng bansa. Sasamahan ko po si Eury."

"Ayon naman pala, hija."

Tumayo si Simon at lumapit sa akin. Pinandilatan ko siya ng mata at pabulong na sinabi, "Huwag kang magrereklamo sa akin na masakit ang braso mo."

He ignored my warning and crouched on my side. "Bubuhatin na kita," he sounded careful and low. The same tone he used when Nene was around.

Nang maramdaman ko ang palad niya sa aking likod, naituwid ko iyon at kinilabutan. He placed one hand below my knees and shove me. I cleared my throat when he gazed at me.

I should calm myself and don't think about the touch and closeness. Eury, come on! Think about Brandon. He will be here anytime soon. That was his promise.

Pagkarating sa kuwarto, binigyan niya ako ng oras para makapagbihis at mag-ayos. Natagalan ako sa usual na dapat ay application ko ng make-up sa sarili. My pride even control myself to ask him get my make-up set inside my luggage. Ginapang ko iyon sa gilid, nalaglag man sa higaan at nasaktan ay tiniis ko para lang huwag niyang malaman ang pakay ko. Kahit sa ganitong bagay ay maisalba ko ang aking sarili.

"Simon!"

"Tapos ka na?"

Hindi niya agad binuksan ang pinto.

"Oo, puwede ka na magbihis."

Bumukas ang pinto. Dumiretso siya sa kanyang luggage na nasa tabi ng higaan niya. Hindi nakaligtas sa akin gang pag-kunot ng kanyang noo ng makita ang aking suot ngunit hindi pinansin. Wala pang minuto ay pumasok siya sa banyo.