Jelibon | Texting

on üç

Medya: Böyle doğru tespit görmedim fjshdjsjdnnsndjsjdnsnnsns

Hadi bu bölüm de 800 yorum olsun, bulur muyuzzzz 🐍

***

Karakterlerin doğum tarihleri ve yerleri:

İrem Koyuncu: 23.12.2003. Ankara.

Kadir Tütüncü: 01.05.2003. Kahramanmaraş.

Esra Akkuş: 25.02.2003. Artvin.

Mehmet Koyuncu: 17.09.1997. Ankara.

İpek Kandemir: 30.06.1999. İstanbul.

Anonim: 01.01.2003. Ankara.

Bu kadarını bilsek yeter dhwhjdjnwndnwhdnnwdn

***

"Kadir!" deyip yanağını vurdum. Uyanmayınca yüzüne su püskürttüm.

"Ya ne oldu ki birdenbire?" diye sordu Esra. "Ambulansı mı arasak?"

"Ne yapacaksın Esra?" dedim homurdanarak. "Aşk doktoru mu bulacaksın?" Anlamsız bir yüz ifadesiyle bana baktı.

"Ne?"

Allah'ım Kadir gibi saf mı bu da? Ya nedir bu çektiğim benim ya?

"Yok bir şey," dedikten sonra şu şişesindeki bütün suyu Kadir'in yüzüne attım.

"Ne oluyor?" diye bağıran Kadir ile rahatladım.

"Elinin körü oluyor Kadir! Bir uyanamadın." Bana baktıktan sonra Esra'ya döndü ve bakışları yine mayıştı.

"Sakın!" dedim gözlerimi kısarak. "Bir daha bayılırsan, yemin ediyorum bu sefer seni öteki tarafa zevkle gönderirim."

"Ne oldu lan bana?" dediğinde gözlerimi devirdim.

"Kendinden geçtin," dedikten sonra ağzımın içinde gevelemeye devam ettim. "Birilerini görünce kendini kaybettin tabii." Esra hâlâ endişeli bir şekilde Kadir'e bakıyordu.

"Kadir iyisin, değil mi? Bir rahatsızlığın falan mı var? Doktora gidebiliriz istersen." Kadir kendinden geçmiş bir şekilde Esra'ya gülümsedi.

"Yok yok. İyiyim. Hatta hiç bu kadar iyi olmamıştım. Maşallah bana," dedi ve kendi yanağına hafifçe vurup kendini sevdi.

Benim çevrem niye böyle insanlarla dolu sahiden?

Sonra kendi kendime düşündüm. Benim de pek akıllı olduğum söylenemezdi. Ben de böyle ruh hastası gibi hareketler yapıyordum yani.

"Lan İrem! Sırılsıklam olmuşum senin yüzünden." Kadir'in sözleri ile gözlerimi kıstım.

"Sen dua et ben seni gebertmedim." Kaşlarını çattı.

"Seninle sonra konuşacağız zaten," dedi imalı imalı. Esra konusunu ona söylemediğim için bir sürü laf edecekti bana. Gayet iyi anlamıştım.

"Kadir sen biraz okul bahçesinde dolan. Oksijen al," dedim omzuna vurarak. "İyi gelir sana. Ben de Esra ile konuşacağım biraz." Sinirle bana baktı.

Kesin meraktan çatlıyordu. 

"Gitmesem olmuyor mu?" diye sorduğunda kaşlarımı çattım hemen.

"Kadir!" Oflaya oflaya ayağa kalktı ve bizden uzaklaştı. Esra'ya baktığımda gülümsedi.

"Oturalım mı?" diye sorduğunda başımı salladım. Birlikte banka oturduğumuzda yüzüne baktım.