Jelibon | Texting

on bir

Medya: İrem :') (temsili)

Ödevimin bugün son günü. Daha bitirmedim. Ama bölüm yazdım. Çünkü neden yazmiyim djhwnjdjwmdnwnjdejdidhwjsjsjs

Finallerim Pazartesi başlayacak ve herhalde 3 sene sürer djwhdjjwjdmendnnendmsnd Ama yine de her gün bölüm atmaya çalışacağım. ❤️

Bulur muyuz 900 yorumuuuu, taktım ben bu 900'e 🐍

***

"Lan İrem. Senin çillerin çok güzel lan," dedi Kadir. Sırıttım.

"Ben baştan aşağı güzelim." Gözlerini devirdi.

"Yine ne kadar mütevazı. Aman aman," dedi söylenerek. Güldüm.

"Ne olursa olsun kendimi seviyorum ben. Ben kendimi güzel görmezsem millet beni nasıl güzel görsün?" dediğimde Kadir kaşlarını kaldırarak bana baktı.

"Hiç böyle düşündüğünü bilmiyordum lan."

"Lan sen de beni sürekli mal mal konuşan ve mal mal hareketler yapan bir insan olarak mı görüyorsun?" dedim gözlerimi kısarak.

"Kanka zaten öyle değil misin?" diye sorduğunda ofladım.

"Valla uyuzsun ya!" Sırıttı.

"Ben senin kalbinin güzelliğini ve düşüncelerinin inceliğini bilecek kadar seni iyi tanıyorum kardeşim," dediğinde cıvıldadım.

"Yia! Bak senin yanağını ısırırım he!"

"Ben de senin ağzına çakarım İrem. Uzak dur benden." Kıkırdadım. Elimdeki tostu yerken etrafa bakındım.

Dün hastaneye gitmiştim ve dikişlerim alınmıştı. Eve gelip aynaya baktığımda ise sinir krizi geçirmiştim. Saçlarımın tam bitiminde alnıma doğru küçük bir iz vardı. Tamam çok da abartılacak bir şey değildi. Ama ona baktıkça Samet'in beni ittiğini hatırlıyordum.

Sıçmık Samet.

O değil alnımda bir iz olunca kendimi bir süre sonra havalı hissetmiştim. Belalı bir kız gibi davrandığımda abim yastığı yüzüme yapıştırmıştı. Bir daha rahat durmazsam portrem çıkana kadar beni duvara vuracakmış.

Fena tehdit.

Öte yandan alnımdaki ize bakınca aklıma Harry Potter da geliyordu. Onun da alnında bir iz vardı. Bu durumda benim hikayemde Voldemort Samet oluyordu. Ulan her türlü bok bu Samet.

Anonim ile aramız iyiydi. Samet de dünden beri okula geliyordu ve yüzündeki morluklar biraz daha iyi görünüyordu. Anonim ile aramızda onunla ilgili pek sohbet açılmıyordu artık.

Okula geldiğim an bütün erkekleri inceleyip hangisini yüzünde morluk var diye bakmıştım manyak gibi ve tabii ki sonuç olarak kimsenin yüzünde bir şey bulamamıştım. Hani yumruklardan nasibini almıştı? Yalan mı söylemişti acaba?

Halı saha maçına gidenleri de öğrenmeye çalışmıştık ama gidenler genellikle diğer sınıfta olduğu için Kadir de konuşmamıştı. Kadir de onlardan ayrı bir sınıftaydı. Pat diye halı sahaya kimler geldi diye soramazdı. Zaten sormak da istememişti, ben de zorlamamıştım.

Geriye bir tek anonimin sesi kalıyordu. Ben de her an o sesi duyarım diye bekliyordum. O güzel sesi asla unutamazdım. Ulan hâlâ çocuğun sesine yürüyorum. Biraz rahat dur İrem.

"Gençler," diyen matematik hocasını duyduğumda düşüncelerimden sıyrılıp hocaya baktım. Kadir de başını kaldırmış, hocaya bakıyordu.