Jelibon | Texting

on sekiz

Medya: arkadaşlar tam benlik bir küpe buldum, bu benim olmalı hemen djshndjwndhwjdjwnjdjwndjs

Birkaç yorum gördüm, bayağı mutlu oldum. İrem, Kadir ve tabii ki Erdem ders çalıştıkça bazılarınız motive oluyormuş ve ders çalışıyormuş. Siz var ya bir tanesiniz. ❤️

Ben de ders çalışıyorum, çalışmayanı gebertirim djsbndhwndjwdjnendnejdns

Bugün çalıştınız mı? Artık hesap soracam size, ablanızım ona göreeeeee 🐍

Hadi 800 yorum olsun 🐍

***

"Abi? Ne oldu? Ne dedi doktor?" diye sorduğumda abim iç çekti.

"Tedavi görmesi gerekiyormuş ve ailesiyle ilgili bakanlıktan biri de gelecekmiş." Kaşlarımı kaldırdım. 

"Bakanlıktan biri mi?" Başını salladı.

"Evet. Polis haber vermiş. Aile içinde herhangi bir durum varsa ona hareket edecekler. Ailesinden şüphelenmişler sanırım." Yutkundum.

"Ne anlamda şüphelenmişler?" Abim sıkıntılı bir nefes verdi.

"Doktor herhangi bir darp izi yok demiş. Yani şiddet görmüş mü diye merak etmiş polis. Onun dışında psikolojik şiddete maruz kalmış olabilir. Bir süre ailesini Samet'in odasına sokmayı düşünmüyorlar." İçim acıdı.

"Çok kötü bir durum," dediğimde abim başını salladı.

"Maalesef," dedi mırıldanarak. "Uyuşturucu konusunda da soruşturma devam edecek. Yani olaylar çok karışık. Düzelse bile çok zaman alır." 

"Samet nasıl peki?" diye sordum kısık bir sesle.

"Tedavisine başlanmış. Şu an uyuyor. Son bir aydır kullandığı için doktor hemen atlatmasını umut ediyor ama uyuşturucu kullanan insanlar en az bir yıl kritik bir dönemden geçiyormuş diye okumuştum bir yerde," dedikten sonra iç çekti. "Bir yıl da olsa kendini toparlasın da.." Başımı salladım.

"Bizim görme şansımız yok mu peki?" diye sorduğumda abim başını iki yana salladı.

"Uyansa bile şu an için kimse ile görüşmeyecek. İzin vermeyecekler bir süre. Yani... durumlar hallolana kadar." 

"O zaman birkaç gün sonra görmemize izin verirlerse gelelim mi abi? Yalnız hissetmesini istemem. Tamam, aramız çok iyi değil onunla ama olsun görürüm ben. Eğer rahatsız olursa hemen çıkarım odasından," dediğimde abim gülümsedi.

"Tamam cadı. Ben izin verdikleri zaman sana söylerim. Geliriz beraber." Gülümsedim.

"Sağ ol abim," deyip ona sarıldım. Sarılışıma karşılık verdi.

"Sen de sağ ol cadı. Hiç belli etmiyorsun bazen. Ama yufka yüreğinin farkındayım İrem." Sözlerine gülüp geri çekildim. 

"Herkesin yufka yürekli olduğumu bilmesine gerek yok. Herkes beni gıcık bilsin ve benden uzak dursun." Abim başını iki yana sallarken güldü.

"Az insan istiyorsun çevrende, anladık zaten onu." Sırıttım ve cevap verdim.

"Aynen öyle." 

"Haydi eve gidelim," dedi abim. "Anneme de söyledim telefonda her şeyi. Merak etme, çok kızmadı." Başımı salladım. Sonra burnumu sıktı.

"Bir daha bir şey olduğunda beni kendin ara pis cadı. Ben kızarım diye niye başkasından aramasını istiyorsun?" diye sorduğunda yanağımın içini ısırdım.