Bölümü 22 yaşındayken yazmaya başlamışım şu an 23'üm şaka mı bu JXHWXNNWXMWMXMMWNXMWNX
6 ay olmuş... Naptın Rümrüm...
Aşırı özlemişim aşırı 🥺
Jelibon'da nedensiz bir tıkanma yaşadım, bildiğiniz savaş verdim. Hep denedim. Hatta bu bölüm final olacaktı ama sonra vazgeçtim. Biraz daha okuyabiliriz sanki :')
Bana ilhamlarınızı ve enerjilerinizi gönderin olur mu ağağağağağağa o zaman yeniden:
Bulur muyuz 900 yorumuuu 🐍
***
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pınar Koyuncu'dan.
Dersten çıkar çıkmaz telefonuma baktım ve Samet'in mesajları ile gülümsedim. Derste beni aramıştı ama dersteyim diye mesaj atmıştım. Fakültenin bahçesinde sakin bir yere geçtikten sonra Samet'i görüntülü aradım. Aramayı cevapladığında gülümsedim.
"Sevgilim?" dediğimde güldü.
"Bebeğim?" Ben de güldüm. Onu görmek bile bana yetiyordu. Mutluluk kaynağımdı.
"Dersteydim ve ders de uzun sürdü. Çıkar çıkmaz seni aradım. Özledim," deyip sırıttım. O da sırıttı. Arka tarafına baktığımda kaşlarımı kaldırdım. "Neredesin sen?" diye sordum. Kaşlarını kaldırdı ve indirdi. Yüzünde tatlı bir gülümseme vardı.
"Ben de bebeğimi özledim ve bil bakalım neredeyim?" deyip kamerayla etrafı gösterdiğinde gözlerimi kocaman açtım.
"Bizim fakültenin önü bu! İnanmıyorum Samet, buraya gelmişsin!" Hemen ayağa kalkıp neşeyle konuştum. "Geliyorum!" dedim ve cevap vermesine fırsat vermeden telefonu kapattım. Koşarak fakültenin çıkışına giderken birkaç kişi de bana dönmüştü. Umursamadan ilerledim. Okuldan çıkar çıkmaz ileride beni bekleyen Samet'i görünce neredeyse ağlayacaktım.
Ona doğru koşar adımlarla gittiğimde kollarını açtı. Gülerek sonunda kollarına atıldığımda belime sarılarak beni havaya kaldırdı ve etrafında döndürdü. İkimiz de gülerken boynunu öptüm. Samet de kokumu içine çekmişti.
"Sana inanamıyorum," dedim ve sarılmaya devam ettim. Beni yere indirmişti ama sıkı bir şekilde sarılmayı bırakmamıştık. "Niye haber vermedin? Sürekli kalbim yerinden mi çıksın?" Gülüşünü duydum. İç çektim. "Çok özledim çok!" dediğimde geri çekildi ve başını eğerek burnunu burnuma sürttü.
"Ben de," dedi kısık bir sesle. Ardından dudaklarıma küçük bir öpücük bıraktı. Kalbim delicesine çarparken ona yine sarıldım.
"Seni yerim," dediğimde belimi sıkıca sardı.
"Ulan var ya," dedi iç çekerek. "Sürekli yanında olmak istiyorum." Gülümsedim.
"Ben de," dedim ve geri çekilip gözlerine baktım. "İyi ki geldin. Beni kollarının arasına almanı istiyorum. Hiç çıkmayayım oradan. Tamam mı?" dediğimde sırıttı.
