Uriela's POV
I was nipping my lower lip. Hindi ko alam kung bakit ganito kabilis ang tibok ng puso ko. What was wrong with me? Kinakabahan ako dahil baka bumalik dito si Brylie. At pag nangyare yon, baka may sabihin sya kay Feli. Napasinghal ako ng malakas kaya naman napatingin sa akin ang asawa ko.
"Honey? Are you okay?" He wrinkled his nose and put down everything he's holding.
"I am. Ano lang... Uhm, I was just happy na okay ka na ulet," I smiled. Pumunta dito ang doctor ni Feli at pinakita nya ang results ng mga tests ni Feli. Fortunately, the lab results were fine and I think there's no need for me to worry. Pero kahit na maganda na ang kalagayan ni feli I still need to keep on eye on him.
Ngumiti sya sa akin, "I am always okay. And its all because of you."
Ngumiti na lang din ako. "Pero hindi pa rin kita pinapayagan uminom. Okay?"
He chuckled, "Okay. Okay. Anyway, just so you know. Brylie came here to apologize for what he have done yesterday."
Unti unti namang nawala ang ngiti ko at napalitan n kaba, "Oh."
"Did you two already talk?"
"Uhm, oo. Speaking of that, he invited me over dinner."
"Really?"
Tumang ako ng dahan dahan at tumayo ako, "Sinasabi ko sayo toh para malaman mo. Or if you dont want me to go, then I wont."
Napakunot naman ang noo nya, "Ano naman ang inisip mo para hindi kita payagan? Of course, I'll let you. I know that he will bring no harm especially to you and I trust him anyway. Gusto mo ipasama ko yung bodyguard ko? Para kung sakaling gabihin ka, may kasama ka pauwi."
Agad naman akong umiling, "Hindi na kailangan. Thank you Feli." ngumiti ako sa kanya.
Ngumiti rin sya, "Hon?"
"Hmm?"
"Thank you for being honest with me." He caressed my arm and smiled.
Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Ngumiti na lang din ako sa kanya at niyakap sya.
------
Nasa labas ako ng building, waiting for Brylie. He texted me saying he'll come and fetch me. Sabi ko wag na lang pero he insisted. I told Feli about it and he's fine with it kaya punayag na lang din ako. Though, di ko alam kung saan kami magdi dinner.
I was scrolling through my phone and it was already 5 in the evening. Muntik ko ng maitapon ang phone ko ng may biglang bumusina.
May kotseng nakatigil sa harapan ko and I peeked over the window, only to find out who it was.
Sumalubong sa akin ang nakangising Brylie Arevalo. Yung ngising nakakaasar, yung ngising ang sarap punitin and at the same time, yun ngising nakakatunaw.
"Take a picture, it lasts long," he remarked. Napairap na lang ako kahit hindi naman nya nakikita dahil naka shades ako. Hindi ako makapniwalang nakatitig ako sa kanya.
Lumabas sya ng kotse nya. Nakita kong mamahaling brand ng kotse ang gamit nya. Napakaelegante nya talaga kahit kailan. Binuksan nya ang pinto para sa akin. Pumasok ako at tsaka naman sya bumalik sa puwesto nya kanina.
Tumingin sya sa akin, "You ready?"
"Para saan? Maguusap lang naman tayo. But if you're asking, I've been ready for years," Ngumisi ako sa kanya na binalikan nya rin ng isang malaking ngisi. Doon ko lang nalamang sobrang lapit ng mukha nmin sa isa't isa kya naman ako na ang unang lumayo. "Bago tong sasakyan mo?"
"Yup. This is my favorite. And I'm only using this for important or special matters."
"So...bakit ito ang gamit mo ngayon?"
