Chapter 35

40.5K 781 187
                                    

Atarah's POV

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

Atarah's POV

MUKHANG handang handa na naman 'tong si Rare dahil may dala 'tong sapin para ilatag sa damuhan at may dala dala pa 'tong mga pagkain namin. Kaya picnic/ stargazing ang theme ng date namin ngayon. Alas otso na ng gabi kaya matingkad na ang buwan at kumikinang na ang milyon milyong star.

"Why are you so silent?" mapungay pungay na tanong niya. Kanina pa ako tahimik simula nang malaman kong alis siya.

"Ah wala may niisip lang." sambit ko saka tumingala sa langit. Magkalapit kami ng pwesto ni Rare ngayon at parehong nakaupo kami sa sapin.

"What is it? Don't think too much baby." mahinang bulong niya kaya nilingon ko siya at halos magtama ang ilong namin dahil sobrang lapit niya.

"Hindi man nga pagod lang ako hahaha." sambit ko sabay tipid na ngumiti dahilan para taasan niya ako ng kilay.

"Uwi na tayo? Hatid na kita." Mabilis na sambit niya pero inilingan ko siya at binalik ang tingin ko sa langit na punong puno ng Star.

Napakaganda..

"Hindi man no! Pagbigyan kita hiyang hiya ako sayo 1 week ka mawawawala baka isipin mong nalalamangan ka na." pagbibiro ko sakaniya. Naramdaman kong hinawakan niya ang pisnge ko kaya napalingon ulit ako sakaniya na mapuyos at malungkot lang ang tingin niya saakin.

"Baby, mabilis lang naman ako. May aasikasuhin lang akong pending operation then after that I'll resign in the hospital where I work. I'll go back here and continue my duty at St. Calisha and I'll stay here in the Philippines for good." napakagat ako sa labi nang maalala kong taga Paris nga pala talaga siya at doon talaga siya nakatira ngayon dahil nandoon ang pamilya niya.

" Mabuti naman kung ganon.." selfish man ako sa pandinig ng iba dahil parang inaagaw ko si Rare mula sa Pamilya niya pero hindi ko naman choice na magstay nalang siya dito sa Pilipinas, ginusto n'ya 'yun at wala naman akong magagawa sa desisyon niya.

"What are you thinking? Oh please tell me baby.." nagaalalang sambit nito at pinadaudos ang ilong sa pisnge ko kaya napapikit ako ng mariin.

"Wala nga." tipid na sambit ko.

"Baby, Ayaw mo bang umalis ako? Tell me please para hindi na talaga ako aalis. Look at me.." tinigil niya ang ginagawa niya saakin pero hawak hawak niya ngayon ang kaliwa kong pisnge para humarap ako sakaniya.

"Syempre gusto kitang umalis no, One week lang 'yun and as you said may mga pending operation ka dun. Maraming nangangailangan sayo. Don't worry about me, I'm fine alam mo naman mas gusto kong tinutulungan ang nakakarami kaysa inuuna ang sarili ko." nakangiti kong sambit pero tinitigan niya lang ako ng mapungay pungay at 'di kumbinsado sa sinabi ko.

MAKE ME PREGNANT (COMPLETED)Where stories live. Discover now