The Legendary GANGSTER Meets Miss BRAINY Girl (KathNiel)

TLGMMBG ♕32

A/N:

Heypi 28K readers! <3

Thank you sa lahat ng patuloy na nagbabasa nito! I love you guys! :))

Sorry kung puchu-puchu lang ang 32nd ko, pagpasensyahan niyo na gutom lang. XD

Pasintabi na rin saking TYPOS and grammatical errors.

___________________________________________________________

SAM's POV:

I've never been humiliated all my life..NGAYON LANG!

Ni sa hinagilap hindi ko naisip na mangyayari sakin lahat 'to.

Alam mo ba yung pakiramdam na kahit saan ka magpunta sinusundan ka ng mga taong walang ibang ginawa kundi ang guluhin ka?

And worst..

Wala akong magawa..

Hindi ko magawang ipagtanggol ang sarili ko dahil mas iisipin nila na totoo ang mga binibintang nila sakin.

Ang mas nakakainis pa, wala ka na ngang ginagawa-----minamasama pa rin nila dahil inaakala nilang nagpapaawa ako.

Hindi ko kailangan ng awa nilang lahat, ang kailangan ko PANG-UNAWA!!

Hindi ko na alam kung saan ko pa ilulugar ang sarili ko.

Napakaliit na ng mundong ginagalawan ko.

Yung utak ko gulong-gulo na, yung sarili ko hindi ko na din magawang alagaan gawa ng lahat ng traumang dinadanas ko, yung pagkatao pahiramdam ko nakalimutan ko na.

 Eto na naman ako, papasok na naman sa eskwelahang dating masayang pinapasukan ko. Hindi ko na nga nakikita ang sarili kong ngumingiti. Parang nakalimutan ko na rin tuloy kung paano ako dati.

Hindi naman yata pwedeng lagi na lang akong ganito, kaya napag-isip isip ko na mas makakabuti nga muna siguro ang ilayo ko ang sarili ko.