Another Way Of Bullying (Montealto Series I)

Kabanata 5

Kabanata 5
Money

Aiden's POV

Halos isang buwan ko ring hindi nakita ang lalaking kaharap ko ngayon. Habang pinagmamasdan ko ang mukha n'ya, napagtanto ko na totoo nga ang sinasabi ng iba na para kaming pinag-biyak na pakwan.

He laid the tea cup on the saucer. "How have you been?" he asked, without sincerity on his voice.

"I'm fine as always." A smile formed to my lips. "Thanks to your money."

He handed me a brown envelope.

I hurriedly opened it because I want to finish this meeting as soon as possible. My eyebrows arched when I saw the pictures inside of it.

"Scarlet Collins, she's your next assignment."

The corner of my lip rose. She's the girl who slept in the street last last night.

"Xian fond him so much." He drank his coffee before he continued. "He even asked his uncle to open a scholarship just to be with her." A soft laugh escaped from his mouth as he tilted his head. "How desperate!"

I thought I won't get involve but I was wrong!

"Dad," I laid the envelope in the table, "Xian and I were friends." I clenched my teeth. "I can't hurt the girl he adore."

Tinukod n'ya sa mesa ang kan'yang siko. "Friendship or money?" His dark brown eyes stared at me, waiting for my answer.

My hands voluntarily took the envelope and placed it inside my leather sling bag. "You know me well." I curled my hand into a fist. "I will always choose money."

Malakas na tawa ang pinakawalan n'ya. "That's my boy!" Tinapik n'ya ang balikat ko bago s'ya umayos sa pagkakaupo.

I clenched my teeth as I gazed to smirk that formed to his lips.

Pabagsak akong humiga at mariin akong pumikit nang makarating sa k'warto. Dinampot ko ang cellphone na nakalagay sa tabi ng lampshade. Tinawagan ko si mama ngunit hindi n'ya ito sinasagot. Naglandas ang kamay ko sa aking ulo at sinabunutan ng bahagya ang buhok.

Hindi n'ya ba naiisip na nag-aalala ako sakan'ya? Saan s'ya nakatira ngayong nasunog ang bahay namin? Hindi ko alam ang gagawin ko oras na may mangyaring masama sakan'ya.

Tumatama ang sikat ng araw sa malaking salamin na nakalagay sa kwarto ko habang tinitingnan ko dito ang aking repleksyon.

I'm no longer beggar but why I feel empty?

Bumaba ang tingin ko sa suot kong neck tie. Gumuhit ang ngiti sa aking labi nang maalala kung gaano si mama kasaya habang nakatingin dito no'ng unang araw akong pumasok sa AC University. Ilang beses n'yang tinuro kung pa'no maglagay ng necktie pero hindi ko makuha kaya bumili nalang ako ng de-garter.

Nagtungo ako sa parking lot kung saan nakaparada ang kulay pulang Toyota M2. Isang babae ang pumukaw sa aking atens'yon habang nagmamaneho. Mag-isa s'yang naglalakad sa kalsada na pinapalibutan ng matataas na puno. Napakunot noo ako nang masilayan ang kan'yang mukha.

Naglalakad lang s'ya papuntang school?

Lumiko ako para tahakin ang dinadaanan n'ya. Shortcut 'yon papuntang AC University. Binuksan ko ang bintana nang makarating sa tapat n'ya.

I opened the car door. "Sakay kana."

Umiling s'ya. "Okay lang, malapit na rin naman," aniya sabay ayos ng hinahangin n'yang palda.

"Kailangan bang buhatin pa kita at sapilitang ipasok sa kotse ko?"

Mahinang tawa ang pinakawalan n'ya dahilan ng pagkunot ng aking noo.

Naglakad s'ya palapit sa bintana kung saan ako nakadungaw. "Hindi porke't tinulungan mo ako no'ng isang araw, susundin ko na ang gusto mo."

Nakaawang ang labi ko habang pinagmamasdan ang seryoso n'yang mukha.

"I'll go then."

Matamis na ngiti ang ginawad ko bago pinaandar ang sasakyan. Dumapo ang mata ko sa side mirror. Bakas sa mukha n'ya ang saya habang nakatingin sa mga dahon ng puno. Bakit luma na ang uniporme n'ya samantalang unang semestre palang? Napailing ako nang maisip na bumalik ng first year si Xian at nag shift sa BSHM course para lang mapalapit sakan'ya.

Nakasandal si Xian sa babasaging pinto ng Computer Programming laboratory pagdating ko sa IT building.

"Bakit nandito ka? Akala ko ba hindi kana pupunta rito."

Mahinang tawa ang kumawala sa bibig n'ya. "I missed this view," aniya habang nakatingin sa mga puno.

"Xian."

Tumaas ng bahagya ang kilay n'ya.

"What if I get someone who's precious to you?"

Bakas sa mukha n'ya ang pagkagulat ngunit agad din itong naalis.

Tinapik n'ya ako sa balikat bago tumawa. "You won't do that. I trust you, bro!" Binalik n'ya ang atens'yon sa mga berdeng dahon kasabay ng paglaho ng ngiti sa kan'yang labi. "Don't do anything to ruin our friendship."

Humarap ako sa direks'yon kung saan s'ya nakatingin.

"Don't break my trust, Aiden." Tinapik n'ya ako sa balikat bago naglakad paalis.

"You know that I will do anything for money. Hindi ko hahayaang bumalik ang buhay ko sa dati." Tiniim ko ang aking bagang. "I don't need you, Xian. I don't need that fucking friendship!" Inayos ko ang kwelyo ng suot kong uniporme bago hinila ang hawakan ng babasaging pinto.