Zombiler İstanbul'da

Bölüm 77

-  Tamam abi kalkıyoruz. Selim’e haber verdiniz mi?

- Cemal gitti kaldırmaya.

Bu sırada Arnavut Cemal’de Selim’le beraber kalacakları odaya girmişti. Selim’in çok derin uyuduğu anlaşılıyordu. Cemal Selim olmadan bu işi halletmeyi düşündü ama böyle bir şey yaparsa Selim’in çok kızacağından adı gibi emindi. Selim’in yatağına yaklaştı ve Selim’in sırtını dürterek seslendi.

- Selim, uyan evlat. Selim.

Cemal’in ikinci seslenişinde Selim hemen uyanmıştı. Selim’in bu kadar hızlı uyanmasına Cemal şaşırmıştı. Selim telaşla Cemal’e sormuştu.

-  Ne oldu Cemal abi, bir sorun mu var?

- Sakin ol evlat acil bir durum yok. Lakin biz bir şeyi unuttuk.

- Neyi unuttuk abi?

- Filiz’in ailesini almaya gidecektik ya evlat.

- Tüh be, ben de uyumadan önce biz bir şey daha yapacağız diyordum ama uyku ağır bastı ben de kendimi bıraktım. Saat kaç oldu? Hava kararmadan gitsek iyi olur.

- Sakin ol Selim daha yatalı sadece bir saat oldu. Geç kalmış sayılmayız.

- Abi iyi hatırladın bu işi, hava karadıktan sonra gitmemiz tehlikeli olurdu. Yarına kadar da ne olacağı belli olmazdı.

- İyi o zaman sen hazırlan biz aşağıdayız.

- Fuat abiye falan haber verdin mi?

- Fuat zaten uyanıktı. O da Savaş’la Fırat’ı uyandırmaya gitti.

- İyi o zaman ben üstümü değiştirip geleyim. Yalnız ya sen ya da Fuat abi burada kalacaksınız, aranızda karar verin. Burayı da boş bırakamayız.

-  Ben gelirim. Fuat bana göre daha yorgundur.

- Tamam işte siz karar verin.

Arnavut Cemal hızlı adımlarla aşağıya inmişti. Fuat salondaki koltuğa oturmuş bekliyordu.

- Ne oldu Fuat, uyandı mı çocuklar?

- Uyandılar, hazırlanıyorlar şimdi. Selim geliyor mu?

- Geliyor. Selim ikimizden birinin burada kalmasını istiyor. Aranızda karar verin dedi. Ama bu sefer ben gideceğim Fuat, sen çok yoruldun.

Fuat bir an itiraz etmeyi düşündü ama Cemal’in bakışlarından ne kadar kararlı olduğu anlaşılıyordu. O da boşu boşuna konuyu uzatmak istemedi. Hem her ne kadar iyiyim dese de gerçekten yorulmuştu.

- Sen bilirsin Cemal.

- Sağ ol Fuat, o zaman buralar sana emanet.

- Sen hiç merak etme.

Onlar konuşurken Savaş ve Fırat odalarından çıkmışlardı.

- Hazır mısınız gençler?

- Hazırız. Ama ikinizden biri burada kalsın bence ağabeyler evi de boş bırakmamak lazım.

- Ben kalıyorum Fırat.

- Tamam Fuat abi, ne oldu, Selim daha uyanamadı mı?

- Geldim, geldim. Filiz nerede? Şu evi bir tarif etsin bize.

- Bahçede.

- İyi, siz varsa son hazırlıklarınızı yapın, ben geliyorum. Fener de alalım yanımıza belki karanlığa kalırız.

Selim hızla bahçeye çıkmış ve havuzdan çıkmış olan Mert’i kurulayan Filiz’in yanına gitmişti.

- Vay canına, havuza mı girdin Mert?

- Evet. Süperdi.

- İyi yarın beraber de gireriz olur mu?

Selim’in sözleri karşısında Mert’in gözleri parlamıştı.

-  Tabi olur, annem izin verirse.

- Ben annenden izin alırım. Hadi sen şimdi odanıza git de annen üstünü giydirsin.

Mert koşarak içeri girmişti. Filiz’le baş başa kalan Selim hemen konuya girdi.

- Filiz çok özür dilerim, inan o kadar yorulmuştum ki aklımdan çıkmış. Keşke sen hatırlatsaydın.

- Özür dilemene gerek yok Selim. Hem az da olsa dinlenmeniz lazımdı. Yoksa hem kendi hayatınızı hem de ailemin hayatını tehlikeye atmış olurdunuz.

- Haklısın galiba şu bir saatlik uyku bile ilaç gibi geldi. Şimdi sizin eve nasıl gideceğimizi tarif edersen hemen yola çıkalım.

- Tarif etmeme gerek yok Selim ben de sizinle geliyorum.

- Sen de mi bizimle geliyorsun?

- Evet, bunda bu kadar şaşırılacak ne var ki? Elbette anne ve babamı kurtarmaya ben de geleceğim.

- Ama Filiz bu tehlikeli olabilir. Senin gelmene gerek yok. Sen evi tarif edersen biz hallederiz.

- Benim de gelmem lazım. Babam evin her yerini kapatmıştır. Sizin içeri girmeniz çok zor olur. Ama evin bilenler dışında kimsenin kolay kolay bulamayacağı bir kapısı var ve o kapının anahtarı da bende. Üstelik babam tanımadığı insanlara asla güvenmez. Beni de görmesi lazım.

Selim Filiz’i vazgeçirmenin bir yolu olmadığını biliyordu. Mecburen o da gelecekti.

- Bu kadar kararlıysan gel o zaman. Ama tehlikeli bir durum olursa hemen güvenli bir yere kaçacaksın.

Selim’in bu korumacı tavrı Filiz’in hoşuna gidiyordu ama Selim de bunu biraz abartıyordu.