Love Me Harder

Chapter 18

Chapter 18
SPG

I took a quick glance at him habang naglalakad kami palabas ng mall. He really looked like a heartthrob-leading-man in some action movie. Pwede rin syang pang-romance o kaya pang-drama. Minsan napapaisip ako kung bagay ba talaga kami. Hindi naman kasi ako ubod ng ganda, cute lang at sexy, while sya e sobrang gwapo. Ni hindi nabawasan ang manliness nya kahit bitbit nya ang bag ko.

Bitbitin ang aking bag?

Impit akong napangiti at umiwas na ng tingin sa kanya. Oo, sya lahat ang may dala ng gamit ko. Pati na rin iyong binili nya sa aking mga branded na damit ay sya rin ang may dala.

He didn't let me to carry anything but  myself. Nagmumukha ko na nga syang alalay dahil nakasunod sya sa akin sa kabila ng marami nyang dala. Ayaw naman nya magpatulong sa mga tauhan nya.

Mayamaya ay lumapit sa kanya ang kanyang driver. Inabutan sya nito ng cellphone dahil may tawag na naman yata para sa kanya.

Isa-isa nyang inilapag ang paper bag na bitbit nya sa kung saan dahil wala na syang kamay na panghawak. Halos matumba pa nga iyong iba pero nailapag naman nya nang maayos sa sahig. Gusto ko syang tulungan subalit alam kong tatanggi na naman sya. Minabuti ko na lang tuloy na pagmasdan ang kawawang pabebe ko.

"Cancel everything today." Pagkasabi nya nito sa telepono na hawak nya ay ibinalik na nya ito sa kanyang driver. Dinampot nya muli isa-isa ang mga paper bag na inilapag nya.

Lumapit na ako sa kanya dahil nagkabuhul-buhol na ang kanyang mga braso. "'Tulungan na kita."

"No need. I can handle this." Kandatuwad na sya sa pagdampot ng mga ito.

Cute nya!

"Ah, pabebe ko... saan na tayo pupunta after nito?" I pouted my lips.

"To the chocolate factory."

"C-chocolate factory?"

Nagpatiuna na sya sa paglalakad na may kargadang bitbit hanggang sa mgakabilang mga braso. "I want to give you chocolates."

Hinabol ko sya at humarang sa dinaraanan nya. "B-bumili ka ng chocolate factory para lang bigyan ako ng chocolates?"

"Yeah."

Napabuntong-hininga ako bago ko kinuha sa kanya ang kanyang mga bitbit.

"'Lika nga rito." Pagkuwan ay hinila ko sya sa isang sulok. Tiningala ko sya at sinalo ang malalamig nyang mga mata bagama't inosente. "Listen to me... hindi mo kailangang bumili ng flower shop para bigyan ako ng flowers. Hindi mo rin kailangang dahl ako sa mall mo para lang i-date mo ako. At lalong hindi mo rin kailangang bumili ng chocolate factory para lang bigyang ako ng chocolates."

Bumagsak ang bughaw nyang mga mata sa aking mga paa. "Am I doing it wrong?"

"Hindi ganoon ang ibig kong sabihin." Humawak ako sa mainit nyang palad. "Actually, sobrang happy ako sa mga ibinigay mo. Feeling ko tuloy ang haba ng hair ko. Pakiramdam ko ay hindi ko deserve na makatanggap ng mga ganito."

Bahagyang pumaling ang kanyang ulo.

"Kaya para sa akin, ayos lang kahit simple. Kahit bigyan mo lang ako ng bulaklak na pinitas mo sa daan ay okay na. Kahit kumain lang tayo ng fishball sa kalsada ay pwede na. Kahit bilhan mo lang ako ng chocolate sa tindahan ay sapat na. Kahit manood lang tayo ng TV sa kwarto basta magkasama tayong dalawa. Basta... kasama lang kita... lahat ay keri ko na..." My God! Ako ba talaga ito? Ganito na ako kasimple ngayon?

His bluish eyes locked on mine. My heart was beating fast as I looked at it. Hinagod ng kanyang daliri ang ilang hibla ng aking buhok na nakadapo sa aking pisngi. "I could buy the whole world... to give it to you."