Love Me Harder

Chapter 8

Chapter 8

TOTOO BA ANG sinabi ni Lord K? RIP na raw si Ariel? I just can't believe it. I didn't see it coming. Parang kailan lang kasi ay bumubula sa laway ang kanyang bibig. At kahit galit ako sa kanya ay mabigat pa rin sa dibdib kong malaman na pinaslang sya.

"He's dead." Sabi pa ng binatang may magagandang mga mata sa harapan ko. "So, how come did you speak to him on the phone a while ago?"

Fine. Pero bakit nya ginawa iyon? He killed my BF on a second time around? At isa pa, tao iyon! Hindi iyon hayop na pwede nyang kitilin ang buhay kapag trip nya lang.

"B-bakit mo sya pinatay?" gumaralgal ang boses ko. "A-anong kasalanan nya sa'yo?"

Akala ko pa naman, may buti pa syang naitatago sa loob nya pero mukhang wala na pala talaga. Ang mamamatay tao, mamamatay tao na forever! He's a mortal sinner! Nagsayang lang ako ng laway sa mga pinagsasabi ko kanina! He's a hopeless case!

Pumaling ang kanyang ulo. "I see pain in your eyes." His jaw clenched. "Do you love him?"

Oo hindi ko mahal si Ariel pero tao pa rin sya. Tao pa rin na inalisan ng karapatang mabuhay sa mundo.

I stood up nang ilapag nya ako. Nakatingala ako sa kanya kaya nakita ko ang asul nyang mga mata na nagmamatyag sa akin. Wala syang ni katiting na idea kung paano nya ako nawasak. Hindi lang dahil pumatay na naman sya kundi dahil din sa realization na wala talaga syang pakialam sa nararamdaman ko.

"Why did you do that?" he asked. Pumamulsa sya after he took a deep breath. "I heard you. You act like you were speaking to him but you really not. Why?"

Ewan pero kusang naglandas ang aking mga luha. "H-hindi mo alam kung bakit?" lumapit ako sa kanya gamit ang mabibigat kong mga paa ay pinagsusuntok ko sya sa dibdib. "Kasi pinagseselos kita! Kasi gusto kong malaman kung espesyal nga ako sa'yo kaysa sa iba! Kasi..." bahagya akong napahinto. "Kasi... gusto kong maranasan... na maging... syota mo..."

Nakakahiya, napaamin nya ako. Nakakahiya, napaamin nya ako. But so what? At least napakawalan ko na ang nasa puso ko. Bet ko naman kasi talaga sya and I was hoping na baka bet nya rin ako since he's wasting his precious time on me. Umaasa rin ako na baka naman nang dahil sa pag-ibig ay magbago sya. Baka lang naman.

"Kasi..." unti-unting nanghina ang aking mga salita. "...I want you to love me..." pinamulahan ako. "...harder..."

Naman! Bakit may pahabol pang salita?

Iniwasan ko ang bughaw nyang mga mata. Hindi sya tumutugon sa mga nasabi ko sa kanya ngunit alam kong nakatitig lang sya sa akin.

Kainis! Wala man lang ba syang sasabihin?!

I can't take this anymore. Kailangan ko nang tanggapin na wala syang feelings sa akin. Hello? Wala naman talagang feelings ang isang murderer. Bakit ba umasa pa ako? Tanga lang? Hay, kahit kailan talaga ay malas ako sa lalaki. Promise after this, hindi na talaga ako magbo-boyfriend forever. Work-work hard na lang for the future tapos pag may paycheck na, gonna spoil my family and then travel-travel alone. Yeah, that's the new plan. Walang pasubaling nilampasan ko na sya at dumerecho ako palabas ng pinto. 

Nang makarating ang elevator na sinakyan ko sa ground floor ay sinalubong ako ng isang matangkad lalaki na may dilaw na buhok. The guy was wearing a black suit and black masquerade like Lord K. Dilaw ang kanyang kilay na kasing kulay rin ng kanyang mga ngipin nang bigla syang ngumiti.

"Dete pe eng deen, Mem..."

Slang?

Nilingon ko muna ang aking likuran bago ako sumakay sa isang koste kung saan nya ako iginiya papasok. Wala man lang bang balak si Lord K na habulin ako? Galit ako sa kanya, ah, kaya dapat aluhin nya ako.