RomeVsJulie - (PUBLISHED UNDER LIB) 2011

Chapter 21

"Julieta!" Hinawakan ako bigla ni Rome sa kamay peru kumawala agad ako. Ewan! Para kasing bigla nalang akong na paso. Ang weird nga eh. "Ang arte naman nito. Wala kayang germs itong mga kamay ko."

"Sinabi ko bang meron?"

"'Di bale nalang," may inabot siya sa akin na form. "Hayan, pinabibigay sayo ni ma'am. Ikaw ha, bakit 'di mo naman sinabi sa akin na mahilig ka palang magsulat."

"Imaginen mo kayang habang nag-aaway tayo sinasabi ko sayo lahat ng gusto ko at hindi ko gusto." Tumayo ako at umarteng susuntukin ko siya sa sikmura, na ginawa ko nga. "Rome mahilig akong mag-sulat!" Sinipa ko siya. "Rome mahilig akong kumain ng popcorn!" Sinampal ko siya. "Rome number one ka sa listahan ko na gusto kong patayin!" Kinuha ko yung form mula sa kanya at naupo ulit na parang walang nangyari.

"Ouch!" Napangiwi siya. "Hindi mo naman kailangang e-demonstrate. Sakit!"

I just smiled at him, "Mas maganda kapag live action eh."

Humila siya ng silya at umupo sa tabi ko na naka harap sa akin ang back rest ng upuan niya. "Sabi mo eh. Hindi naman ako naging tama para sayo." He rested his arms on the back rest at ipinatong naman doon yung chin niya.

Napabuntong hininga ako at tinitigan iyung form sa kamay ko.

"Wala naman akong planong sumali dito?"

"Sabi ko naman sayo malalabanan ang katamaran."

"Hindi naman ako tinatamad. Ayoko na talagang magsulat."

"Why? I'm sure you're good." Ngumiti siya sa akin. "I never doubted you anyway."

"Talaga lang ha?" Tinaasan ko siya ng isang kilay. "Sabi mo pa nga sa akin boba ako. Hindi ko nga alam ang totoong pangalan ni Rizal tapos iisipin mong magaling akong magsulat."

"Malay mo naman may naitatagong katalinuhan ang utak mo. Edi cool iyun. At saka Julieta, ga-graduate na tayo. Pakinabangan mo naman iyang utak mo once in a while bago tuluyang kalawangin iyan sa loob."

"Wow ha! Nage-encourage ka ba o nang-aasar sa akin?"

"I'm doing both," he chuckled pagkatapos ay tumayo na at ibinalik sa dating pwesto ang upuan na kinuha niya. "Kita tayo mamaya at magliligpit lang kami sa SC Office. Excited ka na ba sa two weeks vacation natin?"

"Bakit magbabakasyon ba tayo?"

"Parang may narinig akong sinabi si Tita kanina. Malay mo magbakasyon tayo sa Mount Everest."

"Anong gagawin natin doon, magpapakamatay?"

"Magse-share ng body heat – woah!" Galing naka-ilag na siya nang binato ko sa kanya ang eraser ko. "Ha, akala mo. Magaling na ako diyan. Hindi mo na ako masasaktan." Napangiwi siya bigla. "Well, except doon kanina dahil hindi ko inasahan iyun." Ngumisi siya. "Ano? Papasa na ba akong ninja?"

"Hindi! Umalis ka na nga."

"Oo na!"

Nakangiting pinagmasdan ko lang si Rome na lumabas ng classroom. Maayos na nga ang lahat sa amin. Hindi na iyung dating buhis buhay naming pag-aaway. Na realize ko na masaya palang kasama si Rome kahit na medyo minsan na aasar parin ako sa mga ginagawa niya.

Sembreak na namin. Kakatapos lang kasi ng Intrums namin kahapon at naging okay naman ang lahat pati na sa drama namin. Sabihin nalang nating sa dami pala ng mga tumatangkilik sa love team namin ay napuno ang auditorium. Nagulat nga ako doon eh. Gawin bang pampalipas oras ang panonood sa pag-aaway namin ni Rome since childhood.

Lumabas ako ng classroom dahil tutulong na ako sa general cleaning sa ibaba dahil tumakas lang ako kanina dahil ang init-init. Alam mo na, mga gawaing typical ng mga masisipag na estudyante.